Στη
χρήση των Πολύ Μικρών Εμβρυϊκού Τύπου Βλαστοκυττάρων (VSELs) στρέφεται σήμερα η
έρευνα για θεραπείες αναγεννητικής ιατρικής. Αιτία είναι ότι τα κύτταρα αυτά
έχουν τα πλεονεκτήματα των εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων, αν και ανήκουν στον τύπο
των ενήλικων βλαστοκυττάρων και μπορούν να εφαρμοστούν για την αντιμετώπιση
πλήθους ιατρικών παθήσεων.
Το
θέμα των πλέον αρχέγονων αυτών βλαστοκυττάρων και της χρήσης τους θα αναλύσουν
σε δορυφορική ομιλία οι Δρ. Γεώργιος Κολιάκος, Καθηγητής Βιοχημείας της
Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Πρόεδρος της
εταιρείας βιοτεχνολογίας Biohellenika και Δρ. Κοκκώνα Κουζή, Καθηγήτρια
Ιστολογίας-Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης και Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Biohellenika, η
οποία θα διεξαχθεί στο πλαίσιο του 14ου Πανελληνίου Συνεδρίου Μαιευτικής &
Γυναικολογίας (31/5/18-3/6/2018). Η δορυφορική ομιλία, με θέμα «Οι νέες
δυνατότητες της χρήσης των VSELs του
ομφαλίου λώρου (Very Small Embryonic-Like Stem Cells) στην υποβοηθούμενη
αναπαραγωγή και στην αναγεννητική ιατρική. Προοπτικές και μελέτες», θα
πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Ιουνίου 2018 και ώρα 11.30 π.μ., στην αίθουσα Ι
(Banquet) του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
«Tα
αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα του ομφαλικού αίματος, ο ιστός του ομφαλίου λώρου
και τα αρχέγονα κύτταρα των γεννητικών αδένων είναι από τους πρώτους
κυτταρικούς πληθυσμούς που δημιουργούνται στο έμβρυο, έχουν κοινή προέλευση και
η πορεία τους στο έμβρυο κατά τη διάπλασή του είναι διασταυρούμενη. Το
μεγαλύτερο μέρος του εν λόγω πληθυσμού δημιουργεί το αιμοποιητικό σύστημα, τα
αγγεία και τους γεννητικούς αδένες και ένα μικρό μέρος παραμένει στην αρχική
μορφή στα συγκεκριμένα όργανα και χρησιμεύει για την ανανέωσή τους. Ο πληθυσμός
αυτός φέρει την ονομασία Πολύ Μικρά Εμβρυϊκού Τύπου Βλαστοκύτταρα (Very Small
Embryonic Like Stem Cells-VSELs) και μελετάται εντατικά τα τελευταία δέκα
χρόνια. Κύτταρα VSELs με κοινά χαρακτηριστικά έχουν βρεθεί στο ομφαλικό αίμα,
στον μυελό των οστών και στους γεννητικούς αδένες», εξηγεί η κα. Κοκκώνα Κουζή.
Τα κύτταρα αυτά, λόγω του πολύ μικρού μεγέθους τους, επιβιώνουν της
χημειοθεραπείας, αποκαθιστούν την αιμοποίηση μετά από αυτήν, δημιουργούν ωάρια
και σπερματοζωάρια, καθώς και καρδιακά κύτταρα.
Ο αριθμός τους στο αίμα
αυξάνεται σε οξείες καταστάσεις, όπως το έμφραγμα και το εγκεφαλικό επεισόδιο,
και αυτό θεωρείται ως τρόπος άμυνας του οργανισμού στην επερχόμενη καταστροφή
των ιστών. Η κινητοποίηση αυτή δεν οδηγεί σε αποκατάσταση, επειδή είναι
περιορισμένη. Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η ηλικία του ασθενή.
Σύμφωνα
με την κα. Κουζή, η μελέτη των VSELs ενδεχομένως να βοηθήσει και στη θεραπεία
της υπογονιμότητας, μέσω της δημιουργίας ωαρίων και σπερματοζωαρίων και το
ομφαλικό αίμα να συμβάλει, πέραν της θεραπείας των αιματολογικών ασθενειών, και
σε αυτόλογες θεραπείες αναγεννητικής ιατρικής.