Γράφει
ο Μίλτος Μπούκας
Με την συνεδρίαση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πωγωνίου της 27/12/2012, ολοκληρώθηκε ο κύκλος εκποίησης και απαλλοτρίωσης της Ηπειρωτικής Γης και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην αγορά των υδρογονανθράκων, μέσῳ της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης, ως εργαλείο σατανικής έμπνευσης και εκμετάλλευσης, που οι τοπικοί πολιτικοί μας ταγοί «ελαφρά τη καρδία» επισφράγισαν.
Η ανελέητη επίθεση εκβιομηχάνισης και πειθαναγκασμού της Περιφερειακής Αρχής και Δήμου Πωγωνίου στα αγοραία κελεύσματα της στήριξης του σκοτεινού σχεδίου κατακερματισμού της περιοχής, αποτελεί ομολογία διαπλοκής. Η συνεχής προκλητική προθυμία και συνδρομή των «YES-MEN» εκπροσώπων μας, έχει μεταφέρει στην Ήπειρο, το επίκεντρο της σύγκρουσης ενός πολέμου, οικονομικών, γεωπολιτικών συμφερόντων και διαφαινόμενης έξαρσης αλυτρωτισμού.
Το ελκυστικό πλαίσιο επενδύσεων όπως διαμορφώνονται μέσω των ΕΟΖ διευκολύνει την έλευση του διεθνούς κερδοσκοπικού κεφαλαίου μέσω των μοντέρνων σκλαβοπάζαρων των ΕΟΖ.
Στην Ήπειρο εξυφαίνεται ένα ιδιότυπο υβριδικό μοντέλο εργασιακού μεσαίωνα με όρους δουλοπαροικίας. Η αξιοποίηση της επενδυτικής ασυλίας των ΕΟΖ σε συνδυασμό με τη χαμηλή διασύνδεση με την τοπική οικονομία, την καταλήστευση του περιβάλλοντος, και την απόλυτη κυριαρχία ανομίας και fast track διαδικασιών, σκιαγραφούν με νέους πολιτικούς όρους την πελατειακή σχέση της εγχώριας νομενκλατούρας, με το «δουλεμπόριο» ελπίδας των απελπισμένων πολιτών. Σε απόλυτη συγχορδία όσοι τάσσονται υπέρ της ζωνοποίησης της ζωής μας, παραγωγικοί φορείς, πρόεδροι επιμελητηρίων και πολιτικά υποκείμενα της τρικομματικής «παράτας», αγνοούν ότι η νομοτεχνική μελέτη για τις ΕΟΖ στην Ελλάδα έγινε από Γερμανό πληρεξούσιο, παρ’ όλο που δεν προβλέπεται από την Ε.Ε. Αγνοούν άραγε, ότι ο Χανς Πίτερ Καϊτέλ επικεφαλής του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων (BDI) προτείνει χωρίς περιστροφές, ότι η χώρα μας πρέπει να μετατραπεί σε μια ΕΟΖ μέσα στην Ευρωζώνη; Αυτή την κινεζοποίηση και διεύρυνση του διευρωπαϊκού διαχωρισμού Βορρά-Νότου, έχει υποδείξει και ο Πολ Τόμσεν της Τρόϊκας προτείνοντας για την Ελλάδα αμοιβές ανταγωνιστικές των μισθών των γειτονικών χωρών, τύπου Βουλγαρίας-Ρουμανίας στα 350€. Όταν ο ίδιος ο Υπουργός Ανάπτυξης Χατζηδάκης φέρει ως πρότυπο παράδειγμα ανάπτυξης την Πολωνία, που σαρώθηκε από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα του κομμουνιστή «δικτάτορα» Γιαρουσέλσκι, προκειμένου να επανεκκινήσει η οικονομία μας. Σαφώς καταδεικνύει την «άλωση» του πολιτικού μας προσωπικού, λόγω μειωμένου ηθικού φρονήματος μιας υπερχρεωμένης χώρας, εύκολα χειραγωγούμενης…
Οι ΕΟΖ εκτός λοιπόν από ζώνες κερδοσκοπίας, θα καταστούν και ζώνες πολιτικής επιρροής και επιτήρησης, επωφελείας των δανειστών. Το αποσαρθρωμένο εγχώριο πολιτικό σύστημα «απαλλοτριώνεται» μαζί με τα κυρίαρχα εθνικά μας «χρυσαφικά».
Αυτό είναι το όραμα του Περιφερειάρχη και της μείζονος αντιπολίτευσης, της ΠΕΔ Ηπείρου, των παραγωγικών φορέων και των επιμελητηρίων και των κοινοβουλευτικών Ηπειρωτών εκπροσώπων και του Δημάρχου Πωγωνίου;
Ας θυμηθούμε την ιστορία μας απέναντι στους απόμαχους ακρίτες του Πωγωνίου, π.χ. στη Βήσσανη που εκδόθηκε το 1896 η πρώτη εφημερίδα στην Ελλάδα με τιτλοφορία «Αρετή». Θέλει Αρετή και Τόλμη η ελευθερία, για την επαναφορά μας στο κλονισμένο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης…
Αλήθεια τι είδους επενδύσεις κρύβονται πίσω από την δήθεν ανάπτυξη της ακριτικής αυτής περιοχής;
Οι διασυνοριακές περιοχές της Ηπείρου και της Θράκης συγκεντρώνουν εκείνα τα χαρακτηριστικά που ευνοούν την δημιουργία ΕΟΖ, λόγω γειτνίασης συνοριακής με περιοχές που έχουν ίδια μισθολογικά δεδομένα, εφαπτόμενες στο διευρωπαϊκό δίκτυο της Εγνατίας Οδού, εξασφαλίζοντας την ελεύθερη διακίνηση προϊόντων σε χώρες της ΕΕ, χωρίς την διαμεσολάβηση Ελληνικού Τελωνείου.
Σ’ αυτόν τον γεωγραφικό επιχειρηματικό άξονα, εμπεριέχονται σημαντικότατες πλουτοπαραγωγικές πηγές, ενέργειας και μετάλλων, ενεργειακό οικόπεδο υδρογονανθράκων Καλπακίου, το Όσμιο της Νεράιδας Θεσπρωτίας, ο λιγνίτης της Πτολεμαΐδας, ο χρυσός των ορυχείων Χαλκιδικής, το Ουράνιο της Θράκης, όλα συσσωρευμένα σε μια ευθεία μόλις 500 χιλιομέτρων…
Ωστόσο το «ορθόδοξον» του πράγματος, περιλαμβάνει την εξής παραδοξολογία και εκκλησιαστική ιδιαιτερότητα, ένεκα ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Οι μητροπόλεις των νομών των Βορείων Ελληνικών συνόρων δεν ανήκουν όλες στην εκκλησία της Ελλάδας, όπως και τα εκκλησιαστικά τους περιουσιακά στοιχεία, αλλά αποτελούν «τιμαλφή» του πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, κατά παράβαση του άρθρου 17, παράγραφος 4 του συντάγματος για αναγκαστικές απαλλοτριώσεις υπέρ του δημοσίου. Οι εκκλησιαστικές τους γαίες δεν διέπονται από το αγγλικό δίκαιο, που έχει επιβληθεί στη χώρα και του δικαιώματος επιφανείας, που έφερε η ψήφιση του Μνημονίου ΙΙ (εφαρμοστικός νόμος του μεσοπρόθεσμου 3986/2011) και δεν αποτελούν «λεία» παραχώρησης, προς εκμετάλλευση ιδιωτών επενδυτών για 5 έως 100 χρόνια. Εικάζεται όμως ότι χάριν του εθνικού συμφέροντος, η γενική γραμματεία στρατηγικών επενδύσεων με τους εκκλησιαστικούς κύκλους και την ξένη επιτροπεία των 20 ΔΙΣ μπόνους από το ΕΣΠΑ και του ελεύθερου επαναπατρισμού των κερδών, θα ξεπεράσουν αυτόν τον ανασταλτικό σκόπελο, διαθέτοντας τη γη σε άπορους ακτήμονες… Αναλόγως έπραξαν με τον νόμο 3775/2009 ταχείας αδειοδότησης ακόμα και σε περιοχές Natura ή αρχαιολογικούς χώρους.
Αδυνατώ να αγνοήσω την «πιο εύστοχη» παρέμβαση έως σήμερα, της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας που διαμέσου ψηφίσματος αναφέρει «…πως το άθλιο καθεστώς των ΕΟΖ είναι το επόμενο στάδιο του ζοφερού μέλλοντος, που απεργάζονται οι διεθνείς δυνάμεις των τοκογλύφων δανειστών, αποσκοπώντας στη λεηλασία και τον διαμελισμό του τόπου…»
Οι κοτζαμπάσηδες της Ηπείρου, με την δημιουργία της ΕΟΖ επαναφέρουν το φεουδαρχικό κατάλοιπο που ορίζει την επικυριαρχία που είχε λήξει οριστικά το 1945!
Ιωάννινα
3-1-2013
Χρόνια
Πολλά Χριστιανοί!
.jpg)
