Απανωτά
είναι το τελευταίο διάστημα τα κρούσματα κλοπής κοτών από κοτέτσια του
Παρακαλαμου.
Όσο
πλησίαζαν οι γιορτές όλο και πιο συχνά περιστατικά είχαμε.
Σε
κοτέτσια πέριξ από τα «αλώνια» το κακό παράγινε.
Οι
αλεπούδες (με δυο ποδάρια) εκμεταλλευόμενες το ότι τα κοτέτσια βρίσκονται σε
απόμακρο σημείο της γειτονιάς, την απουσία του νοικοκύρη εκτός χωριού, έκαναν
στην κυριολεξία πάρτι.
Λίγο
η οικονομική στενότητα, λίγο που μερικοί το έχουν χούι, είναι και το έθιμο που
θέλει την βασιλόπιτα να γίνεται με κότα (όχι ότι κι ότι κότα, αλλά κότα
αλανιάρα) τα κοτέτσια σχεδόν άδειασαν.
Στην
αρχή οι κλεφτοκοτάδες ήταν διακριτικοί και προσεχτικοί και έπαιρναν μία μία τις
κότες, όσο πλησίαζαν οι γιορτές άλλαξαν τακτική και τις έπαιρναν πέντε, έξι και
εφτά την φορά.
Τα
περισσότερα περιστατικά συνέβησαν βράδια Παρασκευής!
Κάτι
παραπάνω ήξερε η «αλεπού».
Κοτέτσι
που πριν δυο μήνες είχε εβδομήντα και ογδόντα κότες σήμερα με δυσκολία ξεπερνά τις
δέκα!
Μερικές
κότες «πετούσαν» για άλλες γειτονιές και άλλες γινόταν δέματα για την
πρωτεύουσα!
Ούτε
οι σιδερένιες πόρτες, ούτε οι φράχτες, ούτε τα λουκέτα μπόρεσαν να σταματήσουν την
«αλεπού».
Στο
τέλος αναγκάστηκε ο νοικοκύρης
να τοποθετήσει κάμερα στο χώρο του κοτετσιού!
Θα
αναρτήσει στο διαδίκτυο και το σχετικό βίντεο με τον δράστη.
Αυτό
να δούμε ακόμα και θα γελάσει κάθε πικραμένος!!!
****
 |
| Πουτ δε κοτς νταουν σλοουλι |
| (put the kots down slowly) |
Γνωστός συνδημότης «ποιητής» έγραψε το παρακάτω ποίημα:
Στα
αλώνια «αλωνίζουν» οι “αλεπούδες”
Εδώ
στον Παρακάλαμο
(κατά
μεριάς στα αλώνια)
Ένα
κοτέτσι είχαμε
Με
κότες και γουρούνια!
Εβδομήντα
περίπου ήτανε
Δεν
ήτανε και λίγα
Όλα
λοιπόν τα φάγανε
Δεν
έμεινε ούτε μύγα
Εκεί
τα μυριστήκανε
με
αχόρταγα τα μάτια
κι
αρχίσανε να τις τραβούν
μετρώντας
τες κομμάτια!
Αρχίσαν
από μία-μία
φτάσαν
στις δυο με τρεις
και
τέλος έξι-έξι!!!
μια
νύχτα Παρασκευής
Σαββάτο
πριν να φέξει
Και
δεν άφησαν τίποτα!
είναι
απ΄ τα σύννεφα να πέφτεις
να
ντρέπεται ο νοικοκύρης πιο πολύ
απ΄
ότι ο ίδιος ο κλέφτης!
Αυτά
που γράφονται
είναι
όλα αλήθεια
ονόματα
δεν λέγονται
κι
ας με λεν «παραπονιάρη»
Αυτοί
που κλέβουν φαίνονται
Κοιτάξτε
τους …
έχουν
τα μάγουλα κόκκινα
σαν
κώλο διακονιάρη
και
θα τους δείτε ακόμη πιο καλά
όταν
τα λουριά θα σφίξουν!
Αφού
το κοτέτσι άδειασε
αυτά
τα ίδια πρόσωπα
είναι
που θα το δείξουν
Γιατί
γκαρίζει
η γομάρα για άχυρο
μας
έφαγε τα ΄λεύρι
και
η γκλάβα λοιπόν του νηστικού
ψάχνει
άλλο κοτέτσι να εύρει.
…..
Και
θ΄ αρχινίσει ο χορός
“Στέλλα
μωρ Στέλλα”
Πάει
σαν οι κότες
κλείσαν
οι πόρτες
και
σφίξαν τα λουριά
και
δεν θα μείνει
φτέγνα
για φτέγνα
στα
γύρω τα κουριά!
ΥΣΤ:
Όχι
στα Δολιανά, αλλά εδώ στον Παρακάλαμο, ημερομηνία γνωστή μέσα στις γιορτές
(ήθελαν κοτόπιτα!)
*Τα
στοιχεία του συγγραφέα και του «ποιητή» είναι στην διάθεση του blog.
* Το blog θα ενημερώσει τους αναγνώστες του για την διεύθυνση
στο διαδίκτυο του σχετικού βίντεο (όταν αναρτηθεί)