Σάββατο 11 Απριλίου 2015
Αναστάσιμη Εγκύκλιος Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης κ.κ. Ανδρέου
Αριθ. Πρωτ. 10 Άγιον Πάσχα 2015
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 179η
ΘΕΜΑ: Ο Αναστημένος
Χριστός είναι ο Αιώνιος Νικητής.
Αγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ολόκληρος ο Ορθόδοξος Χριστιανικός κόσμος
γιορτάζει το μοναδικό και το πιο μεγάλο γεγονός στην παγκόσμια Ιστορία : Την
Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος διεκήρυξε, ότι «εγώ ειμι ο πρώτος
και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός, και ιδού ζων ειμι εις τους αιώνας
των αιώνων, και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου» (Αποκ. α 17-18). Δηλαδή, εγώ είμαι ο πρώτος, διότι
υπάρχω προαιωνίως, και ο έσχατος, διότι θα υπάρχω πάντοτε. Είμαι ακόμη εκείνος
που ζη πάντοτε κι’ έχει τη ζωή από τον εαυτό του. Και έγινα νεκρός, πεθαίνοντας
για την σωτηρία των ανθρώπων. Και έχω στα χέρια μου τα κλειδιά του θανάτου και
του Άδη. Διότι με τον θάνατό μου κατέλυσα τον θάνατο και απέκτησα εξουσία και
στον Άδη. Γι’ αυτό, και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο συνθέτης του περίφημου
κανόνος του Πάσχα, σημειώνει σ’ ένα τροπάριο : «Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν,
Άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής, της αιωνίου, απαρχήν, και σκιρτώντες
υμνούμεν τον αίτιον, τον μόνον ευλογητόν των πατέρων Θεόν και υπερένδοξον».
-Β-
Ναι,
αδελφοί! Η δύναμη του Αναστάντος Ιησού Χριστού είναι ακατανίκητη. Αιώνες τώρα,
έχει χυθή και συνεχίζει να χύνεται άφθονο το μελάνι των αρνητών και διωκτών του
χριστιανισμού. Κάποιοι από αυτούς είπαν, ότι το σώμα του Ιησού το έκλεψαν οι
Απόστολοι, άλλοι ισχυρίσθηκαν ότι ο Κύριος ελιποθύμησε στον Σταυρό, κι’ ότι
στον τάφο συνήλθε. Και ωρισμένοι, άλλα, που θα μπορούσε να πη κανείς πως
αγγίζουν το όρια της φαιδρότητας και του γελοίου, όπως η θεωρία ότι το Σώμα
αφαιρέθηκε από τον τάφο και το έθαψαν κάτω από ένα ρυάκι, του οποίου είχαν
στρέψει την ροή του νερού προηγουμένως και μετά την ταφή το ξανάφεραν και πάλι
στην κανονική του κοίτη, ώστε να μη μπορή να βρεθή ο νέος... τάφος !
-Γ-
Αλλά όσο κι’ αν «δούλεψε» η αχαλίνωτη φαντασία και η
απιστία των διαφόρων κατά καιρούς αρνητών, η Ανάσταση είναι το θαύμα των
θαυμάτων. Και ο Χριστός είναι ο Νικητής και Θριαμβευτής, όχι μόνο εναντίον του
Θανάτου και του Άδου, αλλά και ο αιώνιος Νικητής όλων εκείνων των απίστων, που
με μανία επολέμησαν το υπερφυές γεγονός της Αναστάσεως. Από τον Ιουλιανό τον
Παραβάτη, που είπε πεθαίνοντας «νενίκηκάς με, Ναζωραίε», μέχρι τον διαβόητο
αρνητή του δέκατου ένατου αιώνα Ερνέστο Ρενάν, που, τελικά, δεν δυσκολεύτηκε να
διακηρύξη, ότι ο Ιησούς «μένει δια την ανθρωπότητα ανεξάντλητος πηγή ηθικών αναγεννήσεων»
· και από την θαυμαστή αναγέννηση της χριστιανικής Πίστεως, έπειτα από
εβδομήντα χρόνια πρωτοφανών σε σκληρότητα διωγμών στην άλλοτε Σοβιετική Ένωση,
σ’ ολόκληρο σχεδόν τον εικοστό αιώνα · αλλά και τους θλιβερούς «τζιχαντιστές»
του εικοστού πρώτου αιώνα, του αιώνα μας δηλαδή, που κυριολεκτικά σφάζουν τους
χριστιανούς, στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική, και με θρασύτητα και κομπασμό
δείχνουν τις απάνθρωπες πράξεις τους, δια μέσου της τηλεοράσεως, σ’ ολόκληρο
τον κόσμο, «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ», όπως λέει κι’ ο ποιητής.
-Δ-
Σε όλους αυτούς, τους παλαιότερους και
τους σύγχρονους πολέμιους της Αναστάσεως του Χριστού, θα μπορούσαμε να
επαναλάβουμε τον στίχο από τον υπέροχο κανόνα του Μεγάλου Σαββάτου : «Μάτην
φυλάττεις τον τάφον, κουστωδία · ου γαρ καθέξει τύμβος αυτοζωΐαν». Μάταια
κοπιάζετε, μάταια πασχίζετε ν’ αποδείξετε μύθο την Ανάσταση. Ο Χριστός είναι ο
αιώνιος Νικητής. Κι’ όταν Εκείνος θα επανέλθη στην γη, κατά την Δευτέραν
Παρουσίαν Του, όχι βέβαια καθηλωμένος στον Σταυρό, αλλά καθισμένος σε θρόνο
δόξας, Κριτής ζώντων και νεκρών, τότε και σεις και μεις κι’ ολόκληρη η
ανθρωπότητα θα Τον αναγνωρίση σαν τροπαιούχο και Νικητή, Και «παν γόνυ κάμψη
επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων, και πάσα γλώσσα εξομολογήσηται ότι
Κύριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός» (Φιλιπ. β 10-11), Γι’ αυτό, αδελφοί, θάρρος, γιατί ο
Χριστός «εξήλθε νικών και ίνα νικήση» (Αποκ. στ
2). «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε · πάλιν ερώ, χαίρετε» (Φιλιπ. δ 4). Αδελφοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Διάπυρος ευχέτης εν Χριστώ Αναστάντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Α Ν Δ
Ρ Ε Α Σ