Η κατάθλιψη προκαλεί την εμφάνιση φλεγμονής
στον εγκέφαλο, ένα στοιχείο που παρατηρείται στα πρώιμα στάδια της νόσου του
Αλτσχάιμερ.
Νέες έρευνες για την απεικόνιση του εγκεφάλου που
διεξήχθησαν από το Κέντρο Εθισμού και Ψυχικής Υγείας του Ερευνητικού
Ινστιτούτου Campbell, δείχνουν ότι ο εγκέφαλος αλλάζει μετά από χρόνια επίμονης
κατάθλιψης, προτείνοντας την ανάγκη για αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε
την εξέλιξη της ασθένειας.
Βάσει της έρευνας, οι άνθρωποι με κατάθλιψη χωρίς
να ακολουθούν κάποια θεραπεία για πάνω από μια δεκαετία, παρουσιάζουν
σημαντικές εγκεφαλικές φλεγμονές σε σχέση με εκείνους που έχουν κατάθλιψη αλλά
για λιγότερο από 10 χρόνια και δεν ακολουθούν θεραπεία. Σε μια παλαιότερη
έρευνα, η επιστημονική ομάδα του Dr. Meyer ανακάλυψε το πρώτο στοιχείο για την
εμφάνιση φλεγμονής στον εγκέφαλο στην κλινική κατάθλιψη.
Σε αυτή την έρευνα βρέθηκε το πρώτο βιολογικό
στοιχείο που προκαλεί μεγάλες εγκεφαλικές αλλαγές στη μακροχρόνια κατάθλιψη,
αναφέροντας ότι πρόκειται ουσιαστικά για ένα διαφορετικό στάδιο της ασθένειας,
το οποίο χρειάζεται διαφορετική θεραπεία, η ίδια αντίληψη που ισχύει για τα πρώιμα
και μεταγενέστερα στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ.
Η ύπαρξη μεγάλης φλεγμονής στον εγκέφαλο
είναι ένα σύνηθες σύμπτωμα στις εξελισσόμενες εκφυλιστικές ασθένειες του
εγκεφάλου, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον, υποστηρίζει
ο Dr. Meyer. Παρά το γεγονός ότι η κατάθλιψη δεν θεωρείται μία εκφυλιστική
νόσος του εγκεφάλου, τυχόν αλλαγές στη φλεγμονή, δείχνουν ότι στις περιπτώσεις
που η κατάθλιψη επιμένει, ίσως να πρόκειται για μια εξελισσόμενη και όχι για
μία στατική πάθηση.
Όμως, προς το παρόν, υποστηρίζει ο Dr. Meyer,
ανεξάρτητα από το διάστημα που κάποιος νοσεί, η μείζων καταθλιπτική διαταραχή
αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να παρουσιάζουν λίγα
καταθλιπτικά επεισόδια μέσα σε μερικά χρόνια. Άλλοι μπορεί να εμφανίζουν πιο
επίμονα επεισόδια για πάνω από μία δεκαετία με τα συμπτώματα να χειροτερεύουν
και να αυξάνεται η δυσκολία να πάνε στη δουλειά τους ή ακόμα και να φέρουν είς
πέρας απλές καθημερινές τους δραστηριότητες.
Οι θεραπευτικές επιλογές για αυτό το προχωρημένο
στάδιο της ασθένειας, καθώς και η φαρμακευτική αγωγή που στοχεύει στην
αντιμετώπιση της φλεγμονής, είναι υπό διερεύνηση από τον Dr. Meyer και άλλους
επιστήμονες. Αυτό περιλαμβάνει, την αξιοποίηση φαρμάκων που έχουν δημιουργηθεί
για φλεγμονές προερχόμενες από άλλες ασθένειες, προκειμένου να δοκιμαστούν και
για την αντιμετώπιση της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής.
Διαβάστε σχετικά: Αλτσχάιμερ: Τα δέκα πρώιμα
σημάδια
Στην έρευνα αυτή, η εγκεφαλική φλεγμονή μετρήθηκε
με τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET), ένας τύπος απεικόνισης του εγκεφάλου,
όπως η μαγνητική τομογραφία. Τα ανοσοκύτταρα του εγκεφάλου, γνωστά ως
μικρογλοιακά κύτταρα, σχετίζονται με μια φυσιολογική διαδικασία του εγκεφάλου
που μετά από κάποιο τραυματισμό ή εγκεφαλική βλάβη απομακρύνουν διάφορα άχρηστα
υλικά.
Ωστόσο, η ύπαρξη μεγάλης φλεγμονής συνδέεται με
την εμφάνιση εκφυλιστικών παθήσεων όπως η κατάθλιψη. Όταν τα μικρογλοιακά
κύτταρα είναι ενεργοποιημένα, εκκρίνουν διάφορες χημικές ουσίες και μια από
αυτές είναι η πρωτεΐνη TSPO (translocatorprotein), υψηλά επίπεδα της οποίας
προκαλούν φλεγμονή που είναι διακριτή με τη χρήση της τομογραφίας εκπομπής
ποζιτρονίων.
Στην έρευνα συμμετείχαν 25 άνθρωποι που εμφάνιζαν
κατάθλιψη για πάνω από 10 χρόνια, 25 που υπέφεραν από κατάθλιψη για λιγότερα
από 10 χρόνια, και 30 άνθρωποι που δεν είχαν συμπτώματα κατάθλιψης σαν ομάδα
σύγκρισης.
Τα επίπεδα της πρωτεΐνης TSPO παρουσίασαν 30%
μεγαλύτερη αύξηση σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου στην ομάδα με την
μακροχρόνια κατάθλιψη χωρίς θεραπεία, σε σύγκριση με την ομάδα των
συμμετεχόντων που υπέφεραν από κατάθλιψη για μικρότερο χρονικό διάστημα και δεν
λάμβαναν κάποια θεραπεία. Η ομάδα με την μακροχρόνια κατάθλιψη εμφάνισε επίσης
μεγαλύτερα επίπεδα πρωτεΐνης TSPO σε σχέση με την ομάδα που δεν υπέφερε από
κατάθλιψη.
Ο Dr. Meyer σημειώνει όμως, ότι στις έρευνες για
τη διερεύνηση κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής, οι ασθενείς με σοβαρή,
μακροχρόνια κατάθλιψη τείνουν να μην συμπεριλαμβάνονται στις ομάδες
συμμετεχόντων, επομένως υπάρχει μια έλλειψη στοιχείων σχετικά με τo πως μπορεί
να θεραπευτεί αυτό το στάδιο της ασθένειας, κάτι το οποίο θα πρέπει να λάβουμε
υπόψη μας.
.png)
