Ονομάζεται ακόμη και σήμερα με τα δύο του ονόματα.
Το αρχαίο ΘΥΑΜΙΣ και το σύγχρονο ΚΑΛΑΜΑΣ.Το αρχαίο όνομα ΘΥΑΜΙΣ προέρχεται από την λέξη Θύω η οποία σημαίνει: Κινούμαι άγρια.
Και πράγματι τα νερά του Θύαμη κινούνται άγρια. Ιδιαίτερα στο τμήμα από τον καταρράκτη της Γλύζιανης μέχρι και την έξοδό του από την χαράδρα του Πολύδροσου πριν την Νεράιδα της Θεσπρωτίας.
Πηγάζει στην ενδοχώρα της Ηπείρου, στην πεδιάδα του Άνω Καλαμά ανάμεσα στο Καλπάκι και τα Δολιανά, στους πρόποδες του Άι Λια και εκβάλει στην περιοχή της Σαγιάδας στο Ιόνιο πέλαγος.
Λένε ότι ονομάστηκε «Καλαμάς» από τα καλάμια που φύτρωνουν τόσο στις πηγές του, όσο και στις βαλτώδεις εκβολές του. Παραπόταμοί του είναι η Λεμπούσδα, ο Γορμός, ο Σμόλιτσας, η Τύρια, ο Ζαλογγίτικος, ο Κουσοβίτικος και ο Καλπακιώτικος.
Σε όλη την διαδρομή του βλέπει κανείς εξαιρετικούς φυσικούς σχηματισμούς, όπως φαράγγια και φυσικά γεφύρια μαζί με το πλούσιο οικοσύστημα δημιουργούν απαράμιλλα αισθητικά τοπία.
Στην αρχή της χαράδρας, βόρεια του χωριού Καταρράκτης, ο ποταμός Καλαμάς δημιουργεί αλλεπάλληλους καταρράκτες με τον μεγαλύτερο να φτάνει το βάθος των 30 μ..
Στην συνέχεια της διαδρομής του ποταμού αναπτύσσεται μικρότερος καταρράκτης μετά την πεζογέφυρα και προς το μέσο, η κοίτη στενεύει πολύ μέχρι όπου το νερό χάνεται και κυλά υπόγεια. Ο χώρος γίνεται απροσπέλαστος.
Η κοίτη, σε κάποια σημεία στενεύει και ξανανοίγει δημιουργεί με την τριβή του νερού μεγάλο φύσημα που μεταφέρεται στα υψηλότερα.
Το τοπίο είναι εντυπωσιακό με τα απότομα βράχια να απλώνονται παντού και το νερό να πέφτει κάτω από 30 μ. περίπου.
Η βοή του ποταμού που κυλάει στο στένωμα χαμηλά στην χαράδρα μέσα σε πυκνή βλάστηση προκαλεί δέος και θαυμασμό στον επισκέπτη.