Ιστορικό ντοκουμέντο
Από τα Θεσπρωτικά Νέα, αρ.φ. 70, σελ. 2, της 15ης
Νοεμβρίου 1949.
[αναδημοσίευση στο βιβλίο του Δημήτρη Σαφίκου:
"Εκεί ψηλά στη Μουργκάνα", σελ. 234-235]
Ο Στρατηγός κ. Χαράλαμπος Κατσιμήτρος
[ήταν αυτός που κατά την εισβολή των Ιταλών στις 28
Οκτωβρίου 1940 παραβίασε(?) τη διαταγή που του εδόθη για οπισθοχώρηση των
ελληνικών δυνάμεων και πήγε στα σύνορα, στο Καλπάκι, γράφοντας το έπος του '40
και τον οποίο η πατρίδα μετά το τέλος του πολέμου "αντάμοιψε" με την
κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και τον καταδίκασε σε πολυετή κάθειρξη]
εδέχθη την 28ην Οκτωβρίου (1949) το προεδρείον της
Αδελφότητος Λίστης με επιτροπή πολεμιστών του '40 εκ των κ.κ. Σωτ. Σαφίκου, Στ.
Στόλη, Γ. Καλογήρου, Ε. Πλόκα, Β. Οικονόμου, Π. Μούτσιου και Νικ. Ιωάννου.
Τον στρατηγόν προσεφώνησε ο πρόεδρος κ. Σωτ.
Σαφίκος ειπών τα εξής:
Στρατηγέ μας,
ερχόμεθα ως Ηπειρώται στη σημερινή ιστορική ημέρα
που εορτάζομεν ως Εθνικήν, να σας εκδηλώσωμεν την Ηπειρωτικήν ευγνωμοσύνην,
διότι Σεις και ημείς οι Ηπειρώται συμπολεμισταί σας, εδώσαμεν την πρώτην νίκην
και εθεμελιώσαμεν το ιστορικόν "ΟΧΙ" ως αντίστασιν κατά του εισβολέως
και ύστερα οι άλλοι Έλληνες, όλη η Ελλάς ωκωδόμησεν το έπος του 1940.
Ερχόμεθα ακόμη να σας απαλύνωμεν τον πόνο που εδοκιμάσατε
από μίαν άδικη καταδίκη για παράπτωμα που εμείς κι όλος ο άλλος κόσμος
πιστεύομεν πως δεν σας βαρύνει. Όλος σας ο βίος είναι γεμάτος από πράξεις
εθνικάς και πατριωτικάς. Η Ιστορία θα σας δικαιώσει! Εις εκδήλωσιν της
ευγνωμοσύνης μας σας προσφέρομεν ως ανάμνησιν, εν μικρόν δώρον, σύμβολον του
ψυχικού δεσμού που εδημιούργησε μεταξύ μας το έπος του 1940.
Ο Στρατηγός απάντησεν ως εξής:
Φίλτατε κ. Πρόεδρε,
είμαι βαθέως ευγνώμων και ευχαριστώ θερμώς υμάς και
εν σώματι επίσκεψιν υμών προς εμέ, κατά την ιστορικήν ημέραν της 28ης
Οκτωβρίου, ως και την ευγενή προσφοράν πολυτίμου αντικειμένου συμβολίζοντος την
πρώτην Νίκην μας, την οποίαν σεις οι Ηπειρώται, προμαχούντες των άλλων Ελλήνων,
εδώκατε εις την πατρίδα, ως θεμέλιον του έπους του 1940.
Θα αποτελεί τούτο δι' εμέ μίαν συγκινητικήν
ανάμνησιν των κοινών αγώνων μας και του αναλλοιώτου ψυχικού συνδέσμου μετά των
γενναίων Ηπειρωτών συμπολεμιστών μου οι οποίοι εξεδήλωσαν πάντοτε θερμόν και
αμείωτον το ενδιαφέρον αυτών κατά την μακρόχρονον και άδικον κάθειρξίν μου.