ΠΑΛΙΟ ΜΑΥΡΟΝΟΡΟΣ
Το παλιό Μαυρονόρος πάνω σε μια βουνοκορφή του Κασιδιάρη,
ξεγυμνωμένο από τη φθορά του χρόνου, ξεκουράζεται στο γαλήνιο τοπίο
και την απόλυτη ηρεμία.
Η διαδρομή είναι δύσκολη, ο δρόμος δύσβατος, το τοπίο όμως μαγευτικό.
Από την περιοχή Αλώνια, πάνω απ’ το βράχο ο επισκέπτης μπορεί να δει απ’ τη μία μεριά τον κάμπο του Άνω Καλαμά και την Γκαμήλα, από την άλλη την Κακαβιά και τα βουνά της Αλβανίας. Όμως εδώ ήρθαν το 1866 είκοσι οχτώ οικογένειες από το χωριό Γλούστα, της Θεσπρωτίας. Θαυμασμό προκαλεί η αρχιτεκτονική των διώροφων πέτρινων αρχοντικών. Όλα τα σπίτια, χτισμένα με πέτρα λαξευμένη από πελεκητές τεχνίτες και ξύλα δουλεμένα με το χέρι, είναι διώροφα με κύριο χαρακτηριστικό το υπόγειο κελάρι. Από το 1964 έχει να καπνίσει τζάκι στο Παλιό Μαυρονόρος, όταν και ο τελευταίος κάτοικος το εγκατέλειψε. Το παλιό Μαυρονόρος ακολούθησε τη μοίρα των ορεινών οικισμών της χώρας, που εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους είτε για να εγκατασταθούν στις πόλεις όπου η ζωή ήταν ευκολότερη είτε να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς. Σήμερα τα ερειπωμένα διώροφα αντιστέκονται στη φθορά για να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη αλλά και την ιστορία του.
ξεγυμνωμένο από τη φθορά του χρόνου, ξεκουράζεται στο γαλήνιο τοπίο
και την απόλυτη ηρεμία.
Η διαδρομή είναι δύσκολη, ο δρόμος δύσβατος, το τοπίο όμως μαγευτικό.
Από την περιοχή Αλώνια, πάνω απ’ το βράχο ο επισκέπτης μπορεί να δει απ’ τη μία μεριά τον κάμπο του Άνω Καλαμά και την Γκαμήλα, από την άλλη την Κακαβιά και τα βουνά της Αλβανίας. Όμως εδώ ήρθαν το 1866 είκοσι οχτώ οικογένειες από το χωριό Γλούστα, της Θεσπρωτίας. Θαυμασμό προκαλεί η αρχιτεκτονική των διώροφων πέτρινων αρχοντικών. Όλα τα σπίτια, χτισμένα με πέτρα λαξευμένη από πελεκητές τεχνίτες και ξύλα δουλεμένα με το χέρι, είναι διώροφα με κύριο χαρακτηριστικό το υπόγειο κελάρι. Από το 1964 έχει να καπνίσει τζάκι στο Παλιό Μαυρονόρος, όταν και ο τελευταίος κάτοικος το εγκατέλειψε. Το παλιό Μαυρονόρος ακολούθησε τη μοίρα των ορεινών οικισμών της χώρας, που εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους είτε για να εγκατασταθούν στις πόλεις όπου η ζωή ήταν ευκολότερη είτε να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς. Σήμερα τα ερειπωμένα διώροφα αντιστέκονται στη φθορά για να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη αλλά και την ιστορία του.
.png)
