Γράφει ο Μίλτος Μπούκας
Με παροιμιώδη κυνικότητα η αρμόδια Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Ηπείρου, δια της εκπροσώπου της Αντιπεριφερειάρχη Τατιάνας Καλογιάννη, έδωσε το περιβαλλοντικό «Ο.Κ.» για τις εγκαταστάσεις γεώτρησης και ανεύρεσης πετρελαίου, στο ενεργειακό οικόπεδο του Καλπακίου, στόχαστρο των πετρελαιοκυνηγών του πλανήτη, ολοκληρώνοντας την επείγουσα οδηγία του ΥΠΕΚΑ.
Χωρίς καμιά βασανιστική διαδικασία το μνημονιακό «Τοπικό Κοινοβούλιο» πλην της Παράταξης «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο», έδωσε «λευκή επιταγή» στους κολοσσούς ορυκτού πλούτου. Επί της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων απαιτείτο, κατά το ΥΠΕΚΑ, τοποθέτηση όλων των τοπικών φορέων όπως εμπλεκόμενοι Δήμοι και φορείς διαχείρισης για τους οποίους βεβαίως δεν υπήρξε «υποψία» παρουσίας!…
Πρωτίστως, η εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενός τέτοιου έργου θάπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα «του πολυπράγμονος» κατά τα άλλα Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δια του Χημικού ή του Τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων. Η χημεία δεν χρησιμεύει μόνο στην τεχνολογία τροφίμων…
Επίσης για την αντιμετώπιση και αξιολόγηση των ερευνών εξόρυξης, έλαμψε δια της απουσίας του το ΤΕΕ Ηπείρου, από το οποίο θ’ αναμέναμε τουλάχιστον μία γεωλογική εκτίμηση του εγχειρήματος…
Εικάζουμε ότι είναι πάντες εφυσηχασμένοι από την βεβαιότητα του τέως πρωθυπουργού Γεωργ. Παπανδρέου και την συνέντευξη που παραχωρούσε μετά τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Βρυξέλλες 11-12-2009 «…πετρέλαιο δεν έχουμε, ή τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν έχουν βρει παρά ελάχιστο…»
Το μεγάλο πάρτι Υδρογονανθράκων, όπως προβλέψαμε, θα ξεκινήσει από την περιοχή ενδιαφέροντός μας, λόγω χερσαίας εκμετάλλευσης, με «ορντεβρ» πλούσια κοιτάσματα και χώρο συνεστίασης την Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) στο ίδιο αυτοδιοικητικό παραμεθόριο διαμέρισμα Πωγωνίου.
Το έλλειμμα στρατηγικού πλάνου για την περιοχή από το αυτοδιοικητικό μας «μόρφωμα» επικυρώνει το έλλειμμα εθνικής κυριαρχίας που εκφράζει η επιτροπεία των Τροϊκανών…
Κατά την Αντιπεριφερειάρχη «…επενδύσεις τέτοιου μεγέθους δεν μπορούν να στερηθούν από την περιοχή μας» και ότι, «…εκτός του ότι προσδίδουν υπεραξία στην Περιφέρειά μας, ως ευνοϊκό περιβάλλον υποδοχής και ανάπτυξης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, επιφυλάσσουν νέες θέσεις εργασίας, και αύξηση του παραγόμενου πλούτου, με όλες τις θετικές συνέργειες που έπονται…»
Η αυτοκτονική αυτή πολιτική άποψη της περιβαλλοντικής αποσάθρωσης, στην ουσία, μιας περιοχής με σπάνια οικολογικά χαρακτηριστικά και βίαια εξώθηση σε βιομηχανοποίηση, δεν έχει προηγούμενο…
Πρόκειται για δυσοίωνες αποφάσεις που συντάσσονται με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ξένων κολοσσών του πετρελαίου, που διακηρύσσουν το Δόγμα της νέας εποχής, αμερικανικής επιρροής στα Βαλκάνια (βλ. Bond steel camp στο Κόσσοβο) που μπορούν να προκαλέσουν και τον επανασχεδιασμό εθνικών συνόρων. Εδραιώνεται λοιπόν ένα αποικιακό καθεστώς ελέγχου όπου η χώρας μας αποτελεί πεδίο πειραματισμού και ληστρικής γεωοικονομίας. Ταυτίζεται πλέον η Ελλάδα με την ένταξή της στην παγκόσμια αγορά Υδρογονανθράκων εξασφαλίζοντας τους εδαφικούς διαδρόμους των αγωγών φυσικού αερίου για τον «Λεβιάθαν» του Ισραήλ και το «Οικόπεδο 12» συνεκμετάλλευσης Ισραήλ και Κύπρου προς τον Ευρωπαϊκό καταναλωτή.
Ωστόσο δεν έχουν αναζητηθεί, τόσο οι περιβαλλοντικές παρενέργειες από τις εξορύξεις του «μαύρου χρυσού» όσο και γεωστρατηγικοί κίνδυνοι για την Ήπειρο σαν ενεργειακό Σταυροδρόμι του Νοτίου Διαδρόμου της Ευρώπης.
Η Ήπειρος βρίσκεται με εξαιρετικά εκτεθειμένο το φυσικό της κεφάλαιο, θαλάσσιο και ορεινό, βιοποικιλότητα, πολιτιστικό προϊόν και αρχιτεκτονική κληρονομιά. Τα πάντα βορά στην δικτατορία αγορών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος που τα υπαγορεύει.
Οι επιπτώσεις από τις εξορύξεις του αργού πετρελαίου, σε εγγύτητα 20 χλμ από το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων, σε απόσταση αναπνοής, θα είναι τεράστιες στον αέρα και στο υπέδαφος. Μια καινούρια Ελευσίνα σε μεγάλη κλίμακα αναδύεται…
Δημοσιευμένες μελέτες (Texas Air Quality Study 2000) μας υποδεικνύουν ότι οι πραγματικές εκπομπές είναι 4-5 φορές μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες.
Οι εκπομπές πτητικών οργανικών ενώσεων στον αέρα, θα συνθέτουν πληθώρα τοξικών ενώσεων και η επακόλουθη δημιουργία όζοντος στην ατμόσφαιρα, θα προκαλέσουν επιπτώσεις φωτοχημικής ρύπανσης στο ήδη επιβαρυμένο λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων. Θα έχουμε επίσης σημαντικά απόβλητα όπως πολυαρωματικούς υδρογονάνθρακες και καρκινογόνες διοξίνες που υποβαθμίζουν το υπόγειο περιβάλλον και τον υδροφόρο ορίζοντα.
Γι’ αυτό και στην διαβούλευση που έλαβε χώρα την προηγούμενη εβδομάδα από την Περιφέρεια κρίνονταν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟ να παρατεθούν όλοι αυτοί οι αρνητικοί παράμετροι. Να υπάρξει μία ενδελεχής ανάλυση δεδομένων με την συμμετοχή ερευνητικών ιδρυμάτων με την αναγκαία κοινωνική συναίνεση, και όχι στα «κλεφτά» μεσαγουστιάτικα… για να αποσιωπηθούν όλες αυτές οι αναμενόμενες δραματικές συνέπειες.
Με τα Μνημόνια Ι και ΙΙ ακυρώνεται ο ρόλος και οι διαπραγματευτική θέση της χώρας. Η χρεοκοπημένη Ελλάδα ποδηγετείται με την Δανειακή Σύμβαση με εκχωρημένη από τις κυβερνήσεις της και ατυχώς και από τους ντόπιους εντολοδόχους την εθνική της αυτοτέλεια. Τα «χρυσοφόρα» κοιτάσματα αποτελούν τις ιδανικές εμπράγματες εγγυήσεις, τις οποίες διεκδικούν οι κάθε λογής δανειστές της, τα ισόποσα σε απολήψιμα βαρέλια πετρελαίου είναι εξασφαλισμένα… όταν μάλιστα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού βλέπουν το φως της δημοσιότητας άρθρα έγκυρων πολιτικών αναλυτών, όπως αυτό του Russ Winter, 6-8-2012 με τίτλο «… The U.S. Looks to exploit the Greek re-default…», που σημαίνει «…Οι ΗΠΑ προσπαθούν να αξιοποιήσουν την Ελληνική χρεωκοπία…» μεταφέρω κάποιες εντυπωσιακά «ειλικρινείς» διαπιστώσεις:
«…Αμέσως μετά την επίσκεψη της Υπουργού Χ. Κλίντον το 2011 ασκήθηκαν πιέσεις στην Ελληνική Κυβέρνηση να δημιουργήσει μια νέα κυβερνητική υπηρεσία για την διαχείριση των προσφορών για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, τις έρευνες και τις προσφορές γεωτρήσεων…»
- Μήπως η διαβούλευση της Περιφερειακής Επιτροπής αποτελεί το τελικό κομμάτι αυτού του παζλ; Επίσης «…Αυτό ανέβασε την προοπτική για ένα γεωπολιτικό τέχνασμα των ΗΠΑ που έχουν πολλούς στόχους: 1) για να αποκτήσουν επιρροή… στα περιουσιακά στοιχεία πετρελαίου και φυσικού αερίου…», «…Η παραδοχή είναι ότι, αυτό το status quo, του μοντέλου αμοιβαίως εξασφαλισμένης καταστροφής θα συνεχίσει επ’ αόριστον…», «Η στρατηγική είναι να προσφέρουν στην Ελλάδα και Κύπρο καρότα…»
Η πολιτική οικολογία έβαλε κόκκινες γραμμές, στις νέες εξορύξεις υδρογονανθράκων, στην επέκταση της πυρηνικής ενέργειας, σε μια σειρά αντιοικονομικών εφαρμογών, που οδηγούν τον πλανήτη σε οξύτερα προβλήματα, που φέρνουν την καταστροφή και ανεβάζουν υπέρμετρα τα κόστη της αποκατάστασης των ζημιών που προκαλούνται.
Και για όσους απορούν γιατί το ΥΠΕΚΑ το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος, αποτελεί τον κύριο «σπόνσορα» της «εθνικής» επιχειρηματικής αναγκαιότητας των εξορύξεων; Προφανής η απάντηση: Δεκαετίες τώρα το ΥΠΕΚΑ είναι όργανο του Καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού και όχι εργαλείο προστασίας και δικαιωμάτων του περιβάλλοντος.
Η οικονομία λεηλασίας των φυσικών πόρων με αιχμή τις εξορύξεις πετρελαίων με OPEN DOOR (= ξέφραγο αμπέλι) διαδικασίες δεν έχει επιστροφή.
29-8-2012
Μίλτος Μπούκας
.png)
