ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η εφαρμογή του «Καλλικράτη» από το 2010 μέχρι σήμερα, έφερε σαρωτικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Οι επιταγές των συνθηκών της Λισσαβόνας, της Μπολόνια και του ΟΟΣΑ υλοποιήθηκαν με ταχύτατους ρυθμούς. Η εκτεταμένη επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, σε συνδυασμό με το πακέτο των υπόλοιπων μέτρων που συγκυβέρνηση-ΕΕ και ΔΝΤ εφάρμοσαν, στοχεύει στη δόμηση όχι απλά λιγότερης εκπαίδευσης, αλλά σε ένα  συντηρητικό, συγκεντρωτικό, αυταρχικό εκπαιδευτικό μοντέλο που αντιστοιχεί σε επιχειρήσεις, μετατρέποντας την εκπαίδευση από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα. Οι συγχωνεύσεις,  καταργήσεις και υποβιβασμοί σχολείων αποτελούν έναν μόνον από τους κρίκους ενός συνολικότερου σχεδίου υποβάθμισης και διάλυσης της όποιας δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης έχει απομείνει, εξαιρετικά αναγκαίου για το σχεδιασμό τους. 
Το «νέο σχολείο της αγοράς» είναι το «πολυδύναμο σχολείο» που με τη λειτουργία του κατακερματίζει τη γνώση, αποθεώνει τις δεξιότητες σε βάρος της γενικής παιδείας, τεμαχίζει τα γνωστικά αντικείμενα για να μην μπορούν οι μαθητές να ελέγξουν και να συνειδητοποιήσουν ό,τι τους προσφέρεται. Εντατικοποιεί τους ρυθμούς μάθησης, διαλύει κάθε ιστό συλλογικότητας, αφαιρεί κάθε περιθώριο αυτονομίας και ελέγχου της σχολικής καθημερινότητας από τον εκπαιδευτικό. Αυτό το «νέο» σχολείο είναι απρόσωπο, ένα δημοτικό που λειτουργεί με όρους γυμνασίου, όπου η παιδικότητα συντρίβεται κάτω από το βάρος του καθημερινού 7ωρου. Αυτό το μοντέλο σχολείου ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ φθηνού, πειθαρχημένου και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, που χρειάζεται η αγορά.

 Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου έχει σαν αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή τη λειτουργία μόνο τεσσάρων Δημοτικών Σχολείων στο δήμο Πωγωνίου. Σε ένα δήμο με πάνω από 60 χωριά και οικισμούς για να πάει κανείς το παιδί του στο σχολείο, πρέπει να μένει σε μια από τις έδρες των πρώην Καποδιστριακών δήμων ή να το μεταφέρει, αναγκάζοντάς το πολλές φορές να ξυπνάει και δύο ώρες νωρίτερα. Έτσι λοιπόν ένα παιδί της ηλικίας των έξι έως δώδεκα χρονών μαθαίνει από πολύ νωρίς τι το περιμένει όταν θα μπει στην αγορά εργασίας, αφού αναγκάζεται να μένει δώδεκα ώρες με τα παπούτσια του φορεμένα, χωρίς ξεκούραση, τρώγοντας στο χώρο που μαθαίνει όπως ο εργαζόμενος στο γιαπί, στο εργοστάσιο, στο χωράφι.

Οι συγχωνεύσεις όμως και οι καταργήσεις σχολείων που έγιναν δεν είναι αρκετές.
Με βάση την αναλογία ένας προς εικοσιπέντε που ακολουθεί το Υπουργείο Παιδείας, στο δήμο Πωγωνίου το Σεπτέμβριο θα έχουμε παραπέρα υποβιβασμούς.
Αυτό είναι η πρόθεση της πολιτείας.
Και μπαίνει το ερώτημα:

Αφού έτσι λέει ο νόμος μπορεί να γίνει αλλιώς;

Η απάντηση είναι, μπορούσε και μπορεί. Αν οι εργαζόμενοι πάλευαν μαζί με τους εκπαιδευτικούς και το δήμο. Αν ο δήμος δεν έμπαινε στη λογική της διαχείρισης του προβλήματος, ναι δεν θα ήταν έτσι η κατάσταση. Μπορεί να γίνει κάτι τώρα; Η απάντηση είναι ΝΑΙ.
Αν ο κόσμος καταλάβει ότι η μόρφωση των παιδιών είναι δικαίωμα και η δημόσια εκπαίδευση δεν μπορεί να σχεδιάζεται με βάση τις περικοπές και τις επιταγές της αγορά εργασίας, ναι μπορεί. Βάζοντας στην άκρη αυτούς που τον κοροϊδεύουν και του υπόσχονται ανύπαρκτη ανάπτυξη, ανύπαρκτες θέσεις εργασίας, ανύπαρκτη βελτίωση της καθημερινότητάς του.

Να συστρατευτεί με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ.
Να βάλει πλάτη καθημερινά στο χώρο δουλειάς ώστε να μη περάσουν μέτρα και αποφάσεις ενάντια στο λαό.
Να στηρίξει τους αγωνιστές που σέρνονται στα δικαστήρια γιατί μπήκαν μπροστά να μην κοπεί το ρεύμα στις φτωχές οικογένειες, να μη γίνουν κατασχέσεις σπιτιών, να μην απολυθούν εργαζόμενοι.
Να στηρίξουν τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης στο δήμο και στην Περιφέρεια.
Για να βρουν στήριξη όταν αποφασίσουν να αντιδράσουν.
Να στηρίξουν το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές γιατί όλα αυτά τα μέτρα αποφασίζονται στην ΕΕ.

Τριπλές εκλογές μία ψήφος

Φασούλας Δημήτρης

ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών

Υποψήφιος με τη Λαϊκή Συσπείρωση 
στο δήμο Πωγωνίου

ΠΗΓΗ: http://lksisp.remen.gr