Ο υπουργός Επικρατείας κ. Γιώργος Γεραπετρίτης τόνισε
πως κάθε βαθμίδα έχει τις ιδιαιτερότητές της. «Τα σχολεία θα ανοίξουν, πρέπει
να ανοίξουν, και θα ανοίξουν σταδιακά, μόνο υπό τους όρους των ειδικών».
Για τις σχέσεις δε, με την Εκκλησία, διαβεβαίωσε
πως «θα υπάρξει ισόρροπο μείγμα εκ μέρους της Πολιτείας, και στο πλαίσιο των
καλών σχέσεων που υπάρχουν με την Εκκλησία».
Ο υπουργός Επικρατείας τόνισε κάθε βαθμίδα έχει τις
ιδιαιτερότητές της:
Επί παραδείγματι, είναι διαφορετικές οι ανάγκες που
εμφανίζονται στο πανεπιστήμιο, και, ευκαιρίας δοθείσης, «σχεδόν το σύνολο του
ακαδημαϊκού χώρου συντάχθηκε με την τηλε-εκπαίδευση, παρήγαγε ακαδημαϊκό έργο
πολύ υψηλής ποιότητας. Άρα, υπό αυτήν την έννοια, δεν εμφανίζεται άμεσα
αναγκαία η επιστροφή στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα», εκτίμησε ο Γ.
Γεραπετρίτης, υπό την ιδιότητα του πολιτικού αλλά και του πανεπιστημιακού
δασκάλου. Όμως, «είναι άλλες οι ανάγκες της Γ' Λυκείου: Τα παιδιά θα πρέπει να
επιστρέψουν στα θρανία, έτσι ώστε, ακόμη και εκείνα τα παιδιά τα οποία δεν
έχουν πάρα πολύ άμεση, ή γρήγορη, ή δυνατή πρόσβαση στο διαδίκτυο, να καλύψουν
τα όποια κενά έχουν δημιουργηθεί, να υπάρχει η ισότητα των όπλων όταν φθάσει η
ώρα των πανελλαδικών».
Από εκεί και πέρα βεβαίως, άλλες είναι οι ανάγκες του
Γυμνασίου και των υπόλοιπων τάξεων, του Λυκείου, και άλλες οι ανάγκες των
παιδιών του Δημοτικού, διότι «τα παιδιά του Δημοτικού έχουν πολύ χαλαρότερη
κατανόηση των κανόνων ατομικής υγιεινής και ευθύνης, δύσκολα επιβάλλεις σε
μικρά παιδιά τον τρόπο ζωής που θέλουμε να φέρουμε σε αυτήν τη νέα
καθημερινότητα».
Άρα, συμπέρανε ο υπουργός, «είναι πολύ
διαβαθμισμένα τα δεδομένα, είναι μια πολυ-παραγοντική εξίσωση. Τα σχολεία θα
ανοίξουν, πρέπει να ανοίξουν. Θα ανοίξουν σταδιακά, κατά φάσεις, κατά τάξη.
Είναι κρίσιμο το να μην συζητάμε για το αν θα πρέπει να παραμείνουν τα σχολεία
κλειστά» τόνισε, εξηγώντας ότι «είναι πολλοί οι λόγοι που επιβάλλουν το άνοιγμα
των σχολείων, δεν είναι μόνο παιδαγωγικοί, δεν μπορούμε να πορευόμαστε με ένα
υποβαθμισμένο παιδαγωγικό υπόδειγμα, ‘βρισκόμαστε σπίτι και εκπαιδευόμαστε από
εκεί».
Είναι και το θέμα της ψυχικής υγείας των παιδιών,
τα οποία «πρέπει να βρίσκονται στο φυσικό χώρο του σχολείου, διότι σχολείο δεν
είναι μόνο εκπαίδευση, είναι κοινωνική αγωγή, κοινωνική συναναστροφή, είναι μαθαίνω
να είμαι μέρος μιας κοινότητας και μιας ομάδας».