Εκατομμύρια τραυματίες κάθε χρόνο αποφεύγουν την
μόνιμη παράλυση των χεριών τους χάρις στη μικροχειρουργική και τη μεταφορά
τενόντων (τενοντομεταφορές)!
Τα αποτελέσματα
της μεθόδου αυτής-όσον αφορά τον τραυματισμό των νεύρων- κρίνονται πολύ καλά σύμφωνα με όσα τονίστηκαν
στο 5ο Διεθνές Σεμινάριο
Τενοντομεταθέσεων, που πραγματοποιήθηκε
στην Θεσσαλονίκη 9-12 Φεβρουαρίου και
είχε ως θέμα «πρακτική σε πτωματικά παρασκευάσματα».
«Η μικροχειρουργική έχει αλλάξει τα τελευταία
χρόνια τα δεδομένα στις λεπτές χειρουργικές επεμβάσεις χεριού και προσφέρει
θεαματικά αποτελέσματα» αναφέρει οΔρ
Ιωάννης Ιγνατιάδης, Χειρουργός Ορθοπαιδικός,
Διευθυντής Μικροχειρουργικής Ιατρικού
Ψυχικού και προσθέτει.
«Η εφαρμογή της μικροχειρουργικής σώζει κάθε χρόνο,
από παράλυση του καρπού και των δακτύλων, εκατομμύρια ανθρώπους».
Ιδιαίτερα, όπως
εξηγεί ο κ Ιγνατιάδης, η
τραυματική πλήρης παράλυση των νεύρων και κυρίως του «κερκιδικού» που είναι η
πλέον συχνή στα τραύματα άνω άκρου, αν
δεν συρραφτεί άμεσα μπορεί να αποκατασταθεί μόνο με μεταφορά τενόντων από άλλο
γειτονικό σημείο του χεριού.
Η σημασία
της λειτουργίας του κερκιδικού νεύρου είναι μεγάλη καθώς είναι ένα από τα
τρία κύρια νεύρα του χεριού. Ελέγχει τους
μύες αγκώνα και δακτύλων,
συμβάλλει δε στο άνοιγμα και στην έκταση τους.
ΤΕΝΟΝΤΟΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
Ο τραυματισμός στο μπράτσο είναι η βασική αιτία
παράλυσης του κερκιδικού νεύρου και
κινδυνεύουν κυρίως αυτοί που δουλεύουν σε
χειρωνακτική ή αγροτική εργασία και οι στρατιώτες από πολεμικούς
τραυματισμούς. Επίσης αθλητές ή μοτοσικλετιστές μετά από κάταγμα βραχιονίου
οστού. Το σύνδρομο πλήττει κυρίως άτομα
του ενεργού πληθυσμού ηλικίας 25 με 50χρόνων.
Το ύψος της βλάβης του νεύρου, είναι εκείνο που
προσδιορίζει το είδος της μεταφοράς τενόντων για την αποκατάσταση της ζημιάς.
Συνήθως το
νεύρο κόβεται στη μέση του βραχίονα ή και στο επίπεδο του αγκώνα, οπότε
παραλύουν ο καρπός και τα δάκτυλα. Για την αποκατάσταση του, κατά τη διάρκεια
της χειρουργικής επέμβασης,
λαμβάνονται τένοντες από την κάτω (παλαμιαία) πλευρά του πήχη (που τα
έχει ο οργανισμός μας τρόπον τινά εις διπλούν).
Στην
συνέχεια μεταμοσχεύονται στη ραχιαία πλευρά του πήχη και του καρπού για
να υποκαταστήσουν την κίνηση των νεκρών μυών ώστε να σηκώνονται (εκτείνονται) ο
καρπός, τα δάκτυλα και ο αντίχειρας. Η επέμβαση διαρκεί 1,5 -2 ώρες και ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο μία ημέρα.
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΒΛΑΒΗΣ
ΜΕ ΗΛΕΚΤΡΟΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ
Για να
διαπιστωθεί η βλάβη, μετά από
τραυματισμό στο μπράτσο, ο τραυματίας θα πρέπει να υποβληθεί άμεσα σε
ηλεκτρομυογράφημα , τουλάχιστον τις πρώτες 25 ημέρες.
Ανάλογα με το βαθμό τραυματισμού
του κερκιδικού νεύρου είναι και οι μορφές παράλυσης που εμφανίζει
το χέρι. Συνήθως ο καρπός είναι εντελώς
πεσμένος (dropwrist) καθώς και όλα τα δάκτυλα και μοιάζει με «λαιμό κύκνου». Αυτό
μπορεί να συμβεί από άμεση πλήξη ή πίεση πχ όταν κάποιος κοιμηθεί επί ώρες πάνω
στο μπράτσο του (όπως μπράτσο αλκοολικού κώματος ή μπράτσο ερωτευμένων), είναι
βλάβες του νεύρου που μπορεί να επανέλθουν προοδευτικά και από μόνες τους.
«Σε
βαρύτερους όμως τραυματισμούς όπως κατάγματα βραχιονίου οστού ή άμεσο
τραυματισμό μαλακών μορίων (κόψιμο), το σπασμένο τεμάχιο οστού μπορεί να κόψει
το νεύρο, οπότε έχουμε την νευρότμηση η οποία πρέπει άμεσα να συρραφτεί. Αυτό
συνήθως δεν γίνεται στη καθημερινή πράξη οπότε έχουμε και το πρόβλημα της
παράλυσης του χεριού» εξηγεί ο Δρ
Ιγνατιάδης.
Πολλές φορές γίνεται σύγχυση της πάρεσης με τη σοβαρή μορφή της παράλυσης και
χάνεται χρόνος στην αναμονή για να συνέλθει το νεύρο.
Εάν δεν συρραφτεί άμεσα το κομμένο νεύρο, μετά από
λίγους μήνες χρειάζεται να χειρουργηθεί με μεταφορά τενόντων (τενοντομετάθεση),
και κατόπιν φυσικοθεραπεία 4-5 εβδομάδων.