Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 17ῃ Αὐγούστου 2015
Ἀριθ. Πρωτ. 35
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 182α
ΘΕΜΑ: Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός : Ἀπόστολος τῆς Ἐκκλησίας καὶτοῦ Ἔθνους.
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
«Μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρουἕκαστος» (Α΄ Κορ. ι΄ 24). Αὐτὸν τὸν λόγο τοῦ ἀποστόλουΠαύλου, ποὺ ἦταν λόγος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐδιάβασεμιὰ μέρα ὁ ἱερομόναχος Κοσμᾶς, ποὺ ἐμόναζε στὴν ἹερὰΜονὴ Φιλοθέου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἦταν ἡ ἐποχή, ποὺθύελλα μεγάλη χτυποῦσε τὸν Ἑλληνισμό, ἰδιαίτερα τῆςΒορείου Ἠπείρου. Οἱ Τοῦρκοι, παρακινούμενοι ἀπὸ τὸνἐχθρὸ τῆς ἀλήθειας, τὸν Σατανᾶ, ἔκαναν ὁλομέτωπηἐπίθεση ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας, πιέζοντας τοὺςχριστιανοὺς ν’ ἀλλαξοπιστήσουν. Καί, δυστυχῶς, ἀρκετοὶπροσχωροῦσαν στὸν μωαμεθανισμό, εἴτε ἀπὸ φόβο γιὰτὴν ζωή τους, εἴτε γιὰ νὰ σώσουν τὴν ὅποια περιουσίατους, εἴτε γιὰ ἄλλους λόγους. Χάνοντας, ὅμως, τὴνὀρθόδοξη πίστη, ἔχαναν συγχρόνως καὶ τὴν ἐθνική τους συνείδηση, γινόντουσαν ἐξωμότες, κι’ ἀπὸ τοὺς Τούρκουςχειρότεροι μισέλληνες. Γιατί, χωρὶς τὴν Θρησκεία του, ὁἝλληνας παύει νὰ ἀνήκει στὸν Ἑλληνισμό. Αὐτὸ εἶναι ἕναβασικὸ δίδαγμα τῆς Ἱστορίας.
Ἦταν φυσικό, λοιπόν, ὁ Ἱερομόναχος Κοσμᾶς νὰἔχῃ ἰσχυροὺς λογισμούς, γιὰ τὸ τὶ θὰ ἔπρεπε νὰ γίνῃ γιὰ νὰσωθῇ ὁ Ἑλληνισμός. Ἔτσι, μιὰ μέρα, διαβάζοντας στὸκελλί του τὴν Ἁγία Γραφή, τὸ βλέμμα του προσηλώθηκεσ’ ἕνα λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ποὺ τὸν εἶχεδιατυπώσει στὴν πρώτη ἐπιστολή του πρὸς τοὺςχριστιανοὺς τῆς Κορίνθου : μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητεῖτω, ἀλλὰτὸ τοῦ ἑτέρου ἕκαστος» (Α΄ Κορ. ι΄24). Αὐτὸν τὸν λόγο, ὁΚοσμᾶς τὸν θεώρησε σὰν ἀπάντηση τοῦ Οὐρανοῦ στὶςἀνησυχίες καὶ τοὺς λογισμούς του : Μὴ σκέφτεσαι μόνοτὸ δικό σου πνευματικὸ συμφέρον, ἀλλὰ καὶ τὸ συμφέροντῶν ἄλλων χριστιανῶν. Αὐτὸ σοῦ ἐπιβάλλει νὰ ἀφήσῃς τὴνΜονὴ τῆς μετανοίας σου καὶ νὰ ξεκινήσῃς τὸ δύσκολο.ἀλλὰ ὡραῖο ἔργο τοῦ εὐαγγελισμοῦ καὶ τῆς σωτηρίας τῶνψυχῶν «ὑπὲρ ὧν Χριστὸς ἀπέθανε» (Ρωμ. ε΄ 8).
-Γ-
Τὸν λόγο αὐτὸν τῆς Γραφῆς ὁ Κοσμᾶς τὸν θεώρησεὅπως καὶ ἦταν, δηλαδὴ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ νὰ γίνῃἹεραπόστολος τῶν συνελλήνων ἀδελφῶν του, οἱ ὁποῖοιζοῦσαν κάτω ἀπὸ τὸν ἀδυσώπητο ζυγὸ τῶν Τούρκων,ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἐπικίνδυνη προσηλυτιστικὴ προπαγάνδατῶν παπικῶν καὶ τῶν προτεσταντῶν λεγομένων«χριστιανῶν», ποὺ ἐκμεταλλευόμενοι τὴν δυστυχία τοῦλαοῦ, προσπαθοῦσαν, μὲ χρήματα κυρίως, νὰἀποκτήσουν ὀπαδούς.
-Δ-
Ἔτσι, ὁ ἐνάρετος καὶ φωτισμένος ἐκεῖνοςἁγιορείτης Ἱερομόναχος ξεκίνησε τὸ σωτηριῶδες ἔργοτου, ἔχοντας τὴν εὐλογία τῆς Μονῆς του καὶ τὶς εὐχὲς τοῦτότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Σεραφεὶμ τοῦ Β΄.Ἐπραγματοποίησε τέσσερις ἱεραποστολικὲς περιοδεῖες,ὀργώνοντας κυριολεκτικὰ ὅλο τὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο,ἰδιαίτερα ὅμως τὴν πολύπαθη περιοχὴ τῆς ΒορείουἨπείρου, ὅπου οἱ ἐξισλαμισμοὶ εἶχαν προσλάβει ἐξαιρετικὰἀνησυχητικὲς διαστάσεις, ὁπότε ἐκινδύνευε ἄμεσα ὁ ἐκεῖἙλληνισμός. Μιλοῦσε, συνεσκιασμένα βέβαια, ἐναντίοντῶν Τούρκων, πιὸ φανερὰ ἐναντίον τοῦ δυτικοῦχριστιανισμοῦ καὶ τοῦ πάπα, καὶ ἐντελῶς ξεκάθαρα γιὰτοὺς ἑβραίους, οἱ ὁποῖοι, τελικά, μεθόδευσαν τὴνἐξόντωσή του. Ἔτσι ὁ φλογερὸς ἱεραπόστολος Κοσμᾶς ὁΑἱτωλός, στὶς 24 Αὐγούστου 1779 ἀπαγχονίστηκε στὸχωριὸ Μόγιαλι τοῦ Φίερι, ἐνῷ ἐνταφιάστηκε στὸΚολικόντασι, διότι ἐκεῖ βρέθηκε τὸ σεπτὸ λείψανό του, παρασυρμένο ἀπὸ τὰ νερὰ τοῦ ποταμοῦ Ἄψου.
-Ε-
Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, γιὰ νὰ τιμήσῃ ἀκόμη μιὰφορὰ τὸν Ἅγιο, ὀργανώνει τὶς ἀκόλουθες ἐκδηλώσεις: α)Τὴν Κυριακή, 23 Αὐγούστου, θὰ ψαλῇ ὁ μέγαςπανηγυρικὸς ἑσπερινός, στὶς 7 μ.μ. β) Στὴν συνέχεια θὰπραγματοποιηθῇ σύντομη λιτανεία τῆς Εἰκόνας καὶ τοῦἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου μέχρι τὴν πλατεῖα, ὅπου θὰ γίνῃδέηση. Κατόπιν ἐπιστροφὴ στὸν Ναό, ἀπόλυση καὶδιανομὴ τῆς ἀρτοκλασίας. γ) Τὴν Δευτέρα, 24 Αὐγούστου,ὄρθρος καὶ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Στοὺς τόσοδύσκολους καιροὺς ποὺ περνᾶμε, ἡ συμμετοχή μας στὶςπαραπάνω ἐκδηλώσεις θὰ μᾶς αὐξήσῃ τὴν πίστη, ὥστε μὲτὴν δύναμη τοῦ Κυρίου νὰ ξεπεράσουμε τὶς δεινὲς αὐτὲςπεριστάσεις.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης
.jpg)
.jpg)
