Η πλευρά του «ναι» βάζει όρους, αντιδράσεις έχουν ήδη καταγραφεί, οι ανάγκες για απασχόληση και ανάπτυξη σε όλη την Ήπειρο είναι πιεστικές
Τα ερωτήματα αναμένεται να απαντήσει η μελέτη που αποφασίστηκε για το Πωγώνι
Όπως είναι γνωστό, ο Δεκέμβρης έκλεισε με ένα βήμα μπροστά στη θεσμική διερεύνηση του θέματος, με το Δημοτικό Συμβούλιο Πωγωνίου, να αποφασίζει στις 27 Δεκεμβρίου να προχωρήσει σε μία προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Δήμου, της Περιφέρειας Ηπείρου και της ΠΕΔ Ηπείρου, για τη σύνταξη τεχνικής έκθεσης που θα καταλήγει στο πώς, πού και γιατί, μίας ΕΟΖ στην Ήπειρο.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η Ήπειρος, μετά την Ανατ. Μακεδονία και Θράκη, δείχνει έμπρακτο ενδιαφέρον για τις ΕΟΖ, ενώ το θέμα έχει συζητηθεί και στην Πελοπόννησο.
Στην περίπτωση του Δήμου Πωγωνίου, έχει προϋπάρξει προμελέτη, ενώ οι συζητήσεις κρατάνε ήδη ένα χρόνο περίπου.
Τον Μάρτιο του 2012 είχε γίνει επίσημη συνάντηση στην οποία μετείχαν ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο Δήμαρχος Πωγωνίου και ο Γενικός Γραμματέας Στρατηγικών Επενδύσεων Π. Σελέκο, κι άλλοι παράγοντες και συζητήθηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην περιοχή Πωγωνίου.
«Η Περιφέρεια μετέφερε στο Γ.Γ. την απόλυτη στήριξη στην πρωτοβουλία του Δήμου για την δημιουργία της Ε.Ο.Ζ. και ειδικότερα για την προώθηση των διαδικασιών που απαιτούνται και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Αν τελικά εξασφαλιστούν οι εγκρίσεις με τις φορολογικές και δασμολογικές ελαφρύνσεις που προβλέπονται, μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε υποβαθμισμένες περιοχές όπως είναι και η παραμεθόριος με την Αλβανία», είχε δηλώσει τότε ο Περιφερειάρχης.
Με όρους
Δημόσιες δηλώσεις έκτοτε έκανε σε πολλές περιπτώσεις και ο Δήμαρχος Κ. Καψάλης, ενώ τοποθετήθηκε θετικά υπέρ των ζωνών και το Επιμελητήριο Ιωαννίνων που συζήτησε το θέμα τον Δεκέμβριο.
Αυτό που πρέπει να τονιστεί πάντως είναι ότι όλες οι πλευρές που συζητάνε το θέμα, θέτουν τους όρους τους για τη δημιουργία της ΕΟΖ. Όροι που θα έλεγε κανείς ότι έρχονται εύλογα μέσα από τις ανάγκες του τόπου.
Η Δημοτική Αρχή Πωγωνίου από την πλευρά της έχει τονίσει με πολλές αφορμές ότι δεν διαπραγματεύεται ούτε την προστασία του περιβάλλοντος, ούτε τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και ζητάει μεταξύ άλλων εργασία για τους κατοίκους της περιοχής.
Από τη μεριά του το Επιμελητήριο Ιωαννίνων έχει θέσει μεταξύ άλλων την ανάγκη να λειτουργήσουν στη ζώνη, παραγωγικές επιχειρήσεις και όχι υπηρεσιών ή μεταπρατικού εμπορίου.
Όλοι αυτοί οι όροι αλλά και άλλοι, ακόμα περισσότεροι που θέτουν άλλοι φορείς (δημοσιεύσαμε πρόσφατα επίσης και τους 11 όρους που θέτει η αξιωματική αντιπολίτευση του δήμου Πωγωνίου), πατάνε πάνω σε ρεαλιστικές βάσεις και στοχεύουν κυρίως στο να τονίσουν τον αναπτυξιακό ρόλο που πρέπει να έχει κάθε πρωτοβουλία όπως η θέσπιση οικονομικών ζωνών.
Το ζήτημα που προκύπτει είναι πώς οι διαφορετικές πλευρές που μετέχουν στο διάλογο θα καθίσουν και σε ένα τραπέζι για να αποφασίσουν από κοινού πλέον ποια είναι και τα όρια για τη δημιουργία μίας ΕΟΖ.
Γιατί, αυτό που έχει ανάγκη το Πωγώνι, είναι όντως η οικονομική ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, υποδομές. Από αυτές πάσχει το σύνολο θα λέγαμε της μεθοριακής περιοχής, αν όχι όλη η Ήπειρος. Η ανεργία και η αδυναμία να κρατήσεις τους νέους στον τόπο τους, αποτελεί πονοκέφαλο σήμερα για τους δήμους της Ηπείρου κι από εκεί πηγάζει και το ενδιαφέρον για τις ΕΟΖ.
Θα μπορέσουν να ικανοποιηθούν αυτοί οι όροι όμως; Αυτό είναι ένα δεύτερο ερώτημα. Γιατί η εμπειρία των ΕΟΖ στην Ασία κυρίως- με τις οποίες κανείς δεν συμφωνεί σήμερα στην Ήπειρο- δείχνει ότι στην πράξη δεν υπάρχουν όροι λειτουργίας προς αυτές τις κατευθύνσεις που θέτουν οι τοπικοί φορείς.
Και πάνω σε αυτές τις εμπειρίες άλλων χωρών εκτός Ευρώπης, είναι που τοποθετούνται αρνητικά, από την άλλη μεριά, ένα σύνολο από φορείς, όπως η Πανηπειρωτική, κόμματα, με το σύνολο της αριστεράς να λέει «όχι» και κάτοικοι της περιοχής.
Για να φανεί ποια θα είναι η κατεύθυνση στην Ελλάδα θα πρέπει προφανώς το επόμενο διάστημα και η κυβέρνηση να ανακοινώσει τις επίσημες προθέσεις της.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δείξει ότι δεν μένει αδιάφορη.
«Ειδικές οικονομικές ζώνες μπορούν να ιδρύονται στην επικράτεια των κρατών μελών και οι επιχειρήσεις οι οποίες βρίσκονται σε αυτές μπορούν να λαμβάνουν στήριξη για νέες επενδύσεις, μεταξύ άλλων, με την προϋπόθεση ότι η στήριξη αυτή παρέχεται βάσει κανόνων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων», δήλωσε τον Δεκέμβριο σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή της ΝΔ Ιωάννη Α. Τσουκαλά, ο Επίτροπος Όλι Ρεν, ενώ αντίστοιχη ήταν η απάντησή του και σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή τον Οκτώβριο του 2011.
Μία εναλλακτική πρόταση που έχει δημοσιοποιηθεί είναι και η δημιουργία στην Ήπειρο, περισσότερων της μίας ΕΟΖ, με τη μορφή «θεματικών» ζωνών σε διάφορα σημεία (μία στο Πωγώνι, μία στην Ηγουμενίτσα κλπ). Προφανώς, η μελέτη που θα ξεκινήσει θα δείξει και τα όρια μίας τέτοιας πρότασης.
Αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι η οργανωμένη Πολιτεία, έχασε την ευκαιρία πολλές φορές να δώσει ώθηση στην περιφερειακή ανάπτυξη. Θυμίζουμε την αδυναμία που υπήρξε στο παρελθόν να προχωρήσουν τα Βιοτεχνικά Πάρκα στο νομό Ιωαννίνων που θα έδιναν τα κίνητρα για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων σε ακριτικές περιοχές.
Το 2013 θα δείξει αν η απάντηση στις χαμένες ευκαιρίες ανάπτυξης για την Ήπειρο, θα είναι οι ΕΟΖ.
ΠΗΓΗ: www.proinanea.gr
.png)
