1η
Φεβρουαρίου 2015. Καταρρέει το Γεφύρι της Πλάκας: Κάποιοι τότε μιλάγαμε για
χρονικό προαναγγελθέντος εγκλήματος. Χρόνια προειδοποιούσαμε ότι, εάν δεν
παρθούν άμεσα μέτρα, το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων θα
καταρρεύσει. Όπως ακριβώς και έγινε...
Στο
περιθώριο του σοκ της κατάρρευσης του Γεφυριού της Πλάκας, κάποιοι
προειδοποιούν ότι, όσο δεν παίρνονται μέτρα προστασίας, έπονται και άλλα
γεφύρια.
Τον
Δεκέμβρη του 2000 ο Σπύρος Ι. Μαντάς, που μελέτησε 1.200 γεφύρια στην Ήπειρο
και αλλού, έγραφε:
«Το
Γεφύρι της Πλάκας (Βουλιάζει ) στην
εγκατάλειψη και την αδιαφορία που επιβλήθηκε άνωθεν, θαρρείς εκδικητικά. Η
κατάρρευση είναι πλέον ζήτημα χρόνου!»
6
Φεβρουαρίου 2015: Ο Μιχάλης Πασιάκος, ένας από εκείνους που έχουν τάξει την ζωή
τους στην προστασία του τόπου μας, δημοσιεύοντας εικόνα από το Θεογέφυρο,
προειδοποιεί:
«Ο
Καλαμάς έχει παρασύρει ολόκληρα πλατάνια ενώ η δεξιά όχθη γκρεμίστηκε μέσα στο
ποτάμι. Το υπέροχο αυτό μνημείο της φύσης κινδυνεύει να καταρρεύσει! Οι καμάρες
που στηρίζουν το κατάστρωμα θέλουν επισκευή. Ακόμα πρέπει να απομακρυνθεί
(δυστυχώς) το ογκώδες μυλαύλακο από πάνω του την ίδια ώρα που θα πρέπει να
γίνουν στερεωτικές εργασίες στις βάσεις»
Φεβρουάριος
2015: Η φωνή αποσιωπάται κάτω από τη βουή του ποταμού της αδιαφορίας. Κανείς,
από όσους οφείλουν να την αφουγκραστούν, δεν την ακούει. Όλοι έχουν στραμμένη
την ακοή τους στην πρωθυπουργική εξαγγελία για την αναστήλωση του Γεφυριού της
Πλάκας – αυτήν που ακόμη περιμένουμε.
8
Φεβρουαρίου 2018: Σήμερα όμως όλοι έμειναν εμβρόντητοι από την κατάρρευση του
Θεογέφυρου, αυτού του μονάκριβου μνημείου της φύσης, τοπίου αναφοράς για όλη
την Ήπειρο.
Όλοι;
Όχι! Κάποιοι είχαν τέτοια ψυχραιμία που μέσα σε μια ώρα κυκλοφόρησαν
ανακοινώσεις ότι έφταιγε η θεομηνία, η βροχή τόσων ημερών.
Ποιοί
ήταν αυτοί; Αυτοί ακριβώς που χρόνια τώρα έχουν επιλεκτική ακοή στις
προειδοποιήσεις, από το Γεφύρι της Πλάκας ως το Θεογέφυρο, και απόλυτη ευκολία
στο να σπιλώνουν όσους δεν σιγοντάρουν την εγκληματική αδιαφορία τους ως “όχι
σε όλα” και μειοψηφίες. Πρόκειται για τους ίδιους που έχουν αναλάβει πλασιέ της
δήθεν ανάπτυξης των πετρελαίων στην Ήπειρο, πλασιέ της εγκατάστασης ενός
εργοστασίου για τα σκουπίδια όλης της Ηπείρου, λίγο παλιότερα των Ε.Ο.Ζ. και
τόσων άλλων. Αυτοί είναι που άκουσαν για το Θεογέφυρο και μίλησαν ανερυθρίαστα,
μέσα σε μια ώρα για θεομηνία. Τέτοια εγρήγορση και τέτοια αντανακλαστικά, όταν
προειδοποιήσεις για την σημερινή κατάρρευση δεν τους έφτασαν τρία χρόνια τώρα
για να τις ακούσουν.
Οφείλουμε
να μιλήσουμε καθαρά. Πρόκειται για διαχρονική, εγκληματική, συνειδητή
εγκατάλειψη και απαξίωση των ιστορικών μνημείων εκ μέρους των Κυβερνήσεων, των
περιφερειακών αρχών κάθε τόπου, των Δήμων. Ως αποτέλεσμα της λογικής ότι όλα
είναι κόστος και όλα εμπορεύσιμα έχουν αφήσει έρμαια στην τύχη τους τα ιστορικά
μνημεία του τόπου μας χωρίς κανένα έργο συντήρησης και υποστήριξης.
Βεβαία
από υποσχέσεις και μεγάλα λόγια έχουμε χορτάσει όμως, έχουν αποδείξει όλοι
ετούτοι ότι οι υποσχέσεις αυτές είναι κάτι σαν το ρητό «ολημερίς το χτίζανε, το
βράδυ γκρεμιζόταν».
Όλοι
αυτοί, ας το έχουν υπόψη τους. Και τα δύο γεφύρια τα γκρέμισε το ίδιο ποτάμι,
το θολό ποτάμι της εγκληματικής αδιαφορίας για τις λαϊκές ανάγκες και τη
πολιτιστική κληρονομιά, του συστήματος και των συμφερόντων που υπηρετούν τόσο
πειθήνια και με τέτοιο ζήλο σαν εθελόδουλοι του 21ου αιώνα. Κι αν τόσες φορές
βαριάκουσαν σε τόσες προειδοποιήσεις, αν τόσες φορές υποκρίθηκαν ότι άκουγαν
μόνο τη βουή του ποταμού, κάποια στιγμή θα καταλάβουν-και θα ναι ντάλα
μεσημέρι- ότι το ποτάμι που θα τους γκρεμίσει θα είναι η οργή όσων καθημερινά
αντιλαμβάνονται ποιοι έκαναν τον τόπο και την πατρίδα μας Καιάδα των μνημονίων,
Καιάδα του καπιταλισμού.
Έχουμε
την δύναμη να αναχαιτίσουμε την επίθεση που δεχόμαστε. Απάντηση είναι η
μαζικοποίηση των συλλόγων και αδελφοτήτων μας, η λήψη και οι υλοποίηση
αποφάσεων μέσα από μαζικές διαδικασίες, η στράτευση όλο και περισσότερων
συμπατριωτών σε αυτόν τον αγώνα για την άμεση αναστήλωση των δύο γεφυριών αλλά
πρωτίστως για άμεσα μέτρα συντήρησης και επισκευής των ιστορικών μνημείων της
Ηπείρου.
Καλούμε
τους συλλόγους και τις αδελφότητες να προχωρήσουν σε συνεδριάσεις των
διοικητικών συμβουλίων, να αναλάβουν άμεσα δράση με παρεμβάσεις, ψηφίσματα,
διαμαρτυρίες στους φορείς.
Να
προχωρήσουν σε συσκέψεις, γενικές συνελεύσεις ώστε το κάλεσμα να φτάσει σε κάθε
Ηπειρώτη.
Τότε, όσοι σήμερα μιλάνε για
θεομηνία,
θα μιλάνε άραγε για θεία δίκη;