Γράφει
ο Βοστινιώτης Παναγιώτης
Το
δεύτερο (το TUREXIT) ταρακούνησε την Ευρωπαϊκή ήπειρο (και την ευρύτερη
περιοχή) , πολύ πιο δυνατά απ ότι το πρώτο( το BREXIT). Μιλάμε όχι μόνο για
στιγμιαία σύγκρουση τεκτονικών πλακών, αλλά για σεισμό διαρκείας ! Οι μεγάλοι
σεισμοί έρχονται εκεί που δεν τους περιμένει κανείς. Ποιος το περίμενε ότι η
Βρετανία, που όπως και να το κάνουμε, ανήκε στην ελίτ της Ευρώπης, θα την έκανε
με ψηλά πηδηματάκια. Ποιός το περίμενε ότι η Τουρκία, μια χώρα που υπομονετικά
, χρόνια ολόκληρα περίμενε στο κατώφλι της ΕΕ για να γίνει μέλος της, που όλοι
το θεωρούσανε το πιο πιστό ντοπερμαν της Δύσης θα έδειχνε σήμερα (απο το
κατώφλι), απειλητικά τα κοφτερά της δόντια, στα αφεντικά της .
Δεν
χρειάζεται να είναι κανείς (πολιτικός) σεισμολόγος για να προβλέψει ότι εδώ το
ρήγμα είναι μεγάλο, ότι θα ακολουθήσουν μικρότεροι και μεγαλύτεροι μετασεισμοί
. Μέχρι τον επόμενο σεισμό, έχουμε χρόνο να φιλοσοφήσουμε λιγάκι τον
προηγούμενο !
Ας
κάνουμε μια υπόθεση εργασίας : Τι θα γινόταν αν πετύχαινε το πραξικόπημα ?
Είναι μια ερώτηση που πρέπει κάποιος να την θέσει, πόσο μάλλον όταν ακούγεται,
ότι οι Δυτικοί (που δεν μπορούν ακόμη να χωνέψουν το στραπάτσο που πάθανε και)
ετοιμάζουν ένα ακόμη πραξικόπημα. Όπως έγραψα και σε προηγούμενη ανάρτηση η
σταδιακή απαγκίστρωση της Τουρκίας και η σταδιακή επίσης εξομάλυνση των
Ρωσσοτουρκικών σχέσεων έχει σχέση αποκλειστικά με την μνημονιακή ΕΕ.(Η Αμερική
εκπληρώνει απλώς το συμβόλαιο.) Και αυτήν ακριβώς την μνημονιακή πολιτική της
ΕΕ θέλησε με το πραξικόπημα, να επιβάλει στην γειτονική μας Τουρκία η Δύση. Η
πρώτη διακήρυξη της στρατιωτικής Χούντας αν επιτύχαινε το πραξικόπημα θα ήταν
σχεδόν μονολεκτική : Ανήκουμε εις την Δύση ! (κάτι μας θυμίζει αυτό). Και η
απάντηση της Δύσης θα ήταν αστραπιαία: Η Τουρκία θα γινόταν την επόμενη κι όλας
μέρα ισότιμο μέλος της ΕΕ. Θα πανηγύριζε η ελίτ των Βρυξελών, θα πανηγύριζε και
η ελίτ της Τουρκίας. Όσο για τα εκατομμύρια των λαών της Τουρκίας : «Ουαί τοις
ηττημένοις»! Που σε πονάει και που σε σφάζει. Όμως την δεύτερη μετά τους
πανηγυρισμούς μέρα : Σύναψη μεγάλου δανείου προς την Τουρκία, για να συνέλθει
από την κατάσταση χάους που δημιούργησε ..ο Ερντογάν κλπ. Το δάνειο όμως, όπως
και το γήρας «ουκ έρχεται μόνο». Το δάνειο θα ερχόταν «με κάτι ασήμαντες
προϋποθέσεις» που ακούνε στο όνομα μνημόνια. Τα γνωστά μας, για να μην πω ακόμη
χειρότερα από τα δικά μας.. Η ελίτ των Βρυξελών δεν μπορεί να συντηρηθεί ούτε
μέρα χωρίς την ύπαρξη της περιφέρειας. Η Ελλάδα μόνη της δεν της φτάνει, και
για μην αισθάνεται μόνη (η Ελλάδα), θα την συντρόφευε μνημονιακά και η γείτονα
, όπου στα μνημονιακά διαλείμματα θα μπορούσαν κάτω από την διεύθυνση του
μαέστρου Σόϊμπλε να τραγουδάνε μαζί το: «Εσύ Χριστός και εγώ Αλλάχ ,όμως κι οι
δυό μας αχ και βαχ ».
Σίγουρα
κάτι τέτοια είχαν στο μυαλό τους οι Δυτικοί, αλλά δεν τους έκατσε και τώρα
θρηνούν όχι μόνο για το BREXIT αλλά και για το ΕΧΙΤ μιας χώρας που δεν ήταν καν
μέλος της ΕΕ θρηνούν και για το ..TUREXIT !
Και ο
Σόϊμπλε έμεινε με την μπαγκέτα του μαέστρου στο χέρι.