Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί (βιβλία) αλλά και οι ξεναγοί της Πόλης (Istanbul), γράφουν και λένε μια αφελή εκδοχή για το διαμάντι αυτό. Ότι δήθεν «βρέθηκε από ένα γεωργό στο χώμα, και αυτός το πούλησε σε ένα έμπορο κουταλιών γιά δύο κουτάλια και από αυτόν περιήλθε στό Σουλτάνο τον 17ο αιώνα. Γι’ αυτό αποκαλείται και το διαμάντι του κουταλά». Τελευταία λένε και μια νέα εκδοχή ότι δήθεν «το διαμάντι αυτό φόρεσε μόνο η κυρά Βασιλική σύζυγος του Αλή Πασά των Ιωαννίνων». Σε πρόσφατο ντοκιμαντέρ της Κρατικής Ιαπωνικής τηλεόρασης για την Πρέβεζα (έτος 2004) αναφέρεται ότι η απελευθέρωση του λοχαγού Camus, που συνελήφθη από τον Αλή Πασά στην Πρέβεζα, έγινε με δωρεά ενός μεγάλου κατεργασμένου διαμαντιού προς τον Σουλτάνο Selim III, από τη χήρα μητέρα του Μεγάλου Ναπολέοντα Nobile Maria Letizia Bonaparte.
Πιθανότατα το διαμάντι αυτό να ανήκε στη Μαρία Αντουανέτα και περιήλθε στα χέρια της (χήρας) μητέρας του Μεγάλου Ναπολέοντα, εικάζεται δε ότι το προσέφερε στον τότε Σουλτάνο Selim IIIσαν αντάλλαγμα για την απελευθέρωση του εραστή της λοχαγού Camus. (Ντοκιμαντέρ Ιαπωνικής Κρατικής Τηλεόρασης 2004). Πιθανότατα το διαμάντι εστάλη διά της διπλωματικής οδού με άκρα μυστικότητα από Γαλλία στην Πρέβεζα, από εκεί στα Ιωάννινα στον Αλή Πασά Τεπελενλή και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη. Η μητέρα του Μεγάλου Ναπολέοντα Ι Βοναπάρτη λεγόταν Nobile Maria Letizia Bonaparte née Ramolino ή Marie-Lætitia Ramolino, Madame Mère de l' Empereur (24 Αυγούστου 1750 – 2 Φεβρουαρίου 1836). Είχε γεννήσει 13 παιδιά εκ των οποίων επέζησαν τα οκτώ. Την εποχή της Μάχης της Νικοπόλεως η ίδια ήταν 48 ετών. Πέθανε σε μεγάλη ηλικία 86 ετών.
Ο Σουλτάνος που πήρε το διαμάντι
Το έτος 1798 μΧ που έγινε η Μάχη της Νικοπόλεως και ο Χαλασμός της Πρέβεζας, ήταν Σουλτάνος στην Κωνσταντινούπολη ο Σελίμ ΙΙΙ. Συνεπώς αυτός είναι και ο αποδέκτης της μεγάλου διαμαντιού του Top Kapi. O Selim III (οθωμανικά τουρκικά: سليم ثالث, Selim Salis-i, 24 Δεκεμβρίου 1761 - Ιούλιος 28/29, 1808) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν ο Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1789 έως 1807. Ήταν γιος του Μουσταφά ΙΙΙ (1757-1774) και η μητέρα του λεγόταν Valide Sultan (Mihr-i Shah). Πραγματοποίησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση και τον Οθωμανικό στρατό με αποτέλεσμα να αποτελέσει στόχο του σώματος των Γενίτσαρων. Οι Γενίτσαροι (Janissaries) εκθρόνισαν και φυλάκισαν τον Selim III, και τοποθέτησαν τον ξάδερφό του Μουσταφά στον θρόνο, ως Mustafa IV (1807-1708). Ο πασάς της περιοχής Rustchuk (σήμερα Russe, ή Ruse, Βουλγαρία) Μουσταφά Μπαϊρακτάρης(Mustafa Bayrakdar), μια ισχυρή κομματική προσωπικότητα των μεταρρυθμίσεων, σχημάτισε ένα στρατό 40.000 ανδρών και όδευσε με πορεία για την Κωνσταντινούπολη με σκοπό την αποκατάσταση του Σελίμ ΙΙΙ, αλλά έφτασε πολύ αργά.
Ο άτυχος μεταρρυθμιστής Σουλτάνος Selim III είχε ήδη μαχαιρωθεί στο σεράϊ (μέσα στό χαρέμι του) από τον επικεφαλής Μαύρο Ευνούχο της Αυλής Nezir Agaκαι τους άνδρες του. Η τελευταία φράση του πριν πεθάνει ήταν «Allahu Akbar» («Ο Θεός είναι μεγάλος») και είναι ο μόνος Σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που μαχαιρώθηκε με ξίφος. Η μόνη προσφορά του Μουσταφά Μαϊρακτάρη ήταν να αποτρέψει την ενθρόνιση του Mustafa IV και να τοποθετήσει στον θρόνο τον Μαχμούντ ΙΙ (Mahmud II, 1808–1839), ο οποίος είναι και ο μοναδικός ζών, μέλος της Δυναστείας των Οσμάν (Osman). Το έτος 1798 που έγινε ο «Χαλασμός της Πρέβεζας» και συνελήφθησαν οι Γάλλοι αιχμάλωτοι, ήταν Σουλτάνος ο Selim III. Συνεπώς αυτός είναι και ο αποδέκτης του μεγάλου διαμαντιού του Top Kapi, από τη μητέρα του Μεγάλου Ναπολέοντα. Οσο για το έτος 1822 που αποκεφαλίσθηκε ο Αλή Πασάς Τεπελενλής, σουλτάνος ήταν ο Mahmud II, στον οποίο προφανώς περιήλθε και το διαμάντι της Μαρίας Αντουανέτας. Τον Σεπτέμβριο 2009, έγινε στην Πρέβεζα το 2ο Παγκόσμιο Συμπόσιο Ιστορίας της Πρέβεζας. Στο Συμπόσιο αυτό έλαβε μέρος και ο Διευθυντής του Μουσείου Top Kapi της Κωνσταντινούπολης Dr. Ilber Ortayli, ο οποίος ανακοίνωσε εργασία με τίτλο «Society and the governor in Preveza during the time of Abdulhamid II».
ΠΗΓΗ: www.el-mikipedia.org
.jpg)
