Δεν τρίζουν μόνο καρέκλες με τα όσα διαδραματίζονται στο κορυφαίο πνευματικό σωματείο της χώρας μας, την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ.), αλλά και τα κόκαλα αείμνηστων κορυφαίων πνευματικών δημιουργών, συνιδρυτών της το 1930, μεταξύ των οποίων και οι Κ. Παλαμάς, Σπ. Μελάς, Τέλλος Άγρας, Κ. Βάρναλης. Ζ. Παπαντωνίου, Ν. Καζαντζάκης, Δ. Βουτηράς και Θ. Γρυπάρης.
Παρά το ότι από της ιδρύσεώς της έγιναν δύο διασπάσεις η πρώτη το 1934 και η δεύτερη το 1978 με συνεπακόλουθο την ίδρυση άλλων τριών συγγενών σωματείων, τα οποία σήμερα είναι περισσότερα με πανελλήνια, τοπική, κλαδική και εξειδικευμένη δραστηριότητα, εν τούτοις κρατήθηκε στο ύψος της.
Δυστυχώς η αντίστροφη πορεία της Ε.Ε.Λ που προσεγγίζει την ολοσχερή απαξίωσή της άρχισε το 2006 με την αυθαίρετη, όπως καταγγέλθηκε από μέλη της, τροποποίηση του καταστατικού της και την καθιέρωση πλειοψηφικού συστήματος στις αρχαιρεσίες. Τροποποίηση που αμαύρωσε την αγωνιστική παράδοση του σωματείου και έδωσε την ευκαιρία ν΄ αναρριχηθούν στη διοίκηση άνθρωποι που ο Κ. Καβάφης θα τους χαρακτήριζε «ανελλήνιστους», οι οποίοι δεν μπόρεσαν να σηκώσουν στους ώμους τους την ιστορία, την προσφορά και την αποστολή των μελών της στο πανελλήνιο λογοτεχνικό στερέωμα όπως γινόταν κατά το ένδοξο παρελθόν. Αποτέλεσμα ήταν να τους ξεπεράσουν στην απονομή βραβείων και επαίνων ακόμη και λαϊκά περιοδικά, αφού οι δικές τους επιλογές ήταν κατά πολύ καλύτερες και ανώτερες απ΄ αυτές της Ε.Ε.Λ.
Άνθρωποι ολίγιστοι οι οποίοι προκειμένου να κερδίσουν και διατηρήσουν τις καρέκλες και τα αξιώματα έφτασαν στο σημείο να εγγράψουν μέλη στην Ένωση πρόσωπα χωρίς καμία προσφορά στα γράμματα και χωρίς να διαθέτουν ούτε καν τα τυπικά προσόντα που προβλέπονται από το καταστατικό τους. Τοιουτοτρόπως μοίρασαν ταυτότητες και τίτλους με μοναδικό στόχο την εξασφάλιση των πολυπόθητων για την εκλογή τους «κουκιών», λειτουργώντας ιδιοτελώς.
Όμως το απόστημα αυτό έσπασε κατά τις τελευταίες εκλογές, όταν αυτές διεξήχθησαν από ένα σχεδόν πρόσωπο, αυτό του προέδρου, που κατά πληροφορίες συγκέντρωσε περίπου 200 εξουσιοδοτήσεις από μέλη της Ένωσης προκειμένου να ψηφίσει ο ίδιος για λογαριασμό τους, αφού κατά το καταστατικό κρίθηκε δικαιολογημένη η απουσία και των 200 εξουσιοδοτούντων. Δηλαδή το σύνολο των ψηφισάντων. Και βεβαίως δια του τρόπου αυτού να ψηφίσει και να εκλέξει υποψηφίους της αρεσκείας του, του περιβάλλοντός του, πρόσωπα τα οποία ήλεγχε άμεσα. Η συγκεκριμένη καταγγελία είναι διασταυρωμένη και δεν επιδέχεται διάψευσης ή αμφισβήτησης αφού έγινε από μέλη του παρόντος διοικητικού συμβουλίου. Εδώ επισημαίνεται επίσης σαφής παραβίαση του καταστατικού, αλλά και των δημοκρατικών διαδικασιών, αφού το καταστατικό προβλέπει την αντιπροσώπευση μόνο για εκείνους που κρίνονται δικαιολογημένα ως απόντες και σ΄ αυτή την περίπτωση μέλος μπορεί να εξουσιοδοτήσει μέλος και όχι όπως το ερμήνευσε και το έπραξε ο πρόεδρος, μέλη να εξουσιοδοτούν μέλος. Σ΄ αυτήν την περίπτωση δεν διεξάγονται σύννομες εκλογές, αλλά εκλογές κάλπικες, εκλογές-παρωδία.
Βεβαίως κατά εξακριβωμένες πληροφορίες τελευταίως υπήρξε παραίτηση του εμπλεκόμενου προέδρου, η οποία έγινε μάλλον για τα μάτια του κόσμου, αφού πάραυτα ανεκλήθη από τον ίδιο με τη δικαιολογία πως του το ζήτησαν πολλά μέλη, αλλά στην ουσία με το σκεπτικό. δεν πάω πουθενά, εδώ θα μείνω για να «τακτοποιήσω» όσους μου εναντιώθηκαν.
Και τα όργανα άρχισαν να παίζουν με την αντικαταστατική μεθόδευση αποπομπής του γενικού γραμματέα «όλως αυθαιρέτως, αιφνιδιαστικώς, εκδήλως αναιτιολογήτως και κατά πάσα περίπτωση κατά παράβαση του νόμου και του καταστατικού μας, έθεσε ως θέμα ημερήσιας διάταξης ανυπόστατη καταγγελία-καθαίρεση κατά του εγνωσμένου κύρους, ήθους και αξίας του γενικού γραμματέα του Δ.Σ.».
Η καταγγελλόμενη «…επίμονη προσπάθεια του κ. προέδρου να καθαιρέσει τον γενικό γραμματέα κατά παράβαση του καταστατικού είναι ανεξήγητη, ως επίσης ανεκδιήγητη είναι και η αβυσσαλέα αντιπαράθεση μαζί μου», σημειώνει σε ενημερωτικό προς τα μέλη της διοίκησης σημείωμά του κορυφαίο στέλεχος του προεδρείου.
Ο κ. πρόεδρος όμως, όπως πληροφορούμεθα, δεν σταμάτησε εδώ. Ενεργών ως κύριος και αφέντης όλων απέδειξε πως γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του το καταστατικό, αν δεν το αγνοεί, και τούτο γιατί δεν παρέπεμψε ως εκ του καταστατικού όφειλε τον υπό κρίση Γενικό Γραμματέα στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ε.Ε.Λ., ακολούθως να αναμείνει το πόρισμα αυτού και εν συνεχεία να αποκτήσει κυρωτικό χαρακτήρα η απόφαση καθαίρεσης αλλά κατά παράβαση του καταστατικού και κάθε δεοντολογίας έχρησε και τοποθέτησε κατόπιν παρανόμου αποφάσεως του Δ.Σ. στη θέση του Γενικού Γραμματέα τον ειδικό γραμματέα, διαδικασία μεθοδευμένη, συντονισμένη και ενορχηστρωμένη η οποία όμως δεν προβλέπεται από το καταστατικό. Εκτός κι αν έχει τροποποιηθεί το καταστατικό εν αγνοία των υπόλοιπων μελών κάτι που σύμφωνα με καταγγελίες έχει συμβεί και κατά το παρελθόν. Το ίδιο ψιθυρίζεται και για τα όποια πρακτικά τηρούνται κατά τις συνεδριάσεις της διοίκησης και του σώματος, πρακτικά για τα οποία αρκετοί τηρούν επιφυλάξεις ως προς την εγκυρότητά τους. Καταγγελίες υπάρχουν και ως προς τις συγκλήσεις του προεδρείου και της ολομέλειας του διοικητικού συμβουλίου, μέλη των οποίων βεβαιώνουν πως δεν προσκαλούνται να συμμετάσχουν.
Κωμικοτραγικά, παράνομα, ανυπόστατα και καταχρηστικά τα όσα διαδραματίζονται στην Ε.Ε.Λ. με πρωταγωνιστή τον πρόεδρό της. Ο οποίος σύμφωνα με δήλωση μέλους του διοικητικού συμβουλίου «…δεν είχε την ηπειρώτικη λεβεντιά να πάρει πάνω του τις επιτυχίες του διοικητικού συμβουλίου και ν΄ ανεβάσει την Ένωση στο βάθρο που της αξίζει». Εδώ ταιριάζει να υπενθυμίσουμε το διδακτικό στίχο του καταξιωμένου εκπαιδευτικού και ποιητή κ. Λουκά Κούσουλα, που προειδοποιεί τους άνοες: «Ψηλά χτίζεις τη φωλιά και θα λυγίσει ο κλώνος». Όπως επίσης και το γνωμικό του Δημόκριτου: «Εαυτόν μάλιστα αιδείσθαι» (Τον εαυτό σου πάντα να ντρέπεσαι).
Όλες αυτές οι πράξεις, παραλείψεις και αυθαιρεσίες δεν κοσμούν ένα πνευματικό σωματείο όπως η Ε.Ε.Λ. Ας το έχει υπόψη του ο κ. πρόεδρος και οι παρακαθήμενοί του. Όσο για τα ονόματα των εμπλεκομένων, αυτά δεν έχουν σημασία. Άλλωστε είμαστε όλοι λίγο-πολύ γνωστοί. Για μας προέχει η ομαλή και νόμιμη πορεία της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών
Κατά την ταπεινή μου άποψη , εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα κι εκεί που έχουν οδηγήσει το ένδοξο και ιστορικό σωματείο, η λύση είναι μία, είναι πλέον μονόδρομος. Να παραιτηθούν όλα τα μέλη του Δ.Σ., να διοριστεί από το Πρωτοδικείο μεταβατική διοίκηση με μοναδική αποστολή τη διεξαγωγή αδιάβλητων εκλογών, αφού προηγηθεί εκκαθάριση του μητρώου μελών της Ένωσης.
Θα γίνει;
Οψόμεθα.