Η
σημαντική πρωτοβουλία της Ιεράς Μητρόπολης Ιωαννίνων να τελέσει Θεία Λειτουργία
στην καταστραμμένη, από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, εκκλησία του Αγίου
Νικολάου στους Ασπράγγελους Ζαγορίου, τόπο καταγωγής μου, πέρα από τον
αυτονόητο συμβολισμό τιμής και μνήμης, σηματοδοτεί δυο πολύ βασικές ιστορικές
παραμέτρους:
Η πρώτη
έχει να κάνει με την υπενθύμιση, ιδίως στις νέες γενιές, του διαχρονικού
συνθήματος «ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ» και η δεύτερη με την πάγια, επιβεβλημένη και
σταθερή θέση στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων. Όσοι από μας καταγόμαστε
από μαρτυρικά χωριά, έχουμε χρέος και ευθύνη να επιμένουμε στο ζήτημα αυτό.
Δυστυχώς, τα εγκλήματα της γερμανικής ταξιαρχίας "Εντελβάις" που
αιματοκύλησε και κατέστρεψε δεκάδες χωριά σε όλη την Ήπειρο, όπως και τους
Ασπράγγελους στις 15 Ιουλίου του '43, έχουν παραμείνει ατιμώρητα.
Πριν
από ένα χρόνο κατέθεσα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής τον φάκελο του
ιστορικού αναλυτή Αλέκου Ράπτη, που ερευνά εδώ και πολλά χρόνια τα εγκλήματα
της "Εντελβάις" στην Ήπειρο, για να αποτελέσει ένα ακόμη αποδεικτικό
στοιχείο στο μεγάλο ζήτημα των αποζημιώσεων. Όπως η Γερμανία βοηθήθηκε
οικονομικά μετά τον πόλεμο από τους συμμάχους της, οφείλει με την ίδια
σοβαρότητα και ευθύνη να επανεξετάσει το ζήτημα των αποζημιώσεων και του
κατοχικού δανείου.