Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ: Εορτασμός Αγίου Κοσμά Αιτωλού στην Κόνιτσα

 
ν Δελβινακί τ 16 Αγούστου 2013
ριθ.  Πρωτ.  75
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  166η

ΘΕΜΑ: « ργασία δική μου..., εναι τς Πίστεώς μας , το Γένους μας» (γ. Κοσμς Ατωλός)

 γαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
            Λίγοι νθρωποι ργάστηκαν τόσο πολ γι τ Γένος τν λλήνων, σο γιος Κοσμς Ατωλός, ερομάρτυρας κα θναπόστολος. Κι’ χι μόνο ργάστηκε, λλ τ καταπληκτικό του ργο τ πέγραψε μ τ αμα τς θυσίας του, στς 24 Αγούστου 1779.
Τμμα το ερο λειψάνου το γίου Κοσμ το Ατωλο,
πού φυλάσσεται στόν μώνυμο ερό Ναό στην Κόνιτσα.
 
            Ο καιροί, τν 18ο αώνα ταν διαίτερα δύσκολοι γι τος λληνες. μάθεια βασίλευε παντο, χι μόνο στ θέμα τν γραμμάτων, λλ κυρίως στ ζητήματα τς Πίστεως. λήθεια, τ πίστευαν κα πόσο πίστευαν ο ραγιάδες στος Τούρκους ρθόδοξοι χριστιανοί ; ,τι εχαν παραλάβει π γενι σ γενιά, γεμτα μως  π προλήψεις κα δεισιδαιμονίες, ν συχν κυριαρχοσαν τ πάθη τς μαρτίας κα τς κδικητικότητας. Τ τι δ τότε εχαμε κα λλαξοπιστίες, φανερώνει, πέρα τν λλων, κα τν λλειψη σταθερότητας στ θέμα τς Πίστεως. π τ να μέρος φτώχεια κα βαρει φορολογία πο πέβαλλαν ο κατακτητές, κι’ π τ λλο ο πειλς κα ο φοβέρες τν Τούρκων ναντίον τν «γκιαούρηδων» (πίστων), καναν ρισμένους ν ρνονται τν ρθοδοξία κα ν προσχωρον στν μωαμεθανισμό, πο ξαγόραζε τς συνειδήσεις μ τν προσφορ λικν γαθν.
-Β-
            ταν, πράγματι, σκληρς δέκατος γδοος αώνας  γι τος σκλαβωμένους λληνες, διαίτερα γι σους ζοσαν στν περιοχ τς σημερινς Βορείου πείρου. Γιατ κινδύνευαν ν χάσουν τν «ταυτότητά» τους, τν ρθόδοξη κα τν λληνική. Τετρακόσια σχεδν χρόνια πόδουλοι σ’ να βάρβαρο κα δυσώπητο δυνάστη, σαν πάρα πολλά. σως λλοι λαοί, ζντας στς διες συνθκες, ν εχαν ξαφανισθ π τ πρόσωπο τς γς. μως Θεός, πο γι λόγους τος ποίους κενος γνωρίζει, εχε πιτρέψει κείνη τν μεγάλη δοκιμασία, δν φησε τ Γένος μας ν χαθ. διάλεξε να πλ  ερομόναχο, να καλόγηρο, πο μόναζε στν Μον Φιλοθέου το γίου ρους. Κοσμς Ατωλς ταν κλεκτς το Θεο, γι’ ατ τ τιτάνιο ργο γι τ ποο τν προώριζε.
-Γ-
            νθρωπος κενος το Θεο βρέθηκε σ δίλημμα : Ν φύγ π τ Περιβόλι τς Παναγίας, ν ρνηθ τος σκητικος δρτες του κα ν ναλάβ μι ργασία πίπονη κα πικίνδυνη, πο δν ξερε οτε πο ρχιζε, οτε πο θ τελείωνε ;
            λλ τ δίλημμα δν κράτησε πολύ. Γι τν γάπη τν δελφν του, πο πέφεραν τόσα δεινά, θ φηνε τν σκηση κα τν συχία του κα θ βγαινε στν κόσμο. Κα πραγματικά : Μ τν ελογία τς Μονς τς μετανοίας του κα μ τν λοπρόθυμη δεια κα παρότρυνση το τότε Οκουμενικο Πατριάρχου Σεραφεμ Β΄, πραγματοποίησε τέσσαρες μεγάλες εραποστολικς περιοδεες.
-Δ-
            λόγος του πλός, μ τση μως δύναμη, μπαινε βαθει στς ψυχς τν νθρώπων, ο ποοι βλεπαν στν σκητική του μορφ κα στ τριμμένο του ράσο, τι Κοσμς Ατωλς ταν νας φλογερς κα γνήσιος ργάτης τς κκλησίας. τσι, κατάργησαν τ παζάρια τς Κυριακς, κα τ μετέφεραν τ Σάββατο, στε ν μ χάνεται κκλησιασμός · συμφιλιώνονταν μεταξύ τους, σοι εχαν συγκρουσθ · μπόλιαζαν γρια δένδρα κα τ καναν μερα · διναν χρυσαφικ κα κοσμήματα γι ν κτισθον σχολεα κα ν πληρώνωνται ο δάσκαλοι. «γρίανε τ Γένος μας», εχε π γιος Κοσμς, ταν ρχιζε τ ργο του. διος, μως, θ μολογήσ ργότερα, σ γράμμα του πρς τν δελφό του ερομόναχο Χρύσανθο, Σχολάρχη στν Νάξο, τι «δέκα χιλιάδες χριστιανο μ γαπσι κα νας μ μισε». κράτησε, λοιπόν, τ Γένος ρθιο κα ψυχωμένο. Κα εναι, σήμερα, κοιν ναγνώριση τι πανάσταση το 1821 χει τς ρίζες της, βαθεις κα γερές, στ ργο το γίου Κοσμ το Ατωλο.
-Ε-
            Δίκαια, λοιπόν, Μητρόπολή μας τιμ τν ερομάρτυρα κα θνομάρτυρα Κοσμ. πως κάθε χρόνο, τσι κα φέτος, Θεο θέλοντος, θ λάβουν χώρα ορταστικς κδηλώσεις, μ πίκεντρο τν ερ Ναό του, στν Κόνιτσα, κατ τ κόλουθο
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
α) Τν Παρασκευή, 23 Αγούστου, παραμον τς ορτς, στς 7 τ πόγευμα θ τελεσθ Μέγας σπερινός, στ τέλος το ποίου θ γίν λιτάνευση το ερο λειψάνου κα τς Εκόνος το γίου, μέχρι τν κεντρικ πλατεα.
β) Τ Σάββατο, 24 Αγούστου, κυριώνυμη μέρα τς ορτς, θ γίν πολυαρχιερατικ Θεία Λειτουργία. ν συνεχεί, ο μν Σεβ/τοι ρχιερες θ μεταβον στν . Μ.Μολυβδοσκεπάστου γι ν τελέσουν τρισάγιο π το τάφου το οιδίμου Σεβαστιανο, ο δ προσκυνητα θ πάρουν να καφ στ Δημαρχιακ Μέγαρο. Χρόνια πολλ κα καλά, για κα ελογημένα.

Διάπυρος πρς Χριστν εχέτης
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 
  Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανς κα Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ