Υπογονιμότητα: Όταν τα αίτια είναι αδιευκρίνιστα

Πολλά είναι τα ζευγάρια, που αντιμετωπίζουν θέματα υπογονιμότητας. 
Είναι ένα θέμα που πληγώνει και κάποιες φορές κάνει τα θεμέλια των συζυγικών σχέσεων να «τρίζουν».

Συχνά, τα αίτια είναι αδιευκρίνιστα ή «κρυφά» και χαρακτηρίζεται ως ανεξήγητη υπογονιμότητα. Το ζευγάρι, δηλαδή, έχει κάνει κάποιες πρώτες ιατρικές εξετάσεις και δεν φάνηκε να υπάρχει κάποιο παθολογικό πρόβλημα. Οπότε πώς αντιμετωπίζονται αυτές οι περιπτώσεις;

Καταρχάς να εξηγηθεί ότι γίνεται λόγος για υπογονιμότητα, όταν μετά από 12 μήνες συστηματικών ερωτικών επαφών, χωρίς προφυλάξεις, δεν επιτυγχάνεται εγκυμοσύνη.

«Πράγματι σε ορισμένες περιπτώσεις τα αίτια της υπογονιμότητας παραμένουν αδιευκρίνιστα. 
Η κατάσταση αυτή επηρεάζει το 10-15% των υπογόνιμων ζευγαριών κι είναι γνωστή ως ανεξήγητη ή ως αδιευκρίνιστη υπογονιμότητα. Αυτό, δηλαδή, σημαίνει ότι οι συνήθεις διαγνωστικοί έλεγχοι, που θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν την αιτία του προβλήματος, είναι φυσιολογικοί. 
Υπάρχουν αρκετά ζευγάρια, τα οποία δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδί, όμως οι ιατρικές εξετάσεις που έχουν κάνει, δεν εντοπίζουν κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα», μας εξηγεί ο Δρ. Κυριάκος Τίγκας, M.D., Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας, με εξειδίκευση σε Χειρουργική Γυναικολογική Ογκολογία, Χειρουργική Μαστού, Ορμονική Αποκατάσταση με Βιομιμητικές Ορμόνες Λειτουργική, Αναγεννητική, Αντιγηραντική και Προληπτική Ιατρική (https://ypogonimotita.com).

«Εντοπίζεται ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ζευγαριών με ανεξήγητη υπογονιμότητα, το οποίο, αν και ολοκληρώνει έναν κύκλο καθιερωμένων, αλλά και εξειδικευμένων εξετάσεων, δεν έχει εντοπίσει ακόμη τις αιτίες, που παρεμποδίζουν τη γονιμότητά του. Κι αυτό, γιατί οι αιτίες παραμένουν αδιευκρίνιστες», συνεχίζει.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα ζευγάρια αυτά αποφασίζουν να συνεχίσουν τις προσπάθειες επίτευξης εγκυμοσύνης, απευθυνόμενοι σε ειδικούς στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Η επίτευξη, όμως, της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι απλούστερη διαδικασία, εάν εξετασθεί η πιθανότητα ύπαρξης ορμονικής ανισορροπίας και αντιμετωπιστεί εξατομικευμένα.

Μήπως η αιτία κρύβεται στις ορμόνες;

Όπως επισημαίνει ο Δρ. Τίγκας, με βασικό γνώμονα τα διεθνή ποσοστά των αιτιών της γυναικείας υπογονιμότητας, που έχουν καταγραφεί, εύκολα γίνεται αντιληπτή η βαρύτητα της ορμονικής ανισορροπίας στο ζήτημα της υπογονιμότητας.

Το 25% των αιτίων αφορά στην ανεπαρκή ή στην ασθενή λειτουργία των ωοθηκών, με αποτέλεσμα την ορμονική ανυπαρξία ή την ανεπάρκεια ή ανισορροπία μεταξύ τους. Έτσι παρατηρείται η λεγόμενη ανωοθυλακιορρηξία, ανεπαρκές ωχρό σωμάτιο, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, πρόωρη εμμηνόπαυση, γενετικές ή επίκτητες βλάβες των ωοθηκών.

«Το 35% της υπογονιμότητας χρεώνεται στην ενδομητρίωση, με ή χωρίς αποφρακτικά προβλήματα, που συνεπάγεται ορμονική ανισορροπία μεταξύ των οιστρογόνων και της προγεστερόνης στη γυναίκα. Το 20% οφείλεται σε φλεγμονές, ανατομικές ανωμαλίες και βλάβες του γεννητικού συστήματος, από τον τράχηλο της μήτρας μέχρι τις σάλπιγγες. Το 10% προκαλείται από ενδοκρινοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη και ανοσολογικές διαταραχές και το τελευταίο 10% παραμένει αδιάγνωστο. Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι πάνω από το 80% η γυναικεία υπογονιμότητα, οφείλεται σε ορμονικά αίτια και δυσλειτουργίες», τονίζει ο κύριος Τίγκας.

Η ορμονική αλληλεπίδραση μεταξύ των ωοθηκών, του προσθίου λοβού της υπόφυσης και του υποθαλάμου, ρυθμίζουν την αναπαραγωγική ικανότητα της γυναίκας, η οποία φυσιολογικά αρχίζει να φθίνει μόλις από την ηλικία των 28 ετών. Η δε ορμονική πτώση (hormone decline) αρχίζει από τα 25 χρόνια της ηλικίας και μετά.

«Τα καλά νέα είναι ότι, πλέον, υπάρχουν εξειδικευμένοι έλεγχοι και πραγματοποιούνται αξιόλογες παρεμβάσεις, οι οποίες όχι μόνο ελαχιστοποιούν σημαντικά τα ποσοστά αδιευκρίνιστης υπογονιμότητας, αλλά αρκετές φορές καταφέρνουν να τα εξαλείφουν κιόλας. Η βιοχημική διαταραχή και η ορμονική ανισορροπία ανιχνεύονται και δίδονται κατάλληλες αγωγές και πρωτόκολλα ανά περίπτωση».

Επαναφορά ορμονικής ισορροπίας

Η επαναφορά των ορμονικών επιπέδων στη γυναίκα μπορεί να συμβάλει στη σύλληψη με φυσικό τρόπο, λέει ο ειδικός. Πέρα, όμως, από αυτό, η επίτευξη των βέλτιστων ορμονικών επιπέδων και κατά τη διάρκεια της κύησης εξασφαλίζει ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά μέχρι τη γέννηση του παιδιού. Εξίσου σπουδαία, φυσικά, είναι και η ορμονική επαναφορά της μητέρας, με ασφάλεια και με ομαλότητα, αμέσως μετά τον τοκετό.

Πώς μπορούν να γίνουν όλα αυτά; Η επαναφορά των ορμονικών επιπέδων στα ιδανικά κατά περίπτωση όρια μπορεί να πραγματοποιηθεί με βιομιμητικές ορμόνες, δηλαδή φυσικές ορμόνες, ίδιες με εκείνες που παράγει το γυναικείο σώμα. Πρόκειται για ορμόνες, που προέρχονται από φυσικούς καρπούς, οι οποίοι, μετά από φαρμακευτική επεξεργασία, έχουν την ίδια ακριβώς χημική σύσταση και δομή με τις ανθρώπινες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το σώμα, χωρίς καμία παρενέργεια.

Με τη λήψη τους, παράλληλα με την ομαλοποίηση της έμμηνου ρύσης και της ωορρηξίας, μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση πολλαπλών νοσημάτων, προάγοντας τη γενικότερη υγεία της γυναίκας.

«Με αυτόν τον τρόπο η εγκυμοσύνη επιτυγχάνεται με απολύτως φυσικά μέσα, εντός μικρού χρονικού διαστήματος. Υπάρχουν περιπτώσεις που η ορμονική ισορροπία εξασφαλίστηκε σε μόλις έξι μήνες. Επιπλέον, η φυσική επαναφορά της ορμονικής ισορροπίας στη γυναίκα, που επιδιώκει να μείνει έγκυος, αποκλείοντας την πιθανότητα αποβολής, καθησυχάζει το ζευγάρι, απαλλάσσοντάς το από το καθημερινό άγχος και τις επιπτώσεις του», καταλήγει ο Δρ. Τίγκας.