ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΉ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
ΕΝΟΣ
ΕΤΟΥΣ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗ «ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»
Ένας χρόνος με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν
αρκετός για να εκδιπλωθούν τα σχέδιά τους. ΤΩΡΑ είναι ο καιρός προβληθεί η
αλήθεια και να κριθούν τα έργα και οι ημέρες της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας
του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ας αναθερμάνουμε λίγο τη μνήμη μας:
1) Η έλευση της κρίσης το 2010 αντιμετωπίστηκε με
ευχολόγια και ψευδαισθήσεις, οι οποίες απέρρεαν από τα «ΖΑΠΠΕΙΟ 1», «ΖΑΠΠΕΙΟ 2»
του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και τα «18 Σημεία-Μέτρα» των Σαμαρά –
Βενιζέλου, που «θα οδηγούσαν στην ανόρθωση της οικονομίας μέσω των
διαπραγματεύσεων με την Τρόικα». Αφού υλοποίησαν 6 από τα 16
«μέτρα-δεσμεύσεις», εγκατέλειψαν την κυβέρνηση αφήνοντας πίσω τους αποκαΐδια,
με την ελπίδα της «αριστερής παρένθεσης».
Η φυγή τους άφησε πίσω ένα βαθύ σκοτάδι που
χαρακτηριζόταν από:
-Μείωση του ΑΕΠ κατά 25%.-Αύξηση του χρέους από 120
στο 183% του ΑΕΠ-φυγή των καταθέσεων στο εξωτερικό-Ύφεση της οικονομίας που
άγγιζε το 7%-Επενδυτική άπνοια-Ανεργία στο 28% με 1.800.000 άνεργους-2.500.000
ανασφάλιστους-κλείσιμο 500.000 επιχειρήσεων-μετανάστευση 300.000 νέων μας με
μεταπτυχιακά και διδακτορικά-11 φορές περικοπές μισθών και συντάξεων που
άγγιξαν τα 45 δις ευρώ-Μαθητές λιποθυμούσαν γιατί δεν είχαν να φάνε-Σπίτια
ζεσταίνονταν με σόμπες και καυσόξυλα.
3) Αυτή την κατάσταση επιστρατεύτηκε να αντιμετωπίσει
και να διαχειριστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όχι μόνον κατάφερε να περάσει
μέσα από τις στημένες Συμπληγάδες, αλλά κατάφερε να αντιμετωπίσει και τους κάθε
λογής Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, εσωτερικούς και εξωτερικούς και να βγάλει
τελικά τη χώρα μας από τα δεσμά των μνημονίων με την κοινωνία όρθια και να
οδηγήσει το καράβι στην Ιθάκη με φορτίο 37 δις ευρώ.
4) Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη,
υποσχέθηκε, ενδεικτικά, προεκλογικά: «Νέες δουλειές, υψηλότερες αποδοχές και
καλύτερες συνθήκες δουλειάς...βάζοντας τέλος στην πολιτική της
υπερφορολόγησης», καθώς και «υπεραποσβέσεις για τις επιχειρηματικές
επενδύσεις». Ανάπτυξη 4% του ΑΕΠ για κάθε έτος-Αύξηση στους εργαζόμενους
διπλάσια από το ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ-Σταδιακή κατάργηση του τέλους
επιτηδεύματος και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης-Μείωση του ΦΠΑ από το 13%
στο 11% και από το 24% στο 22%-Προιμοδότηση των επιχειρήσεων που θα δίνουν
πρόσθετες αμοιβές στους εργαζόμενους-Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% για όλους τους
ιδιοκτήτες-Νέο κοινωνικό συμβόλαιο εργαζομένων-κράτους και επιχειρήσεων με τους
εργαζόμενους συμμέτοχους στα κέρδη των επιχειρήσεων-λογότερους φόρους για τη
μεσαία τάξη-νέες θέσεις εργασίας και μείωση της ανεργίας.
Κατά την ώρα της κρίσης η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ
παρέδιδε μια χώρα και μια οικονομία εκτός μνημονίων, με ρυθμισμένο το χρέος, με
ανάπτυξη για 12 συνεχόμενα τρίμηνα, με την ανεργία να μειώνεται κατά 10
ποσοστιαίες μονάδες και με 37 δισ. ευρώ απόθεμα στα δημόσια ταμεία.
ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ:
Με την ανάληψη της κυβέρνησης η Νέα Δημοκρατία
διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον δεν άφησε «αποκαΐδια», αλλά βρήκε
μια χώρα σε ανόρθωση, μια οικονομία σε άνοδο και μια κοινωνία να στέκεται όρθια
και γι’ αυτό η πρώτη κίνησή της ήταν η επέκταση της μείωσης του ΕΝΦΙΑ σε όλους
τους πολίτες και αυτό είχε ως συνέπεια τα εξής: Ενώ με τη μείωση του ΣΥΡΙΖΑ (Ν.
4579/2018 άρθρο 24) μειώνονταν ο ΕΝΦΙΑ κατά 30% για περιουσίες μέχρι 200.000,
με τη Ν.Δ. επεκτάθηκε η μείωση απεριόριστα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να
ωφελούνται οι μεγαλοϊδιοκτήτες με περιουσία πάνω από 1.000.000,00 ευρώ και
συγκεκριμένα με 1.775,40 ευρώ το χρόνο. Επί πλέον είχε υποσχεθεί την κατάργηση
του ΕΝΦΙΑ και τη μεταφορά του στους ΟΤΑ, που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη
διεύρυνση των ανισοτήτων και μεταξύ των Δήμων της χώρας.
Οι ελαφρύνσεις που είχε δρομολογήσει η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ για τη χρήση 2020 ακυρώθηκαν και μεταξύ αυτών ήταν: α) Η μείωση της
προκαταβολής του φόρου από το 100% στο 50% και β) Η κατάργηση της Εισφοράς
Αλληλεγγύης για εισοδήματα ως 20.000,00 ευρώ.
Η πολυδιαφημισμένη προεκλογική απάτη για τα χαμηλά
και μεσαία στρώματα αποδείχθηκε περίτρανα να αφού οι μειώσεις φόρων για το
μεγαλύτερο τμήμα των μισθωτών και των συνταξιούχων ανέρχονται σε 17,00 ευρώ το
μήνα κατά μέσο όρο.
Οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι το 2,5% των
επιχειρήσεων και το 1% των φορολογουμένων. Από τους λοιπούς φορολογούμενους θα
ωφεληθούν όσοι έχουν εισοδήματα πάνω από 100.000,00 ευρώ, που έχουν μόνο το 1%
των Ελλήνων, δηλαδή οι «χρυσές αμοιβές» και αυτοί είναι τα Golden boys, οι υψηλόβαθμοι
των ΔΕΚΟ, των πολυεθνικών κ.λ.π.
Η αύξηση του ποσοστού των ηλεκτρονικών συναλλαγών
από 10% στο 30%, θα πλήξει τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδήματα και όσα νοικοκυρά
δεν κατορθώσουν να συγκεντρώσουν ηλεκτρονικές αποδείξεις θα καταβάλλουν επί
πλέον φόρο 22% και όχι μόνο δεν θα μπορούν να αποταμιεύσουν, αλλά θα ροκανίσει
και τις «φοροελαφρύνσεις».
Η περιβόητη αναπτυξιακή και επενδυτική στόχευση
στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις φοροελαφρύνσεις των μερισμάτων
επιχειρήσεων, επενδύσεων χαρτοφυλακίου, αμοιβαίων κεφαλαίων ακινήτων, κατόχους
εταιρικών ομολόγων, υψηλά εισοδήματα. Η κυβέρνηση μηρυκάζει νεοφιλελεύθερα
δόγματα που δίνουν φοροελαφρύνσεις για λίγους και λιτότητα για πολλούς. Το
μοντέλο ανάπτυξης είναι άρρηκτα δεμένο με τη γνωστή αποτυχημένη συνταγή που
δίνει έμφαση στην οικοδομή, στη δυνατότητα όσων έχουν να συσσωρεύουν αντί να
επενδύουν και στη δημιουργία στρατού φτηνών και αναλώσιμων εργαζόμενων. Σαφές
μήνυμα και προοπτική για τους τζογαδόρους και τους κερδοσκόπους που επιθυμούν
να «επενδύσουν» τα χρήματά τους σε «χαρτιά».
Η πολυθρύλητη μείωση του ΦΠΑ στα αγαθά εξαντλήθηκε
στα είδη πρώτης ανάγκης της παιδικής ηλικίας και στις αγορές κρανών
μοτοσυκλέτας και παιδικά καθίσματα αυτοκινήτων. Ενώ η υπόσχεση για αύξηση του
ποσού από τις 10.000,00 ευρώ στις 25.000,00 ευρώ για την απαλλαγή των μικρών
επιχειρήσεων για την ένταξη στο σύστημα του Φ.Π.Α ξεχάστηκε μαζί με τις άλλες
υποσχέσεις για τη μεσαία τάξη.
Όσον αφορά τέλος τα «ματωμένα πλεονάσματα» που
μάτωσαν τη μεσαία τάξη, αυτά ξεχάστηκαν αμέσως μετά τη νίκη της Ν.Δ. και
αποτελούν πλέον αδιαπραγμάτευτο στοιχείο.
Οι οποιεσδήποτε μικρές-μικρότατες «ελαφρύνσεις»
επήλθαν, ταυτόχρονα ανατράπηκαν και αντισταθμίστηκαν από επιβαρύνσεις που
επιβλήθηκαν, αλλά και από υποσχέσεις που δεν πραγματοποιήθηκαν όπως:
-Η Αύξηση της τιμής του ρεύματος.
-Η επικείμενη επιβάρυνση με πρόστιμο 22% για μη χτίσιμο
του αφορολογήτου ορίου.
-Η Μη μείωση της Εισφοράς Αλληλεγγύης, παρά μόνο σε
άτομα με άνω του 80% αναπηρία.
-Η ΜΗ μείωση της προκαταβολής φόρου, η οποία έγινε
μόνο κατά 5%.
Τους πανηγυρικούς διθυράμβους της κυβέρνησης ότι η
«οικονομία μπήκε σε δυναμισμό το πρώτο τρίμηνο του 2020», ήρθε να τους
προσγειώσει η ΕΛΣΤΑ, η οποία ανακοίνωσε τα επίσημα στοιχεία και βεβαιώνει ότι
το δεύτερο τρίμηνο του 2019 η οικονομία είχε ανάπτυξη +2.8% και αυτή παρέλαβαν
από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να τη ρίξουν στο +1% το πρώτο τρίμηνο του 2020,
πριν την εισβολή του κορονοϊού. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης αυτοδιαψευδόμενος
προβλέπει ύφεση πάνω από 10% το 2020. Η ΓΕΣΕΒΕΕ προβλέπει απώλεια 190.000
θέσεων εργασίας. Γενικά οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στην δημιουργία ενός
εφιαλτικού και υφεσιακού τέλματος, με παρά πέρα κατάρρευση της μεσαίας τάξης.
Σ’ αυτό το ιδιαίτερα ανησυχητικό κλίμα για τη χώρα
μας, όπου ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας απειλούνται με αφανισμό και ο Κ.
Μητσοτάκης επιχειρεί με φιέστες, ηλιοβασιλέματα και τηλεοπτικούς ύμνους από τα
μπουκωμένα ΜΜΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία με αίσθημα ευθύνης, με
σοβαρότητα, με σωφροσύνη, με ηρεμία και διορατικότητα, στάθηκε εγγυητής της
οικονομίας και των συμφερόντων των πολιτών. Πρότεινε ένα συγκεκριμένο,
ολοκληρωμένο και κοστολογημένο πρόγραμμα αντιμετώπισης για να ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΟΡΘΙΟΙ.
Η κυβέρνηση, δυστυχώς μέσα στην πανδημία, το φόβο και την ανασφάλεια, έκανε την
κρίση ευκαιρία και χρυσορυχείο για τους κολλητούς, τους συγγενείς και τους
μιζαδόρους, όπως αποδείχθηκε με τα βάουτσερ για την κατάρτιση των επιστημόνων,
τις απευθείας αναθέσεις έργων και υπηρεσιών, τις αδιαφανείς επιχορηγήσεις των
ΜΜΕ, τα μυστικά κονδύλια.
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σήμερα βιώνουμε την κοινωνική και πολιτική
οπισθοδρόμηση, τον λανθάνοντα και ανοιχτό εθνικισμό, τη δουλική λατρεία του
ηγέτη, την αποστασιοποίηση από το δημοκρατικό «παιχνίδι», την ψευδολογία, τη
δημαγωγία, την ανικανότητα και την ακραία πολιτικάντικη στάση, κύρια γνωρίσματα
και χαρακτηριστικά του λαϊκισμού.