Το
φετινό φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στους Πρόσφυγες.
Στις 7 Αυγούστου 2016 έχουμε την χαρά και την
τιμή να έχουμε κοντά μας την περίφημη Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού για μια
μουσική συναυλία με τραγούδια γνωστών Ελλήνων δημιουργών (Θεοδωράκης,
Χατζηδάκης, Μουζάκης, Σαββόπουλος, Κατσαρός κα) που αγαπήσαμε και τραγουδήσαμε.
Η
μπάντα απαρτίζεται από 45 ένστολους καταξιωμένους μουσικούς με μαέστρο τον
Πλωτάρχη κ Γ. Τσιλιμπάρη ΠΝ και υπεύθυνο τον Πλοίαρχο κ Α. Μιχέλη ΠΝ, διευθυντή
του γραφείου δημοσίων σχέσεων του Πολεμικού Ναυτικού.
Τη
μπάντα πλαισιώνουν οι τραγουδιστές Ανδρέας Καραούλης-Τενόρος, Ιρσίλη Μπενέτου,
Σταύρος Σαλαμπασόπουλος-Τενόρος και Ευδοκία Μωυσίδου- Σοπράνο.
Θέλουμε
να ευχαριστήσουμε το Πολεμικό μας Ναυτικό και ιδιαίτερα τον Αρχηγό του ΠΝ
Αντιναύαρχο κ Γ. Γιακουμάκη ΠΝ που ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας ώστε η μπάντα
του Πολεμικού μας Ναυτικού να βρεθεί κοντά μας.
Σκοπός
της συναυλίας είναι να γνωρίσουν οι κάτοικοι της περιοχής από κοντά την μπάντα
του ΠΝ και να απολαύσουν μία υψηλού επιπέδου μουσική συναυλία.
Η
μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού δημιουργήθηκε το 1875.
Η πρώτη
δημόσια εμφάνιση της μπάντας πραγματοποιήθηκε την 25η Μαρτίου του έτους 1890
κατά την παρέλαση της Εθνικής Εορτής.
Η Μουσική του Πολεμικού Ναυτικού έχει
αντιπροσωπεύσει την πατρίδα μας πάρα πολλές φορές στο εξωτερικό. Είναι η μόνη
Μπάντα που είχε συμμετοχή και στις δύο Ολυμπιάδες που πραγματοποιήθηκαν στη
χώρα μας. Το 1896 συμμετείχε στις τελετές Έναρξης και Λήξης, και το 2004 στην
τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.
Στις 8
Αυγούστου 2016 θα παρουσιαστεί το θεατρικό έργο Τα χρόνια του Φιδιού-Λιπεσάνορες
του Δημήτρη Βαρβαρήγου σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μαντέλη. Όταν τα καράβια των
Ελλήνων λόγω άπνοιας παρέμεναν στην Αυλίδα, ο μάντης Κάλχας καθώς έδινε το
χρησμό, είδε ένα φίδι να ανεβαίνει πάνω σε ένα δέντρο και να τρώει 10 πουλάκια
μέσα στη φωλιά τους. Προμάντευσε πως ο τρωικός πόλεμος θα διαρκέσει 10 χρόνια.
Αυτά λοιπόν είναι «τα χρόνια του φιδιού» που κατέστησαν τις γυναίκες
«Λιπεσάνορες, γυναίκες παρούσες που όμως πάντοτε τους λείπανε οι άντρες». Το
εξαίρετο και αντιπολεμικό έργο του Δ. Βαρβαρήγου επιβεβαιώνει το αλύτρωτο δράμα
του ανθρώπου, που ακόμα και στον Άδη μέσα από βίαιο θάνατο, οι ψυχές δεν
ελευθερώνονται και πονάνε από τις μνήμες. Πέντε γυναίκες -σκιές του Άδη σε άυλα
πρόσωπα, σ' ένα παιχνίδι ψυχών- έρχονται να σας μιλήσουν για τους άνοους άντρες
που κάνουν δώρο στους νέους τον πόλεμο, γιατί ζηλεύουν τη νιότη τους.
Πέντε
γυναίκες σε καταγωγή από την Ανατολή, σε τη φιλοσοφική της φωνή και την
αισθητική της, φωνές «διαχρονικής προσφυγιάς» στους απερχόμενους και
επερχόμενους αιώνες του έρωτα, του πολέμου και του σύμμαχου χάρου, γυναίκες που
μιλούν για ερωτικό πάθος, μητρότητα, καρτερία, νοσταλγία ειρήνης, χαρά, φιλία,
καθημερινό χρέος, αφοσίωση, ιδανικά, παθήματα και πάθη, φόβο θανάτου,
προσφυγιά, σκλαβιά, εκδίκηση, περιφρόνηση, έλεος και λύτρωση.
Γυναίκες
λιπεσάνορες, που η ζωή τους σπαταλήθηκε όμοια σε άλλων γυναικών ανά τους αιώνες
και παραμένουν σε «ανάλογες αντιστοιχίες» σήμερα.
Παίζουν:
Εκάβη: η συντοπίτισσα μας Γεωργία Ζώη, Ανδρομάχη: Ελίζα Σολωμου, Κασσάνδρα:
Ντομένικα Ρέγκου, Βρισηίδα: Ορνέλα Λούτη, Τρωαδίτισσα: Αρετή Κοκκίνου.