Ορατός είναι ο κίνδυνος εμφάνισης ή επιδείνωσης των
αιμορροΐδων αυτές τις ημέρες που μένουμε
υποχρεωτικά στο σπίτι λόγω του κορωνοϊού. Η αλλαγή των καθημερινών συνηθειών,
συμπεριλαμβανομένων των διατροφικών επιλογών, μπορεί να διαφοροποιήσει την καλή
λειτουργία του εντέρου, προκαλώντας δυσκοιλιότητα, τη βασικότερη δηλαδή αιτία
της αιμορροϊδοπάθειας.
«Η δυσκοιλιότητα είναι μια από τις συνηθέστερες
γαστρεντερικές παθήσεις. Η αλλαγή του τρόπου ζωής που μας έχει επιβληθεί, σε
μια προσπάθεια προστασίας από τον νέο κορωνοϊό, έχει οδηγήσει σε αδράνεια ακόμα
και δραστήριους ανθρώπους, που, λόγω της φύσης της εργασίας τους ή προσωπικών
επιλογών, ασκούνταν καθημερινά.
Η καθιστική ζωή, όμως, είναι εχθρός της υγείας γενικά και των αιμορροΐδων ειδικότερα, καθώς επιβραδύνει την πέψη και τελικά οδηγεί σε δυσκοιλιότητα», μας εξηγεί ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, ιδρυτικό μέλος και πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, Ερευνητής & Διδάσκων στο εργαστήριο Βιοπληροφορικής & ανθρώπινης ηλεκτροφυσιολογίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (www.axiarchos.gr).
Η καθιστική ζωή, όμως, είναι εχθρός της υγείας γενικά και των αιμορροΐδων ειδικότερα, καθώς επιβραδύνει την πέψη και τελικά οδηγεί σε δυσκοιλιότητα», μας εξηγεί ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, ιδρυτικό μέλος και πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, Ερευνητής & Διδάσκων στο εργαστήριο Βιοπληροφορικής & ανθρώπινης ηλεκτροφυσιολογίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (www.axiarchos.gr).
Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι που ασκούνται τακτικά
δεν υποφέρουν από δυσκοιλιότητα, καθώς το παχύ έντερο ανταποκρίνεται στη
δραστηριότητα. Η άσκηση μειώνει το χρόνο που χρειάζεται το φαγητό για να
προωθηθεί στο παχύ έντερο και να απορριφθεί, περιορίζοντας έτσι την απορρόφηση
του νερού που περιέχεται στα κόπρανα.
Και όπως είναι γνωστό, τα σκληρά, ξηρά κόπρανα είναι πιο δύσκολο να αποβληθούν.
Και όπως είναι γνωστό, τα σκληρά, ξηρά κόπρανα είναι πιο δύσκολο να αποβληθούν.
Οι μυς του κοιλιακού τοιχώματος και το διάφραγμα
διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία της αφόδευσης.
Αν αυτοί οι μύες είναι αδύναμοι, δεν είναι αποτελεσματικοί. Η αερόβια άσκηση βοηθά στη διέγερση της σύσπασης των εντερικών μυών, επιταχύνοντας έτσι την αφόδευση.
Αν αυτοί οι μύες είναι αδύναμοι, δεν είναι αποτελεσματικοί. Η αερόβια άσκηση βοηθά στη διέγερση της σύσπασης των εντερικών μυών, επιταχύνοντας έτσι την αφόδευση.
Η χρήση της επιλογής που δίνεται από την πολιτεία για άσκηση, τηρώντας όλες τις προφυλάξεις και ακολουθώντας όλες τις οδηγίες, μπορεί να είναι η λύση του προβλήματος. Το περπάτημα και το τρέξιμο μπορεί να βοηθήσει το σώμα και το πεπτικό σύστημα να λειτουργήσει ομαλά. Αερόβια άσκηση, όμως, είναι και ο χορός - μια ευχάριστη δραστηριότητα που όλοι μπορούν να κάνουν στο σπίτι τους. Ευεργετικές έχει αποδειχθεί ότι είναι και οι διατάσεις, όπως και η γιόγκα. Για τους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους, και όχι μόνο, προτείνεται και η κηπουρική, η οποία γυμνάζει όλες τις μεγάλες μυϊκές ομάδες του σώματος», συμβουλεύει ο Δρ. Ξιάρχος, Δ/ντης Χειρουργικής Κλινικής Ομίλου Ιατρικό, Ιατρικό Περιστερίου.
«Προσοχή όμως! Δεν είναι όλες οι ώρες κατάλληλες
για να αποκομίσετε τα μέγιστα οφέλη. Θα πρέπει να περιμένετε το λιγότερο δύο
ώρες μετά το γεύμα προτού ασκηθείτε ήπια. Κι αυτό διότι, σε αυτό το χρονικό
διάστημα αυξάνεται η ροή του αίματος προς το στομάχι και τα έντερα για να
επιταχυνθεί η πέψη. Όσο περισσότερο αίμα ρέει σε αυτά τα όργανα τόσο
εντονότερες είναι οι μυϊκές συσπάσεις του εντέρου, οπότε τόσο γρηγορότερη είναι
η αφόδευση. Εάν, αντιθέτως, ασκηθείτε αμέσως μετά το γεύμα θέτετε σε κίνδυνο
την καρδιά σας, αφού σε αυτήν την περίπτωση αυτή υπερλειτουργεί ώστε να στείλει
αίμα τόσο στους μύες για να ανταπεξέλθουν στη δραστηριότητα, όσο και στο
στομάχι και τα έντερα για να ολοκληρωθεί η πέψη», επισημαίνει ο ειδικός,
προσθέτοντας ότι ο χρόνος που μεσολαβεί από το γεύμα στην άσκηση εξαρτάται από
την ποσότητα και το είδος του φαγητού. Όσο βαρύτερο το γεύμα, τόσο μεγαλύτερος
ο χρόνος που απαιτείται.
Ταυτόχρονα με τη μείωση της σωματικής
δραστηριότητας, η παραμονή στο σπίτι διαταράσσει τη συνηθισμένη διατροφή. Παρότι ο διαθέσιμος χρόνος για την
προετοιμασία υγιεινών γευμάτων είναι άπλετος, αρκετοί προτιμούν μια διατροφή
πλούσια σε λίπη και χαμηλή σε ίνες. Η πλήξη, το στρες, η κατάθλιψη που βιώνουν
πολλοί συνάνθρωποί μας, οδηγούν μερικούς από αυτούς σε αυτοκαταστροφικές
διατροφικές συμπεριφορές. Ωστόσο, πρέπει όλοι μας να θυμόμαστε ότι οι ίνες
είναι απαραίτητες, καθώς απορροφούν το νερό και δημιουργούν μαλακότερα κόπρανα,
διευκολύνοντας έτσι την κένωση του εντέρου. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη
ινών είναι τουλάχιστον 20 έως 25 γραμμάρια. Προς αποφυγή ωστόσο των
παρενεργειών, όπως φούσκωμα και κοιλιακό άλγος, πρέπει να αυξάνεται σταδιακά η
ποσότητα σε μια περίοδο αρκετών ημερών. Απαραίτητη προϋπόθεση, βεβαίως, είναι η
καθημερινή λήψη αρκετής ποσότητας νερού. Όπως επισημαίνει ο Δρ. Ξιάρχος,
προκειμένου να είναι μαλακά τα κόπρανα, πρέπει να πίνουμε έξι με εννέα ποτήρια
νερό και άλλα υγρά (όχι όμως αλκοόλ) κάθε μέρα.
Τέλος, η παρατεταμένη μείωση της σωματικής
δραστηριότητας συνδυαστικά με την ανθυγιεινή διατροφή οδηγεί με μαθηματική
ακρίβεια στην παχυσαρκία - άλλον έναν σύμμαχο της αιμορροϊδοπάθειας. «Η πάθηση
είναι ιδιαίτερα συχνή στα παχύσαρκα άτομα ως αποτέλεσμα της ύπαρξης υπερβολικού
βάρους ή πίεσης που συστέλλει τις φλέβες και τα αιμοφόρα αγγεία που περιβάλλουν
τον πρωκτό και το κόλον. Όσοι φέρνουν περισσότερο βάρος στην κοιλιακή χώρα
διατρέχουν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης αιμορροΐδων», καταλήγει ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος.