Η Ήπειρος όσο κι αν βιώνει την φτώχεια που
οφείλεται στην γεωγραφική της θέση σε κάποιο βαθμό, αλλά κυρίως στην αδιαφορία
της κεντρικής εξουσίας διαχρονικά, εντούτοις εξακολουθεί να γεννά παιδιά που
ενδιαφέρονται για τον τόπο που τους γέννησε και που σ’ όλα τα όνειρά τους η
μόνιμη συντροφιά είναι εικόνες από τον τόπο τους.Και μέσα σ’ αυτήν την
οικονομικά στενάχωρη κατάσταση, υπάρχουν Ηπειρώτες που ψάχνουν ένα τρόπο να
επιστρέψουν μέρος από την καζάντια τους στην πατρίδα τους, είτε αυτό είναι
μικρό είτε μεγαλύτερο. Για την ευχή των γονιών στο ξεπροβόδισμα των παιδιών,
που άφηναν τον τόπο τους και την φτώχεια τους για να πάνε σ’ ένα άλλο τόπο για
καζάντισμα, ήταν και η προτροπή «παιδάκι μου να πας να καζαντίσεις και με τα
πρώτα λεφτά που θα μας στείλεις θα αποτελειώσουμε την εκκλησία και το
καμπαναριό».Το καμπαναριό ιδιαίτερα, διότι από την καμπάνα θα μαθαίνουμε τα χαρμόσυνα
χαμπέρια και τα...
λυπητερά, ήταν η σκέψη εκείνων που έμεναν πίσω να
φυλάξουν Θερμοπύλες για να μην ερημώσει ο τόπος.
Ποτέ δεν λησμόνησε
Πολλά από τα παραπάνω, εδώ και πολλά χρόνια
οδήγησαν ένα συμπατριώτη μας Ηπειρώτη που έφαγε τα ξένα με το… κουτάλι και με
φυλαχτό την ευχή της μάνας και του πατέρα του, έγινε τρανός, όμως ποτέ δεν
λησμόνησε τον τόπο του και έκανε πράξη όσα εκείνοι του ευχήθηκαν και τον
προέτρεψαν.Πρόκειται για τον Κώστα Μήτση, ο οποίος επιστρέφει ένα μικρό κομμάτι
αγάπης στο χωριό του, το Κρυονέρι Πωγωνίου, ως ελάχιστη προσφορά ακόμη και στην
μνήμη των γονέων του, που εδώ και πολλά χρόνια «φιλοξενούνται» στα σπλάχνα της
γενέθλιάς τους γης.
Έφυγε μικρός
Ήταν μικρό παιδί ο Κώστας Μήτσης, όταν κάτω από
αντίξοες συνθήκες και υπό τον κίνδυνο της «σύλληψης» του, από ομάδες ανταρτών
κατά την ταραγμένη περίοδο του Εμφυλίου, δραπέτευσε από το χωριό και
«φιλοξενήθηκε» σε χάνι της πόλης επί αρκετές μέρες, κρυπτόμενος κάτω από το
κρεβάτι του! Αφού διέφυγε τους κινδύνους, πήγε στην Αθήνα απ’ όπου άρχισε μια
περιπετειώδη ζωή, η οποία από μόνη της μπορεί να απασχολήσει έναν βιογράφο,
διότι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για το πώς έφτασε στο σήμερα.Σ’ ένα σήμερα
όπου ο Κώστας Μήτσης κρατά τα σκήπτρα του Ελληνικού τουρισμού, αφού διαθέτει 25
υπερσύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες σ’ ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια.
Μεγαλούργησε και μεγαλουργεί και πρωταγωνιστεί σήμερα στον χώρο του Τουρισμού
στην χώρα μας, κρατώντας επάξια την πρώτη θέση, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και
σε γειτονικές χώρες. Δεν αλλοτριώθηκε, ούτε λησμόνησε την ταπεινή καταγωγή του,
ψάχνει πάντοτε ένα λόγο, μια αφορμή, μια αιτία, να βρεθεί στα Γιάννενα και στο
χωριό του, το Κρυονέρι για ν’ ανάψει ένα κερί και το καντήλι των γονιών του.
Για το κοιμητήριο…
Εκεί, σ’ αυτό το χωριό, πηγαίνει για ν’ ανασκαλέψει
τις θύμησες και ν’ ακουμπήσει ένα δάκρυ στην γη που τον γέννησε, που όμως ήταν
τόσο φτωχή ώστε δεν μπόρεσε να τον ζήσει, να τον μεγαλώσει και να τον κρατήσει
κοντά της, όπως έγινε με πολλά Ηπειρωτόπουλα που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς.
Σ’ αυτόν τον τόπο αποφάσισε να φανεί για μια ακόμη φορά χρήσιμος διαθέτοντας
ένα σεβαστό ποσό (300.000 ευρώ) αναμόρφωση και επέκταση του νεκροταφείου, με
την σκέψη ότι κι εκείνοι που πέρασαν στην αιωνιότητα δικαιούνται της μνημοσύνης
των παιδιών τους.
Εξοφλεί υποχρεώσεις...
Χαμηλών τόνων άνθρωπος, με γήινες συνήθειες, ο
Κώστας Μήτσης πάντοτε ψάχνει ένα τρόπο να εξοφλεί υποχρεώσεις. Πρώτο μέλημά του
και αυστηρή εντολή οι Ηπειρώτες να τυγχάνουν ιδιαίτερης προτίμησης, όταν του
χτυπούν την πόρτα για εργασία. Την πρωτοκαθεδρία έχουν τα στελέχη, από την
Ήπειρο, στις τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες του, πολλές εκ των οποίων
βρίσκονται σε Ρόδο – Κρήτη – Κω - Κέρκυρα και ετοιμάζεται ανάλογη στη Μύκονο.
Αυτά κι άλλα πολλά που δεν χωρά ετούτο το μικρό αφιέρωμα, καθιστούν τον Κ.
Μήτση έναν ευπατρίδη και τον καταχωρούν στην κατηγορία των Ηπειρωτών Ευεργετών,
κάτι που το δικαιούται απόλυτα. Η ταπεινή καταγωγή, η σκληρή και μεθοδική
δουλειά, τον οδήγησαν στην μεγαλουργία. Από το Κρυονέρι, στο πλεκτήριο στο
Γαλάτσι κι από κει στον Τουρισμό, μεγάλο και σκληρό το δρομολόι.
Αποκούμπι στο χωριό
Παρ’ όλα αυτά, το Κρυονέρι αποτελεί ένα αποκούμπι
που τον ξαποσταίνει και του δίνει δύναμη να συνεχίσει τα έργα του και μαζί μ’
αυτά τις αγαθοεργίες. «Η χώρα μας περνά κρίση κι έχει ανάγκη της βοήθειας των
παιδιών της τώρα περισσότερο από άλλη φορά. Εδώ είμαστε και βάζουμε πλάτη»,
ακούγεται να λέει σε φίλους του πολύ συχνά ο κ. Μήτσης και το αποδεικνύει στην
πράξη με τις πρωτοβουλίες που παίρνει.