Ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Ηπειρωτών οργάνωσε εκδήλωση
με ομιλητή το Βελλαΐτη Σχολικό Σύμβουλο Ειδικής Αγωγής Δημήτρη Λιοδάκη την Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019 στα Γραφεία του Συνδέσμου - Αιόλου 104 -
Αθήνα με θέμα: Οι Μαθησιακές Δυσκολίες και η αντιμετώπισή τους.
Στην εκδήλωση χαιρέτισε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου κ.
Δημήτριος Κάκαβος ενώ τον ομιλητή παρουσίασε ο Βελλαΐτης Οικονομολόγος και
Επιχειρηματίας Προκόπης Φούσας.
Ο ομιλητής με γλαφυρό και κατανοητό τρόπο
παρουσίασε τις δυσκολίες που παρουσιάζουν οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες ,
τόνισε τη σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωσή τους και η αντιμετώπιση τους από
την πολιτεία και τους εκπαιδευτικούς και επισήμανε τη σπουδαιότητα που έχει η
άριστη συνεργασία γονέων και εκπαιδευτικών στην αντιμετώπισή τους.
Ήταν μια ομιλία χρήσιμη, κατανοητή, μεστή
περιεχομένου και βασισμένη σε σύγχρονα
επιστημονικά δεδομένα.
Στο τέλος οι πάρα πολλές ερωτήσεις από τους
παρευρισκόμενους έδειξαν το μεγάλο ενδιαφέρον όλων για το θέμα που παρουσίασε ο
ομιλητής.
Η ομιλία του κ. Λιοδάκη:
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ
ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
(Η εισήγηση αυτή βασίζεται στο Βιβλίο «Μαθαίνω τη
Γλώσσα μου - Παιδαγωγικό Εργαστήριο για το Πρώτο Ξεκίνημα, καθώς και στη
σχετική Βιβλιογραφία»,
Δημ. Β. Λιοδάκης & Περσεφ.
Παπανικολάου-Λιοδάκη,
Εκδ. ΓΡΗΓΟΡΗ, Αθήνα, 2018)
Ι. ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
( Βλ. Καλαντζής
1973, Kirk S. 1973, Sander A. 1983,
Παντελιάδου Σ. 2005, Πόρποδας Κ. 2005,
Παυλίδης Γ. 2007, Ν. 3699/2008, Πολυχρονοπούλου Στ. 1989 & 2011)
A. ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
1. Ορισμός: Ο επικρατέστερος σήμερα ορισμός των
Μαθησιακών Δυσκολιών(Μ.Δ.) είναι αυτός που έχει προταθεί από τον Εθνικό
Σύνδεσμο Μ.Δ. των Η.Π.Α., σύμφωνα με τον
οποίο: Ο όρος Μαθησιακές Δυσκολίες
αναφέρεται σε μια ετερογενή ομάδα διαταραχών, που εκδηλώνονται ως σημαντικές
δυσκολίες: στην απόκτηση και χρήση της ομιλίας, της ανάγνωσης και της γραφής,
της αντίληψης της ακοής, της σκέψης και της μαθηματικής ικανότητας. Αυτές οι
διαταραχές: είναι εγγενείς, οφείλονται μάλλον σε δυσλειτουργία του κεντρικού
νευρικού συστήματος (Κ.Ν.Σ.) και μπορεί να εμφανίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια
της ζωής του ατόμου. Παρ’ ότι δε οι Μ.Δ.
μπορεί να παρουσιάζονται συγχρόνως με διάφορες άλλες αναπηρίες(όπως π.χ.:
αισθητηριακές αναπηρίες, νοητική υστέρηση, σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές)
ή με περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως είναι η πολιτισμική αποστέρηση ή η
ανεπαρκής και ακατάλληλη διδασκαλία, δεν είναι το αποτέλεσμα των παραπάνω
καταστάσεων ή περιβαλλοντικών επιδράσεων.
2. Αιτίες των Μ.Δ.:
α) Οργανικοί παράγοντες(προγεννητικοί,
περιγεννητικοί, μεταγεννητικοί, εγκεφαλική δυσλειτουργία. β) Γενετικοί παράγοντες(κληρονομικότητα,
έρευνες σε μονοζυγώτες διδύμους κ.ά.). γ)
Περιβαλλοντικοί-Ψυχοκοινωνικοί-Πολιτισμικοί παράγοντες. δ) Αναπτυξιακή
καθυστέρηση ή ανωριμότητα. ε) Διαταραχή στο σύστημα επεξεργασίας πληροφοριών
(μερική διακοπή σε κάποιο ή κάποια σημεία στην πορεία πρόσληψης, ερμηνείας,
αποθήκευσης, ανάκλησης και χρήσης των πληροφοριών).
3. Η συχνότητα εμφάνισης των Μ.Δ. σε παιδιά
σχολικής ηλικίας υπολογίζεται σε 20%
στην Αγγλία, 5-15% σε άλλες Δυτικές
χώρες και στις Η.Π.Α., 33% στη Βενεζουέλα, 1%
στην Κίνα κ.ο.κ. και εξαρτάται
κυρίως από τον ορισμό που δέχονται οι διάφοροι μελετητές του προβλήματος, τον
τρόπο προσέγγισης και διερεύνησής του, καθώς και τα δείγματα των εμπειρικών
ερευνών.
4. Συνήθη συνοδευτικά χαρακτηριστικά των Μ.Δ.:
υπερκινητικότητα, υποκινητικότητα, πτωχή ικανότητα και μικρή διάρκεια
συγκέντρωσης της προσοχής, αντιληπτικές δυσκολίες και αδυναμία γενικού
συντονισμού: ματιού-χεριού, προσανατολισμού στο χώρο και στο χρόνο, στην αδρή
και λεπτή κινητικότητα κ.ά.
