Η Τ.Ο.
Πρέβεζας του ΚΚΕ σας καλεί στην παρουσίαση του βιβλίου της Σύγχρονης Εποχής: «ΤΟ
ΚΚΕ ΣΤΟΝ ΙΤΑΛΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ 1940-41-ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
- ΤΑ 3 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ - Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ «ΠΑΛΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ», την
Κυριακή 25 Οκτώβρη, ώρα 7:00 μ.μ. στο ξενοδοχείο Preveza City, από τον Κώστα
Ηλία, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας του ΚΚΕ.
Η
συγκεκριμένη μελέτη εξετάζει μια ιδιαίτερα σημαντική περίοδο της Ιστορίας του
ΚΚΕ, κατά την οποία έδρασε κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, βαθιάς
παρανομίας, καταστολής και διαβρωτικής δράσης των αρχών ασφαλείας.
Η
μελέτη βασίζεται στην εξέταση πλήθους πηγών, ανάμεσά τους και τα πολύτιμα υλικά
του Αρχείου του ΚΚΕ, που η διάσωση και η αποκατάστασή του άρχισαν πριν από 20
χρόνια, μετά από τις πλημμύρες του 1994.
Στο
βιβλίο περιλαμβάνονται αρκετά ντοκουμέντα και αναφορές σε αρχειακές πηγές
εντελώς άγνωστες στο ευρύ κοινό. Είναι ενταγμένη σε σειρά εκδόσεων που έγιναν
και θα γίνουν στην πορεία συμπλήρωσης 100 χρόνων (2018) από την ίδρυση του ΚΚΕ.
Ξεχωριστή
σημασία έχει η συζήτηση πάνω στα ιστορικά ζητήματα που πραγματεύεται η έκδοση
αυτή, βαδίζοντας προς την ιστορική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Όπως αναδεικνύει
ο πρόλογος της έκδοσης: «Κάθε χρόνο η αστική τάξη και τα κόμματα του πολιτικού
της συστήματος αξιοποιούν την επέτειο της 28ης Οκτώβρη, στο πλαίσιο της
ιδεολογικής επίθεσης που θέλει να αναπαράγει τους δεσμούς ενσωμάτωσης της
πλειοψηφίας του εργαζόμενου λαού στο σύστημα.
Καθόλου
τυχαία, τονίζουν τη λεγόμενη "εθνική ενότητα" ως προϋπόθεση της
ευημερίας και της προκοπής του λαού, και ας συν τρίβουν την ίδια στιγμή ακόμα
και στοιχειώδη δικαιώματά του.“ Καμιά εθνική ενότητα δεν υπήρξε στον
ελληνοϊταλικό πόλεμο. Υπήρξαν ασφαλώς αυταπάτες στις λαϊκές μάζες, όχι όμως και
πραγματική εθνική ενότητα, γιατί αυτή είναι ανύπαρκτη σε μια ταξική κοινωνία».
Επιπλέον,
το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου είναι επίκαιρο όσο ποτέ αυτή την περίοδο που η
ελληνική κυβέρνηση προωθεί μια σειρά ζητημάτων της εξωτερικής πολιτικής,
προκειμένου να επιτύχει τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων μονοπωλίων στην
ευρύτερη περιοχή, παρέχοντας υπηρεσίες και εξυπηρετήσεις σε διάφορα ιμπεριαλιστικά
κέντρα.
Εμπλέκει
έτσι το λαό βαθύτερα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, και μάλιστα σε
μια εποχή που όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα, τα Βαλκάνια, έως τη Μέση
Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική μυρίζει μπαρούτι.
Επίκαιρο
γιατί αποδεικνύει πως διαχρονικά οι αστικές δυνάμεις στην Ελλάδα ακολουθούν την
"πεπατημένη" όλων των αστικών τάξεων. Κρύβουν το γεγονός ότι ο
πόλεμος είναι η συνέχιση της ίδιας πολιτικής που ακολουθήθηκε σε καιρό ειρήνης,
αλλά που στον πόλεμο ακολουθείται με τα όπλα.
Από τη
στιγμή που η πολιτική των κυβερνήσεων συντείνει και υπερασπίζει την
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι φυσικό επακόλουθο και ο πόλεμος, στον
οποίο θα πάρει μέρος η αστική τάξη, είτε αμυνόμενη είτε επιτιθέμενη, να είναι πόλεμος
ληστρικός, εκμεταλλευτικός, άρα και ξένος με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.