Τον ρόλο αυτό έχει αναλάβει και τον διεκπεραιώνει εδώ και πολλά χρόνια (ιδίως απ’ την περίοδο Αρσένη και μετά) η ΚΕΕ, η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων, με εργαλείο τα θέματα που βάζει κάθε φορά στα εξεταζόμενα μαθήματα και, ειδικότερα, τον λεγόμενο «βαθμό δυσκολίας» τους. Κύριο μέλημα της Επιτροπής είναι να μην υπάρχουν ούτε πολύ υψηλές βαθμολογίες, που θα ξεσκεπάσουν τον παράλογο χαρακτήρα του συστήματος εισαγωγής, ούτε βέβαια πολύ χαμηλές, που θα «απαξιώσουν» τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ.
Στο πλαίσιο αυτό όλοι, λίγο πολύ, θυμόμαστε τις εναλλαγές ανάμεσα στα «βατά» θέματα και στα «παλούκια». Θέματα με σαφείς ερωτήσεις, μέσα απ’ την διδαχθείσα ύλη και το σχολικό βιβλίο, κοντά στις δυνατότητες του μέσου μαθητή-μαθήτριας απ’ τη μια, και θέματα με ερωτήσεις στριφνές, ασαφείς, στα όρια (ή και εκτός ενίοτε) της ύλης, εκτός βιβλίου, με επικαλυπτόμενες απαντήσεις, πολύ μακριά απ’ τις δυνατότητες των μέσων, και όχι μόνο, μαθητών!
Όμως η ακροβασία αυτή, πάνω στο λεπτό σχοινί των πολιτικών σκοπιμοτήτων, δεν μπορεί πάντα να είναι επιτυχής. Πολύ περισσότερο όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους και συμφέροντα, με ανωνυμίες (αλήθεια, γιατί δεν ανακοινώνονται τα ονόματα των μελών της Επιτροπής, έστω μετά το πέρας των εξετάσεων;), με κύκλους πανεπιστημιακών, με φιλοκυβερνητικούς και μη, με κολλητούς υπουργών κ.τ.λ. Όλο και κάποιοι θα είναι ανεπαρκείς, όλο και κάποιοι θα είναι άσχετοι με την τάξη και την διδασκαλία, όλο και κάποιοι θα χάνουν εύκολα την ψυχραιμία τους, όλο και κάποιοι θα είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στα λάθη. Όπως πέρσι στα Μαθηματικά π.χ, που έκαναν ένα μικρό λάθος στη διατύπωση ενός θέματος και, αντί να στείλουν συμπληρωματική διόρθωση, πανικόβλητοι, απέσυραν όλα τα θέματα και τα έστειλαν εκ νέου, μολονότι αυτά είχαν ήδη μοιραστεί στους υποψήφιους!
Όπως φέτος που, με το «καλημέρα» των εξετάσεων, έδωσαν στους μαθητές για περίληψη ένα «απερίληπτο», διασκευασμένο (!), προφανώς απ’ αυτούς, κείμενο της κ. Γλύκατζη-Αρβελέρ, που ανάθεμα αν μπορούσαν και οι ίδιοι να το πυκνώσουν! Κι ενώ ο τόπος βούιξε απ’ τις διαμαρτυρίες και την κατακραυγή, βγήκε η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων και δήλωσε ότι τα θέματα ήταν μέσα στις δυνατότητες των μαθητών. Άραγε, κυρίες και κύριοι της ΠΕΦ, αισθανθήκατε, στα μάγουλά σας, το ηχηρό ράπισμα της ίδιας της κ. Αρβελέρ, που δήλωσε χθες ότι τα κείμενά της δεν είναι για μαθητές και ότι ποτέ η ίδια δεν θα έβαζε, σε πανελλαδικές εξετάσεις, δικό της κείμενο;
Άραγε, κυρίες και κύριοι της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων, αισθάνεστε το μέγεθος των ευθυνών σας; Γιατί η υπόθεση είχε και συνέχεια, όχι μόνο με το λάθος στην διατύπωση του Γ4 θέματος στη Φυσική της κατεύθυνσης, αλλά και με την βιαστική, αδικαιολόγητα βιαστική, πανικόβλητη, απόφασή σας να «ακυρώσετε» το θέμα και να κατανείμετε στα υπόλοιπα τα μόριά του. Έτσι διαπράξατε όχι απλώς λάθος, αλλά αδικία! Κι αν το λάθος μπορεί να δείχνει, ίσως, μια στιγμιαία αβλεψία, μια αμέλεια, έστω ανεπάρκεια (όλα ασυγχώρητα γι’ αυτό το επίπεδο), η αδικία δείχνει πολύ περισσότερα και βαρύτερα πράγματα! Αυτά προς το παρόν για τα λάθη και τις εξετάσεις.
Στο θέμα θα επανέλθουμε σύντομα.
Ωστόσο θέλουμε να προσθέσουμε κάτι ακόμα. Αν είναι, κατά κάποιον τρόπο, δικαιολογημένη για τον παρόντα χρόνο η ανωνυμία των μελών της Επιτροπής, μήπως μπορούμε να μάθουμε ποιος τους διόρισε;
Πιστεύουμε όχι η κ. Κιάου, δεν προλάβαινε. Τους βρήκε διορισμένους από ποιόν;
Απ’ την κ. Διαμαντοπούλου;
Τον κ. Μπαμπινιώτη μήπως;
Επιτρέπεται να το μάθουμε ή αποτελεί απόρρητο, κρατικό μυστικό;
ΠΗΓΗ: http://anexartitosima.wordpress.com