Μια
εκδήλωση μνήμης και προβληματισμού. Εκεί, στην Ήπειρο του αγώνα και της
λευτεριάς. Στην Ήπειρο της θυσίας και της αξιοπρέπειας. Στην αιματοβαμμένη
Ήπειρο. Στην παρατημένη κυριολεκτικά και μεταφορικά Ήπειρο.
Μια
εκδήλωση αφιερωμένη στους Ηπειρώτες και τις Ηπειρώτισσες.
Σ'
αυτούς που είπαν και έγραψαν με το αλέτρι στα περήφανα και αδούλωτα ηπειρώτικα
χωράφια: βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το αξίζει.
Στην Ήπειρο, εκεί όπου ο καθένας θα μολογάει:
Βλέπω το λουλούδι που ξεριζώθηκε από τη γη, που γεννήθηκε και μαραίνεται σιγά
σιγά ξαναφυτεμένο στο ηπειρώτικο χώμα. Ποια είναι η αιτία του σιγαλού και
θλιβερού θανάτου; Είναι το νέο χώμα που δέχτηκε στις ρίζες του; Είναι ο ιδρώτας
που το νοτίζει; Το νερό που το ποτίζει; Είναι ο ήλιος που το φωτίζει; Είναι τα
πουλιά που κελαηδούν γύρω του; Ή μήπως είναι η μουσκεμένη ποδιά της
Ηπειρώτισσας από τα δάκρυα που πηγάζουν από την ξενιτιά;