Ο
προπονητής του Αγροτικού Αστέρα Άνω
Καλαμά κ. Μπάμπης Νταλάκας προανήγγειλε την αποχώρησή του από το τιμόνι της ομάδας,
μετά το ματς του Σαββάτου με την Κόντσικα για την 11η αγωνιστική της Β΄
Ερασιτεχνικής.
Ο
τεχνικός της ομάδας του Παρακάλαμου σε δήλωση του σημειώνει ότι αποχωρεί σαν
φίλος και εξηγεί αναλυτικά τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφασή του αυτή,
ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνονται η αποχή ορισμένων παικτών από τις
προπονήσεις και η χαλάρωση που διέκρινε τελευταία στην ομάδα.
Αναλυτικά
η δήλωση αποχώρησης του κ. Μπάμπη Νταλάκα:
«Αποχωρώ
σαν φίλος από την ομάδα που έχω αναλάβει από τον Ιούνιο του 2015. Κατά τη
διάρκεια της συνεργασίας μας είχα δυσάρεστες αλλά και ευχάριστες στιγμές. Μπορώ
να πω ότι οι ευχάριστες ήταν πολύ περισσότερες. Και αυτό οφείλεται στους
ποδοσφαιριστές αλλά και στους διοικούντες. Πέρσι διεκδικήσαμε την άνοδο μέχρι
την τελευταία αγωνιστική η οποία χάθηκε από δικά μας λάθη. Φέτος είμαστε μέσα
στους στόχους και αντικειμενικά είμαστε μέσα στις πέντε καλύτερες ομάδες της
κατηγορίας. Δεν είμαστε στην πρώτη θέση λόγω ατυχίας αλλά με βάση την ποιότητα
των ποδοσφαιριστών η ομάδα έχει μεγάλες δυνατότητες.
Επειδή
όμως κάθε χρονιά είναι διαφορετική και εγώ σαν προπονητής έχω θέσει υψηλούς
στόχους για τον εαυτό μου και την ομάδα διαπιστώνω ότι με προσωπικούς ηρωισμούς
του προπονητή, κάποιων παικτών και κάποιων παραγόντων δεν μπορεί να επιτευχθεί
ο στόχος, δηλαδή η αλλαγή κατηγορίας.
Πιο
συγκεκριμένα:
α) Δεν
μπορώ να είμαι προπονητής μιας ομάδας που πέντε έξι βασικοί παίκτες δεν κάνουν
ποτέ προπόνηση αν και η διοίκηση προσπαθεί είναι συνεπής απέναντί τους.
β)
Στηρίχθηκα σε τέσσερα πέντε παιδιά από το χωριό τα οποία εμφανίζονται στο
γήπεδο όποτε αυτά θέλουν ή δεν εμφανίζονται ποτέ αν και αγωνίζονται.
γ) Το
τελευταίο διάστημα η διοίκηση, αν και κάνει τεράστια προσπάθεια, δυσκολεύεται
να ανταποκριθεί παρ’ ότι αρκετοί φίλαθλοι στήριξαν την ομάδα όλο αυτό το διάστημα.
δ)
Διακρίνω μια συνεχή χαλάρωση σε όλους τους τομείς και αυτό δεν εγγυάται τη βελτίωση
της απόδοσης της ομάδας.
ε) Την
αυτοκριτική μου την έχω κάνει δημόσια αρκετές φορές και στα αποδυτήρια αλλά και
στους διοικούντες αλλά βλέπω ότι οι ευθύνες στο τέλος έρχονται όλες πάνω μου
γιατί τα λόγια και η θεωρία είναι πολύ διαφορετικά από τις πράξεις. Για να
έχεις όμως ευθύνες πρέπει όλοι οι άλλοι να είναι εντάξει απέναντί σου.
στ) Δεν
μπορώ να ζω σε μια κατάσταση που ανησυχώ για την κάθε μέρα που ξημερώνει και
προκύπτουν καθημερινά προβλήματα και απουσίες ποδοσφαιριστών. Όταν ήμουν
ποδοσφαιριστής δεν υπήρχε περίπτωση να λείπω από την προπόνηση και να μην το
γνωρίζει ο προπονητής μου ανεξάρτητα σε ποια κατηγορία αγωνιζόμουνα. Άρα λοιπόν
τίθονται άλλα ζητήματα και πολύ περισσότερο ζητήματα σεβασμού, διάθεσης και
θυσίας.
ζ) Ο
πρωταθλητισμός θέλει προσήλωση, προπόνηση, πάθος, διαχείριση, επιμονή,
διάρκεια, προγραμματισμό και στοχοθεσία. Θέλει μετά από ένα άτυχο αποτέλεσμα να
συγκεντρώνονται όλοι οι ποδοσφαιριστές και να πεισμώνουν έτσι ώστε να
επιστρέψουν στις επιτυχίες.
η) Στον
Παρακάλαμο έκανα φίλους και αγάπησα την ομάδα πολύ περισσότερο απ’ ότι θα
περίμεναν μερικοί. Και αυτοί που έζησαν από κοντά την ομάδα το αναγνωρίζουν.
Χάρηκα ιδιαίτερα που ένας νεαρός ποδοσφαιριστής, ο Ρομέο Ζότα, αγωνίζεται πλέον
στην Κ17 του Παναιτωλικού και το μέλλον και ο χρόνος είναι δικά του. Γνωρίζουν
λοιπόν όλοι τη δική μου συμβολή στην εξέλιξη αυτή που τιμά το σωματείο.
θ)
Τέλος, όταν αποχωρώ από μια ομάδα θέλω να αποχωρώ με ψηλά το κεφάλι αφήνοντας
πίσω έργο, καλή σχέση με τους ποδοσφαιριστές και τους διοικούντες. Ιδίως να
κοιτώ τους ποδοσφαιριστές στα μάτια και να μην κάνω τα χατίρια των παραγόντων.
Πιστεύω ότι ένας προπονητής που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να συμβάλλει στη
βελτίωση της εικόνας της ομάδας. Αν δεν μπορεί να συνεχίσει να το κάνει αυτό
καλό να είναι να αποχωρεί γιατί ύστερα χάνονται εντελώς οι ισορροπίες!!