Τι γίνεται με τα χρόνια νοσήματα και τις έκτακτες ανάγκες υγείας στις μέρες της πανδημίας;

Η μάχη ενάντια στον κορωνοϊό δίνεται με συνέπεια και αποτελεσματικότητα που μας επιτρέπουν να ελπίζουμε το καλύτερο. 
Εκτός, όμως, από αυτήν υπάρχει και η μάχη για την αντιμετώπιση και τη θεραπεία χρόνιων προβλημάτων και έκτακτων αναγκών υγείας που, για να κερδηθεί, πρέπει να είναι αδιάκοπη. 
Πώς θα γίνει αυτό, από ποιον και πόσο ασφαλές είναι να συμβεί εν μέσω πανδημίας; Σε αυτά και άλλα κρίσιμα ερωτήματα απαντά ο ιατρός Εμμανουήλ Βαϊδάκης, Διευθυντής Παθολόγος στο Metropolitan Hospital.

Ισχύει ότι πολλοί ασθενείς με χρόνια προβλήματα ή έκτακτες ιατρικές ανάγκες αποφεύγουν να επισκεφθούν τον γιατρό;

Αναμφισβήτητα ισχύει. Πολύ συχνά ασθενείς με χρόνια προβλήματα διακόπτουν πλέον -εν μέσω πανδημίας-  την παρακολούθηση και ενίοτε τη θεραπεία, ενώ και οι διαγνωστικές εξετάσεις παραπέμπονται -όχι σπάνια- στις καλένδες. Όσον αφορά τις έκτακτες ιατρικές ανάγκες, αυτές είτε δεν τυγχάνουν της δέουσας προσοχής και αξιολόγησης είτε αντιμετωπίζονται κατ’ οίκον με πενιχρά μέσα.

Ο φόβος και η αποφυγή των ιατρικών εξετάσεων, θεραπειών και επισκέψεων μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία και ίσως και τη ζωή κάποιων ασθενών;

Είναι προφανές ότι η πλημμελής αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας μπορεί να αποβεί καταστροφική. Κάθε οξύ πρόβλημα υγείας πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα. Για παράδειγμα μια οξεία θωρακαλγία μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα οξέος εμφράγματος μυοκαρδίου ή πνευμονικής εμβολής ή ακόμα και ρήξης ανευρύσματος αορτής. Όλες αυτές οι καταστάσεις μπορούν να επιφέρουν άμεσα το θάνατο, αν δεν απευθυνθεί ο πάσχων σε κάποια δομή υγείας.

Επίσης, τα χρόνια προβλήματα υγείας, ακόμα και αν τώρα φαίνονται ήσσονος σημασίας, αν παραμεληθούν επί μακρόν είναι δυνατόν να επιφέρουν ανεπανόρθωτες βλάβες ή και το θάνατο. Ο σακχαρώδης διαβήτης, επί παραδείγματι, χρειάζεται τακτική παρακολούθηση και συστηματική ρύθμιση από παθολόγο προς αποφυγή καρδιαγγειακών, νευρολογικών, οφθαλμολογικών, νεφρολογικών επιπλοκών, αλλά και σοβαρών λοιμώξεων.

Από τα ανωτέρω καθίσταται προφανές ότι η επίσκεψη στο γιατρό, και σε ορισμένες περιπτώσεις και στο νοσοκομείο είναι επιβεβλημένη και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παραμελείται, εξηγεί ο κ. Βαιδάκης.

Πότε και ποιοι πρέπει να επισκεφθούν τον γιατρό τους για θέμα υγείας;

Είναι γνωστό σε όλους ότι το κάθε άτομο με οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας πρέπει να συμβουλεύεται το γιατρό του.

Ιδιαίτερη μνεία -στην εποχή της πανδημίας- πρέπει να γίνει στις λεγόμενες «ευπαθείς ομάδες». Σε αυτές ανήκουν όλα τα άτομα με ανοσοκαταστολή, δηλαδή μειωμένη άμυνα του οργανισμού, είτε λόγω νόσου είτε λόγω θεραπείας. Παραδείγματα αποτελούν οι πάσχοντες από κακοήθη νεοπλάσματα, από αυτοάνοσα νοσήματα, από καρδιαγγειακά, αναπνευστικά και από σακχαρώδη διαβήτη.

Η απαρέγκλιτη παρακολούθηση και αυστηρή ρύθμιση των νοσημάτων αυτών αποτελεί για τις ευπαθείς ομάδες ασπίδα προστασίας έναντι του νέου κορωνοϊού, υπό την έννοια ότι, αν προσβληθούν, θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν ευκολότερα στην απειλή.

Είναι ασφαλές να επισκεφτεί κάποιος το νοσοκομείο αυτή την περίοδο; Ποια είναι τα μέτρα προστασίας; 

Γνωρίζω ότι όλα τα νοσοκομεία λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να αποφευχθεί η διασπορά του ιού. Η περίπτωση του Metropolitan Hospital είναι απολύτως πειστική για την αποτελεσματικότητα των μέτρων που λαμβάνονται. Ως γνωστόν το πρώτο κρούσμα του ιού στην Αττική διεγνώσθη στο θεραπευτήριο Metropolitan και, από τότε, έχουν γίνει πολλές εξετάσεις στα ειδικά εργαστήριά του, χωρίς να υπάρχει ούτε ένα θετικό κρούσμα στο ιατρικό προσωπικό του. Αυτό αποτελεί την ισχυρότερη απόδειξη έγκαιρης ευαισθητοποίησης, ετοιμότητας και αποτελεσματικής εφαρμογής του αυστηρού πρωτοκόλλου προστασίας που έχει ενεργοποιήσει το Θεραπευτήριο έναντι της μετάδοσης του ιού. Το πρωτόκολλο αφορά επισκέπτες, ασθενείς, ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό.  

Υπάρχουν αυστηρά μέτρα προστασίας κατά την είσοδο και παραμονή στις εγκαταστάσεις του Θεραπευτηρίου, αλλά και στο τμήμα επειγόντων, στα εξωτερικά ιατρεία, στις νοσηλευτικές μονάδες και στα χειρουργεία.

Επομένως, η επίσκεψη στο Θεραπευτήριο αλλά και στα νοσοκομεία που έχουν λάβει ανάλογα μέτρα θεωρείται ασφαλής, με την προϋπόθεση ότι ο καθένας ατομικά τηρεί τις οδηγίες για την προστασία τόσο του ιδίου όσο και των συνανθρώπων του, καταλήγει ο κ. Βαϊδάκης.