Γράφει ο Μπούκας Μίλτος
Η
Κεντρική Αθηναϊκή ειδησεογραφία των ημερών που θέτει τα Γιάννενα στο επίκεντρο
των πόλεων με την μεγαλύτερη έκθεση στην αιθαλομίχλη μόνο ως είδηση ενός
«προαναγγελθέντος αργού θανάτου» μπορεί να εκληφθεί από τον πληθυσμό τους.
Και
ως ακραία ειρωνεία δύναται κάποιος να εκλάβει τις συστάσεις και ευχολόγια των
πανεπιστημιακών αρχών και της Περιφέρειας για τα αιωρούμενα σωματίδια στο
λεκανοπέδιο Ιωαννίνων.
«Πνιγόμαστε»
χρόνια τώρα, από τους αέριους ρύπους, κραυγάζοντας για την ποιότητα της
ατμόσφαιρας καθώς και για τα οδυνηρά στοιχεία που προκύπτουν από τις ανοξικές
συνθήκες της Παμβώτιδας και την τοξικότητα των λιμναίων υδάτων. Οι επιστήμονες
του εφησυχασμού, γίνονται «αυτοδιοικητικό άλλοθι», και ανάχωμα μέσω της
Περιφέρειας στις κραυγές διαμαρτυρίας της χρόνιας έκθεσής μας και στις
εφιαλτικές συνθήκες που προκύπτουν από το φαινόμενο της αιθαλομίχλης.
Τα
διαχρονικά προπύργια της περιβαλλοντικής συσκότισης φαίνεται ότι αλλάζουν
χέρια. Πέρυσι Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έδινε ανώτερη καταγραφή μικροσωματιδίων τα
42mg/m3. Δικαιολογημένες οι αντιρρήσεις και ενστάσεις μας όταν πανελλαδικές
μετρήσεις του Δημόκριτου έδινα σε διάστημα ενός μήνα από 10/1-10/2/2013, 19
ημέρες πάνω από 50mg/m3 μεταξύ των οποίων 5 πάνω από 100mg/m3. Τα
μικροσωματίδια στην πόλη των Ιωαννίνων βρίσκονται πολύ πάνω από τα επίπεδα
συναγερμού και συνδιαμορφώνουν με την «νεκρή» λίμνη μια τεράστια απειλή κατά
της δημόσιας υγείας των κατοίκων της.
Είναι
παροιμιώδης η αποτυχία των τοπικών πολιτειακών αρχών να προστατεύσουν την
ποιότητα περιβάλλοντος και κατ’ επέκταση των συνθηκών διαβίωσης. Η βεβαρημένη
ατμόσφαιρα των Ιωαννίνων δεν έχει να κάνει μόνο με τις μνημονιακές πολιτικές
λιτότητας. Η αγοραία και ψηφοθηρική αντίληψη των ιθυνόντων για οικιστική
εξάπλωση στις παραλίμνιες ζώνες υψηλής γεωργικής παραγωγικότητας, θα
διαμορφώσουν τον υδροκέφαλο μεταπολεμικό εφιάλτη! Το «παρασκήνιο» που δεν θέλει
το Προεδρικό Διάταγμα της λίμνης και την προστασία της βιοποικιλότητας
εκφράζεται ενορχηστρωμένα από το «θολό τοπίο» που συντηρείται από Δήμο και
Περιφέρεια, όπως με σαφήνεια αναδείχθηκε στην διαδικασία της πίστας θαλασσίου
σκι στην Αμφιθέα.
Η
αδιέξοδη ενεργειακή πολιτική των ενεργοβόρων χρήσεων, της μη προώθησης φιλικών
μέσων μεταφοράς, της μη βιώσιμης κινητικότητας, των μη αυτόνομων ενεργειακών
προτάσεων είναι κάποιες από τις αιτίες του δραματικού πολλαπλασιασμού του
τοξικού καρκινογόνου νέφους με τις άμεσες (ευαίσθητες ομάδες) και μακροχρόνιες
επιπτώσεις στην υγεία του τοπικού πληθυσμού.
Η
αμφιλεγόμενη πάταξη του λαθροεμπορίου την οποία ακολουθεί πιστά το πολιτικό μας
σύστημα, δέσμιο της πολιτικής των τροϊκανών, με τους «τοπικούς εντολοδόχους»
εξαγγέλει μέτρα, που απ’ ότι δείχνουν οι επιλογές τους αξίζουν περισσότερο από
τις ζωές και την υγεία αθώων συνανθρώπων
μας.
Ερωτάται
η Περιφέρεια:
α) Από πότε
έχουν περάσει τις αρμοδιότητες της Περιφέρειας οι μετρήσεις για την αιθαλομίχλη
και με ποια διαδικασία
β) Ποιες είναι οι πραγματικές τιμές των
μικροσωματιδίων και γιατί αναφέρεται σε μετρήσεις ΑΣ10 και όχι ΑΣ2,5 και ΑΣ1
που είναι και οι πιο επικίνδυνοι ρύποι;
γ) Σε ποιο κεντρικό σημείο της πόλης είναι
τοποθετημένος ο «μετρητής» για τα μικροσωματίδια ή ακόμη είναι στο δασύλλιο της
Κιάφας;
28-12-2013
Μπούκας
Μίλτος