Είναι η εμφάνιση της λεγόμενης ΤΙΝΑ (=There is no alternative ) που στα Ελληνικά σημαίνει: Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση. Διατυπώνεται μάλιστα από τους Ευρωπαίους με τέτοια απολυτότητα, σα να πρόκειται για πόρισμα επιστημονικής μελέτης!
Το ΤΙΝΑ επαναλαμβάνεται κατά κόρο , προφανώς μέχρι να πιστέψουνε όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης, που τους περιμένουν παρόμοια μνημόνια, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση.
Αν περάσει αυτό το δόγμα παντού, αν καταφέρουν δηλαδή να εκμηδενίσουν την νοημοσύνη μας , χαλάλι όχι 83 δις που δώσανε σε μας αλλά 183 δις.
Αν είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι η νοημοσύνη είναι συνάρτηση του ύψους του ποσού.
Αν είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι ένας καθαρά γκανγκστερικός, ωμός εκβιασμός έχει σχέση με κάποια των επιστημών. Από την άλλη μεριά ωστόσο πρέπει να πούμε ότι δυστυχώς, στον τομέα της πολιτικής οικονομίας σκεφτόμαστε όπως σκεφτότανε οι άνθρωποι τον μεσαίωνα , όταν νομίζανε ότι ο μόνος δρόμος για να φθάσουνε στην Ανατολή , π.χ στην Ινδία, ήταν να τραβήξουμε Ανατολικά. Θεωρούνταν τελείως λογικός (και για μερικούς πολύ κερδοφόρος) αυτός ο δρόμος. Υπήρχε δηλαδή και τότε η αντίστοιχη ΤΙΝΑ (=There is no alternative), και όποιος τολμούσε μάλιστα να την αμφισβητήσει, τον περίμενε η «Ιερά εξέταση »(βλέπε Γαλιλαίος). Ευτυχως όμως που η η επιστήμη επέμενε, ότι η Γή είναι στρογγυλή και κινείται , έβαλε την ιδέα σε μερικούς θαλασσοπόρους, ότι μπορούν να φθάσουν στην Ινδία τραβώντας όχι μόνο Ανατολικά αλλά και ακριβώς αντίθετα, τραβώντας Δυτικά. Τόλμησαν και ανακάλυψαν έναν καινούργιο κόσμο. Ακριβώς σε μια τέτοια φάση βρισκόμαστε . Μας λένε οι αστοί οικονομολόγοι, π.χ ότι αυτό το χρηματοπιστωτικό σύστημα υπάρχει και κανένα άλλο, ότι π.χ αυτό, το φορολογικό σύστημα υπάρχει και κανένα άλλο. Μερικοί άλλοι όμως , λαμβάνοντας υπ όψιν την σημερινή ανάπτυξη της τεχνολογίας, έχουν διαφορετική γνώμη. Ας πάρουμε πρώτα το χρηματοπιστωτικό : ..Αυτοί λέμε ότι με την σημερινή τεχνολογία, με την τεράστια ανάπτυξη της πληροφορικής, λένε ότι είναι αδιανόητο σε μια Οικονομία να μην υπάρχει η δυνατότητα αντιπαραβολής και συμψηφισμού των χρεών , όλων των επιχειρήσεων δηλαδή, των θετικών και αρνητικών μεγεθών της Α επιχείρησης προς την Β, της Β προς την Γ, της Γ προς την Α κ.ο.κ..Αυτή η δυνατότητα, η συγκέντρωση δηλαδή των πληρωμών στον ίδιο τόπο γινόταν ακόμη και στον μεσαίωνα, π.χ στη Λυών, σε ειδικά ιδρύματα, τα λεγόμενα virements [μεταβιβάσεις χρεών]. Αυτό έλυνε σημαντικά το πρόβλημα της ρευστότητας, καθώς για την ίδια μάζα προϊόντων απαιτούνταν λιγότερη μάζα χρήματος. Ένα απλό παράδειγμα : Χρωστάει η Α επιχείρηση ,100 ευρώ στην Β , Η Β χρωστάει 100 ευρώ στην Γ, η Γ στην Δ, και κλπ κλπ , φθάνουμε τελικά στην Ω η οποία χρωστάει στην Α επίσης 100 ευρώ και κάπου εδώ ας πούμε ότι κλείνει ο κύκλος μας .Την εικόνα αυτή της αγοράς αν την δούμε με το μάτι της τράπεζας , βλέπουμε 24 χρεωμένες επιχειρήσεις . Η τράπεζα εδώ βλέπει ευκαιρία για μπίζνες. Εδώ, σκέφτεται θα χρειαστούν 24 επί 100 ίσον 2400 ευρώ κεφάλαια. ΣΤΟΠ. Την ίδια εικόνα βλέπει όμως και η virements , και λέει της τράπεζας : Με συγχωρείς, μπορείς να περιμένεις λίγο, να κάνω μια αντιπαραβολή και ένα συμψηφισμό, των θετικών και αρνητικών μεγεθών.. Και διαπιστώνει ότι εδώ δεν θα χρειαστεί ρευστό ούτε ένα ευρώ η δραχμή. (Στο παραπάνω παράδειγμα φαίνεται ότι όλοι χρωστάνε από 100 ευρώ. Το ίδιο όμως θα συμβεί αν η Α χρωστάει στην Β 120 ευρώ , αλλά πιο κάτω στην αλυσίδα μας, η Β χρωστάει στην Ω ας πούμε 120 ευρώ κλπ. ) Θα έχουμε σε ελάχιστο χρόνο τεράστια εξοικονόμηση κεφαλαίων ή πιο σωστά μάζας ρευστού χρήματος, που είναι απαραίτητη σε μια «στεγνωμένη» Αγορά . Είναι τόσο απλό. Αρκεί ένα μικρό πρόγραμμα και ένας υπολογιστής. Πρακτικά πως θα λειτουργεί το σύστημα : Κάθε, ας πούμε Σάββατο, ο επιχειρηματίας μας θα συμπληρώνει μια ηλεκτρονική φόρμα που θα λέει : Εγώ ο Άλφα, που έχω ΑΦΜ τάδε χρωστάω , στον Βήτα που έχει ΑΦΜ τάδε το ποσόν τάδε ( βάσει του παρακάτω τιμολογίου).ENTER.. Το πρόγραμμα θα επεξεργαστεί τα στοιχεία , θα κάνει την σχετική εξομοίωση και συμψηφισμό και την Κυριακή το βράδυ θα απαντήσει στον Άλφα ότι δεν χρωστάει στον Βήτα τίποτα, η αντίθετα έχει να λαβαίνει από τον Ε το τάδε ποσό. Αυτό πρέπει και μπορεί να γίνει σήμερα προγραμματισμένα και υπεύθυνα από το Υπ.Οικονομικών. Θα είναι μεγάλη προσφορά εκ μέρους του, σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάμε και στους πιο δύσκολους που έρχονται. Η πενία (και η ανάγκη ) τέχνας κατεργάζεται. Ευκαιρία μεγάλη να δούμε ποιοι θα είναι αυτοί που θα αντιδράσουν, ποιοι θα εναντιωθούν, σε μια τόσο ανέξοδη και απλή κίνηση, Αυτή θα είναι η καλύτερη απάντηση της Ελλάδας στις λεγόμενες Αγορές και σε κάθε είδους εγχώριους και ξένους εκβιαστές.] Ας προχωρήσουμε όμως και σ ένα άλλο παράδειγμα που αφορά το φορολογικό : Εξετάζοντας την ανατομία οποιασδήποτε κοινωνίας καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το κράτος ποτέ δεν συντηρούσε κανέναν, αντίθετα το συντηρούσανε πάντοτε κάποιοι άλλοι. Ερώτηση : -Ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι ; Απάντηση: -1. Η τάξη των Αυτοαπασχολούμενων (Α) και 2. Η τάξη των Eργαζομένων σε ξένη δουλειά (των προλετάριων).(Ε) Μόνο αυτές οι δύο κατηγορίες μπορούν να παράξουν υπεραξία, από την οποία θα συντηρηθεί το κράτος. Κανένας άλλος, ούτε ο ίδιος ο Θεός. Αν συμβολίσουμε λοιπόν , τα έξοδα συντήρησης του Κράτους, για μια ορισμένη χρονική περίοδο, με (Δ) και διαιρέσουμε αυτό το (Δ) με το σύνολο (Α+Ε) , τότε βρίσκουμε ένα Πηλίκο (Π) που δεν είναι τίποτε άλλο , παρά ο μέσος όρος της συμβολής του κάθε Αυτοαπασχολούμενου(A) συν του κάθε Εργαζόμενου(E), σε ξένη δουλειά, στην συντήρηση του Κράτους. Δηλαδή έχουμε Π=Δ/(Α+Ε), που σημαίνει ότι τα έξοδα Δ= Π(Α+Ε). Με αυτήν την εξίσωση-που είναι η τέταρτη διάσταση της Πολιτικής Οικονομίας- μπορούμε να περάσουμε σε ένα Νέο Φορολογικό Σύστημα (ΝΕ.ΦΟ.ΣΥ). Το κράτος την πρώτη Ιανουαρίου, ρωτάει τον Αυτοαπασχολούμενου μας , αν δέχεται να πληρώσει το (Π) , την συνεισφορά του δηλαδή, στην συντήρηση του κράτους, αλλά από εκεί και πέρα όσα βγάλει θα είναι δικά του, δεν θα έχει δικαίωμα κανένα κράτος, κανένας Θεός να του τα πειράξει. Αν πει ΝΑΙ πληρώνει το (Π) και μόνο το (Π) , αν πει ΟΧΙ συνεχίζει με το παλιό φορολογικό. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.. Την ίδια διαδικασία κάνει το κράτος και με τον Εργοδότη μας,( καθ ότι αυτός κατέχει, την απαλλοτριωμένη υπεραξία των εργαζομένων του ), τον ρωτάει αν συμφωνεί να πληρώσει τόσες φορές το (Π) , όσος είναι ο αριθμός των εργαζόμενων ,που έχει στη δούλεψη του, δηλαδή τη συνεισφορά του εργοδότη ,του επιχειρηματία, στην συντήρηση του κράτους που είναι το (Π*Ε) , αλλά από εκεί και πέρα όσα βγάλει θα είναι δικά του, δεν θα έχει δικαίωμα κανένα κράτος, κανένας Θεός να του τα πειράξει. Αν πει ΝΑΙ πληρώνει το (Π*Ε) και μόνο το ( Π*Ε) , αν πει ΟΧΙ συνεχίζει με το παλιό φορολογικό. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Με το ΝΕ.ΦΟ.ΣΥ , όπως είναι λογικό, οι μισθωτοί (ιδιωτικοί και δημόσιοι) δεν πρέπει να πληρώσουν ούτε μια δεκάρα για φόρο, γιατί ,όπως είδαμε, όλα τα έξοδα συντήρησης του κράτους έχουν ήδη καλυφθεί από τον φόρο των Αυτοαπασχολουμένων και των εργοδοτών. (Αν κάποιος μισθωτός επιμένει να πληρώσει , ας πληρώσει, μόνο που αυτός ο φόρος θα καταλογίζεται σαν φόρος βλακείας). Η εφαρμογή του ΝΕ.ΦΟ.ΣΥ πρέπει να γίνει σταδιακά και σε εθελοντική βάση. Οσο έδαφος θα κερδίζει το νέο ,τόσο έδαφος θα κάνει το παλιό !
Αν ο
Βαρουφάκης λοιπόν , στο επτάμηνο των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους έθετε
στο τραπέζι τις δύο αυτές ΑΝΤΙ_ΤΙΝΑ προτάσεις, είμαι σίγουρος ότι δεν θα
τολμούσαν να μιλήσουν για ΤΙΝΑ. Θα ρωτήσει κανείς :
- Γνώριζε ο Βαρουφάκης αυτή την εναλλακτική
λύση; Κάτι μου λέει ότι τη γνώριζε αλλά δεν τόλμησε να ανοιχτεί στον ωκεανό,
φοβούμενος ίσως ότι θα του βυθίσουν το σκάφος όταν βρισκόταν ακόμη στο λιμάνι .
Τώρα
τον βλέπουμε να παίζει με τα κουβαδάκια του στην αμμουδιά της Αίγινας . Έχασε
μια μεγάλη ευκαιρία να μείνει στην ιστορία ! Εμείς θα συνεχίσουμε να εξηγούμε
στον κόσμο ότι αυτή η ΤΙΝΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο ότι ένας καθαρά
γκανγκστερικός, ωμός εκβιασμός που δεν έχει σχέση με καμία των επιστημών.
Βοστινιώτης Παναγιώτης Οικονομολόγος Αυγουστος του 2015