Ο Πειραιάς, ως γνωστόν ,αποτέλεσε πόλο έλξης όχι μόνο για τους Υδραίους και Χιώτες που αποτέλεσαν ουσιαστικά τον πρώτο πυρήνα δημιουργίας του σύγχρονου Πειραιά, αλλά και ενός άλλου μεγάλου αριθμού εποίκων όπως Κρητικών, Μανιατών, Νησιωτών, αλλά σχεδόν από όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
Δεν θα μπορούσε βέβαια από το μωσαϊκό αυτών των ανθρώπων να απουσιάζουν και οι Ηπειρώτες. Άνθρωποι που στο πρόσφατο παρελθόν είχαν ''κατακτήσει'' τα Βαλκάνια, τις παραδουνάβιες χώρες, τη Ρωσία και όλη την Ευρώπη, δημιουργώντας τους αξιομνημόνευτους Εθνικούς Ευεργέτες και προσφέροντας στο Ελληνικό Έθνος, από τον πιό πλούσιο, μέχρι και τον απλό εργάτη, τόσα που και σήμερα αποτελούν υπόδειγμα προσφοράς και αναφοράς.
Σε οικονομικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο οργάνωσης του Αγώνα, για την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού και την επανάσταση του 1821, αλλά και τους άλλους απελευθερωτικούς Αγώνες. Και ας μην λησμονούμε ότι οι δύο από τους τρεις, που ίδρυσαν την Φιλική Εταιρεία, ο Τσακάλωφ και ο Σκουφάς, ήταν Ηπειρώτες της διασποράς. Μια διασπορά που μεγαλούργησε και μεγαλουργεί και σήμερα.
Όπως και οι προηγούμενοι έτσι κι αυτοί εγκαθίστανται μεν στον Πειραιά, αλλά διατηρούν τις μνήμες από τις ιδιαίτερες πατρίδες από τις οποίες έρχονται. Ιδιαίτερα οι Ηπειρώτες, που έχουν διαχρονικά και το αντιλαμβανόμαστε και σήμερα, γερό δέσιμο με την ηπειρωτική γή. Μνήμες που διατηρούνται μέσω των Αδελφοτήτων, Ενώσεων, Συνδέσμων, Συλλόγων ή Ομοσπονδιών που δημιουργούν και που και σήμερα είναι αντικείμενο κοινωνιολογικής έρευνας για τη σημασία τους και το πόσο δρουν καταλυτικά στην ζωή των αποδήμων Ηπειρωτών στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.
Στις 3 Ιουνίου του 1886 ιδρύεται η "Φιλανθρωπική Αδελφότης των εν Πειραιεί Ηπειρωτών" με κύριο σκοπό την ενίσχυση της εκπαίδευσης στην Ήπειρο και την απελευθέρωσή της από τον τουρκικό ζυγό.
Στις 3 Ιουνίου 1899 η Αδελφότητα μετονομάζεται σε "Ηπειρωτικό Σύνδεσμο εν Πειραιεί" και αναπτύσσεται δραστηριότητα μέχρι και το 1923.
Το 1925 μετά από δύο χρόνια αδράνειας, οι Ηπειρώτες επανέρχονται με σκοπό την οικοδόμηση Λέσχης που θα στεγάσει τον Σύνδεσμο. Για τον σκοπό αυτό το 1928 ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιώς αποφασίζει να οικοδομήσει την Ηπειρώτικη Λέσχη στο ιδιόκτητο οικόπεδό του στην οδό Φίλωνος.
Δημιουργείται επιτροπή εράνου με πρόεδρο τον Ηπειρώτη την καταγωγή Επίσκοπο Άνθιμο Τσάτσο και αντιπρόεδρο τον Ηπειρώτη γιατρό Γεώργιο Ματσόπουλο ο οποίος αποτέλεσε και την ψυχή της Ερανικής Επιτροπής.
Ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος και η Κόμισσα Ριανκούρ:
Η Λουίζα Ριανκούρ γεννήθηκε στην Γαλλία το 1846.
Αγάπησε τόσο πολύ την Ελλάδα και τον πολιτισμό της, που πήρε τα δύο παιδιά της Ραούλ και Ελίζα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (οδό Αμαλίας 34) ενώ τα καλοκαίρια έμενε στην Κηφισιά. Είχε στο αίμα της εκτός από την αγάπη για την Ελλάδα, την φιλανθρωπία. Προσέφερε διαρκώς χρήματα για διάφορες αιτίες όπως για τα θύματα του Μακεδονικού Αγώνα, για το Άσυλο Ανιάτων, στις Σέρρες για να προσφέρει είδη πρώτης ανάγκης στους κατοίκους από τις βουλγαρικές ωμότητες.
Οργάνωνε φιλανθρωπικούς χορούς, δημιούργησε εργοστάσιο κεντημάτων για τα άπορα κορίτσια, έδινε βραβεία σε αριστούχους μαθητές και έκανε αναρίθμητες δωρεές σε Συλλόγους και Συνδέσμους μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιά, έχοντας μάλιστα ιδιαίτερη σχέση με ανθρώπους του Συνδέσμου, εκτιμώντας την ανιδιοτέλεια των Ηπειρωτών και το έντιμο του χαρακτήρα τους. Τέλος η αγάπη της για την Ελλάδα ήταν τέτοια, που έκανε τον γιό της Ραούλ έλληνα φαντάρο ο οποίος μάλιστα έλαβε μέρος και στους βαλκανικούς πολέμους ως υπαξιωματικός.
Εγκαίνια της Λέσχης:
Τον Απρίλιο του 1932 έγιναν τα εγκαίνια της Λέσχης σε ένα ωραίο κτήριο νεοκλασικού ρυθμού, πραγματικό κόσμημα για την πόλη του Πειραιά.
Ο Σύνδεσμος συνέχισε την δραστηριότητά του μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου του 1999 που ισχυρός σεισμός επιφέρει ζημιές στο κτήριό του.
Το ανακαινισμένο κτήριο που βλέπουμε στην φωτογραφία πάνω, εγκαινιάστηκε στις 18 Ιουνίου του 2006.
Σήμερα είναι ένας από τους πιο δραστήριους Συλλόγους της Ηπειρωτικής Αποδημίας της Αττικής, που απαριθμεί πάνω από 400 Αδελφότητες, Ενώσεις, Συλλόγους και Ομοσπονδίες και στυλοβάτης της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, της κορυφαίας αποδημικής οργάνωσης των Ηπειρωτών.
ΠΗΓΕΣ:
Α. Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιά
Β. Η ζωή και το έργον του Ηπειρωτικού Συνδέσμου Πειραιώς μέσα σ' ένα χρόνο. Πειραιεύς: Ηπειρωτικός Σύνδεσμος, Μάιος 1926.
Γ. Εφημερίδες ΕΜΠΡΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΣΚΡΙΠ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Δ. Ιστοσελίδα "Ο Λόγιος Ερμής" (http://logioshermes.blogspot.com) όσον αφορά τα στοιχεία για την ζωή της Ριανκούρ.
ΠΗΓΗ: www.pireorama.blogspot.gr
Δεν θα μπορούσε βέβαια από το μωσαϊκό αυτών των ανθρώπων να απουσιάζουν και οι Ηπειρώτες. Άνθρωποι που στο πρόσφατο παρελθόν είχαν ''κατακτήσει'' τα Βαλκάνια, τις παραδουνάβιες χώρες, τη Ρωσία και όλη την Ευρώπη, δημιουργώντας τους αξιομνημόνευτους Εθνικούς Ευεργέτες και προσφέροντας στο Ελληνικό Έθνος, από τον πιό πλούσιο, μέχρι και τον απλό εργάτη, τόσα που και σήμερα αποτελούν υπόδειγμα προσφοράς και αναφοράς.
Σε οικονομικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο οργάνωσης του Αγώνα, για την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού και την επανάσταση του 1821, αλλά και τους άλλους απελευθερωτικούς Αγώνες. Και ας μην λησμονούμε ότι οι δύο από τους τρεις, που ίδρυσαν την Φιλική Εταιρεία, ο Τσακάλωφ και ο Σκουφάς, ήταν Ηπειρώτες της διασποράς. Μια διασπορά που μεγαλούργησε και μεγαλουργεί και σήμερα.
Όπως και οι προηγούμενοι έτσι κι αυτοί εγκαθίστανται μεν στον Πειραιά, αλλά διατηρούν τις μνήμες από τις ιδιαίτερες πατρίδες από τις οποίες έρχονται. Ιδιαίτερα οι Ηπειρώτες, που έχουν διαχρονικά και το αντιλαμβανόμαστε και σήμερα, γερό δέσιμο με την ηπειρωτική γή. Μνήμες που διατηρούνται μέσω των Αδελφοτήτων, Ενώσεων, Συνδέσμων, Συλλόγων ή Ομοσπονδιών που δημιουργούν και που και σήμερα είναι αντικείμενο κοινωνιολογικής έρευνας για τη σημασία τους και το πόσο δρουν καταλυτικά στην ζωή των αποδήμων Ηπειρωτών στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.
Στις 3 Ιουνίου του 1886 ιδρύεται η "Φιλανθρωπική Αδελφότης των εν Πειραιεί Ηπειρωτών" με κύριο σκοπό την ενίσχυση της εκπαίδευσης στην Ήπειρο και την απελευθέρωσή της από τον τουρκικό ζυγό.
Στις 3 Ιουνίου 1899 η Αδελφότητα μετονομάζεται σε "Ηπειρωτικό Σύνδεσμο εν Πειραιεί" και αναπτύσσεται δραστηριότητα μέχρι και το 1923.
Το 1925 μετά από δύο χρόνια αδράνειας, οι Ηπειρώτες επανέρχονται με σκοπό την οικοδόμηση Λέσχης που θα στεγάσει τον Σύνδεσμο. Για τον σκοπό αυτό το 1928 ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιώς αποφασίζει να οικοδομήσει την Ηπειρώτικη Λέσχη στο ιδιόκτητο οικόπεδό του στην οδό Φίλωνος.
Δημιουργείται επιτροπή εράνου με πρόεδρο τον Ηπειρώτη την καταγωγή Επίσκοπο Άνθιμο Τσάτσο και αντιπρόεδρο τον Ηπειρώτη γιατρό Γεώργιο Ματσόπουλο ο οποίος αποτέλεσε και την ψυχή της Ερανικής Επιτροπής.
Ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος και η Κόμισσα Ριανκούρ:
Η Λουίζα Ριανκούρ γεννήθηκε στην Γαλλία το 1846.
Αγάπησε τόσο πολύ την Ελλάδα και τον πολιτισμό της, που πήρε τα δύο παιδιά της Ραούλ και Ελίζα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (οδό Αμαλίας 34) ενώ τα καλοκαίρια έμενε στην Κηφισιά. Είχε στο αίμα της εκτός από την αγάπη για την Ελλάδα, την φιλανθρωπία. Προσέφερε διαρκώς χρήματα για διάφορες αιτίες όπως για τα θύματα του Μακεδονικού Αγώνα, για το Άσυλο Ανιάτων, στις Σέρρες για να προσφέρει είδη πρώτης ανάγκης στους κατοίκους από τις βουλγαρικές ωμότητες.
Μεταξύ των Δωρητών του Ηπειρωτικού Συνδέσμου βλέπουμε και την Κόμισσα Ριανκούρ |
Οργάνωνε φιλανθρωπικούς χορούς, δημιούργησε εργοστάσιο κεντημάτων για τα άπορα κορίτσια, έδινε βραβεία σε αριστούχους μαθητές και έκανε αναρίθμητες δωρεές σε Συλλόγους και Συνδέσμους μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιά, έχοντας μάλιστα ιδιαίτερη σχέση με ανθρώπους του Συνδέσμου, εκτιμώντας την ανιδιοτέλεια των Ηπειρωτών και το έντιμο του χαρακτήρα τους. Τέλος η αγάπη της για την Ελλάδα ήταν τέτοια, που έκανε τον γιό της Ραούλ έλληνα φαντάρο ο οποίος μάλιστα έλαβε μέρος και στους βαλκανικούς πολέμους ως υπαξιωματικός.
Εγκαίνια της Λέσχης:
Τον Απρίλιο του 1932 έγιναν τα εγκαίνια της Λέσχης σε ένα ωραίο κτήριο νεοκλασικού ρυθμού, πραγματικό κόσμημα για την πόλη του Πειραιά.
Από τις δραστηριότητες του Συλλόγου (Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ 26.3.1917) |
Ο Σύνδεσμος συνέχισε την δραστηριότητά του μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου του 1999 που ισχυρός σεισμός επιφέρει ζημιές στο κτήριό του.
Το ανακαινισμένο κτήριο που βλέπουμε στην φωτογραφία πάνω, εγκαινιάστηκε στις 18 Ιουνίου του 2006.
Σήμερα είναι ένας από τους πιο δραστήριους Συλλόγους της Ηπειρωτικής Αποδημίας της Αττικής, που απαριθμεί πάνω από 400 Αδελφότητες, Ενώσεις, Συλλόγους και Ομοσπονδίες και στυλοβάτης της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, της κορυφαίας αποδημικής οργάνωσης των Ηπειρωτών.
10 Μαίου 1929 Θεατρική Παράσταση "Αγαπητικός της βοσκοπούλας" στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, παρουσία του Προέδρου της Κυβερνήσεως κ. Ελευθερίου Βενιζέλου |
ΠΗΓΕΣ:
Α. Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιά
Β. Η ζωή και το έργον του Ηπειρωτικού Συνδέσμου Πειραιώς μέσα σ' ένα χρόνο. Πειραιεύς: Ηπειρωτικός Σύνδεσμος, Μάιος 1926.
Γ. Εφημερίδες ΕΜΠΡΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΣΚΡΙΠ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Δ. Ιστοσελίδα "Ο Λόγιος Ερμής" (http://logioshermes.blogspot.com) όσον αφορά τα στοιχεία για την ζωή της Ριανκούρ.
ΠΗΓΗ: www.pireorama.blogspot.gr