Γράφει ο Μίλτος Μπούκας
Σε μια ξεκάθαρη υπόθεση όπως αυτή της εκρίζωσης του καλαμιώνα στη Αμφιθέα, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου - Δυτ. Μακεδονίας, δεν κατάφερε ούτε να περιορίσει το πλήγμα στην πολιτική της αξιοπρέπεια, αλλά ούτε να μη τεθεί σε κίνδυνο η θεσμική της αξιοπιστία και το οικοσύστημα της Παμβώτιδας.
Ο κος Θεοδωρίδης ως τρίτος Κυβερνητικός εταίρος (ΔΗΜ.ΑΡ.), δεν ξεφεύγει από τα συστημικά «τερτίπια» και ακολουθεί τον κατήφορο, υιοθετώντας συμπεριφορές που καθιστούν την έννοια της περιβαλλοντικής νομιμότητας «κενό γράμμα».
Καταστρέφεται ένας καλαμιώνας 80 μ. x 800 μ. και βαφτίζονται από τις Υπηρεσίες της Διεύθυνσης (Δ/νσης Υδάτων) σαν έργα προστασίας-συντήρησης οικοσυστημάτων! Ποια αλήθεια επιστημονική βιβλιογραφία έχουν συμβουλευθεί…
Το ηθικοπολιτικό προφίλ που δοκιμάζεται με την μακρά ιστορία (από τα μέσα Δεκέμβρη) στη διαχείριση των υδρόβιων φυτών, της Αμφιθέας αντανακλά την άποψη των ιθυνόντων περί οικολογικής προστασίας, περιφρούρησης της συλλογικής ζωής των πολιτών και της ιστορικής μνήμης.
Η περιβαλλοντική «ανηθικότητα» δεν έχει πρόσημο αριστερό ή δεξιό, δεν φέρει πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης ή αριστεροφροσύνης δεν έχει διαπιστευτήρια «καλού» προοδευτικού ή «κακού» συντηρητικού. Οι προοδευτικοί κήνσορες που δυστυχώς στηρίξαμε ως πολιτικός χώρος μετέρχονται παντός μέσου, προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους και πολιτεύονται στη βάση μιας ιδιοκτησιακής αντίληψης. Έχουν κάνει τον κύκλο τους και η κοινωνία δεν έχει τίποτα να περιμένει πια από αυτούς…Ο πολιτικός αμοραλισμός, του ενός ανδρός αρχή, ενός Μακιαβέλι δεν αναμένεται στη συλλογική συνείδηση να γίνει Μαχάτμα Γκάντι.
Η αθλιότητα συντελείται και με την αισχυντηλή στήριξη του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης, στην νομιμοποίηση του περιβαλλοντικά ανήθικου και δεν είναι η πρώτη φορά…
Ενώ θα περίμενε κανείς την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, στο όργιο κατάφορων παραβάσεων περιβαλλοντικής νομοθεσίας όπως αξίωσε και ο πρόεδρος της Ευρωπ. Επιτρ. Περιβάλλοντος, μετά την επερώτηση του Ν. Χρυσόγελου των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, τούτο δε συμβαίνει και παρέχεται αδειοδότηση συνέχισης της κρατικής αναλγησίας. Σε μια χώρα που βλέπει όλες τις αξίες να καταβαραθρώνονται τούτο αποτελεί άπιαστο όνειρο. Στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και στην ανάγκη αυξημένης λογοδοσίας, το κατεστημένο με την «απαιτούμενη» θεσμική ιδιότητα παρέχει «αυτοδιοικητικές ασυλίες» και ίσως εν ευθέτω χρόνω, να απονείμει και Αριστεία στους διαγωνιζόμενους σκιέρ…
17-4-2013