Πάγιο αίτημα των υπαλλήλων είναι η αναγνώριση της προϋπηρεσίας τους.
Με έγγραφό της (Α.Π. 3/ 19-1-2012) η Ομοσπονδία ενημέρωσε για πολλοστή φορά την ηγεσία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης για τα δίκαια αιτήματα του κλάδου μας και ταυτόχρονα για την πρόθεσή της να προβεί σε όλες τις νόμιμες ενέργειες προκειμένου να διασφαλίσει το κύρος του θεσμού, τους εργαζόμενους σε αυτόν αλλά και τους πολίτες.
Είναι γεγονός ότι η τακτική του Υπουργείου να μην αντιμετωπίζει τα υπάρχοντα προβλήματα επιλέγοντας να μην τα βλέπει, έχει οδηγήσει το θεσμό σε επικίνδυνα μονοπάτια. Έχουμε κατά επανάληψη τονίσει την έλλειψη προσωπικού, εκπαίδευσης και προγραμματισμού που παρατηρείται στον κλάδο μας ο οποίος ολοένα και φορτώνεται με μεγαλύτερο όγκο εργασίας αδυνατώντας να φέρει εις πέρας τον αρχικό του ρόλο, να αποτελεί δηλαδή το πρότυπο της Δημόσιας Διοίκησης. Φαινόμενα όπως η ταλαιπωρία χιλιάδων συμπολιτών μας, που μάλιστα ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, τα οποία παρατηρούνται αυτό το διάστημα, κατά την απογραφή των δικαιούχων των προνοιακών επιδομάτων, σίγουρα δεν προάγουν τα θεσμό. Ο υποτιθέμενος προγραμματισμός των διαδικασιών έχει μείνει μόνο στη θεωρία!
Ένα πάγιο και πέρα για πέρα δίκαιο αίτημά μας, η αναγνώριση της προϋπηρεσίας μας, την οποία μας αρνούνται εδώ και χρόνια οι εκάστοτε Υπουργοί, δεν αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Είναι μονόδρομος για εμάς και προκειμένου να το επιτύχουμε θα προβούμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Δεν θα ανεχτούμε πλέον να παίρνουν άλλοι τα εύσημα πάνω στις πλάτες μας, δεν ζητούμε κάτι παράλογο, απαιτούμε σεβασμό και έμπρακτη αναγνώριση της τεράστιας συμβολής μας ως εργαζόμενοι στην Δημόσια Διοίκηση, σε μια υπηρεσία που έχει καθολική αποδοχή στους πολίτες.
Η έκδοση 260 συμβάσεων μίσθωσης έργου, οι οποίες αναμένονταν από το καλοκαίρι ακόμα, αποτελεί ένα θετικό βήμα καθώς επίσης και το γεγονός ότι κατατέθηκε από το Υπουργείο ερώτημα προς το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως είχε αιτηθεί η Ομοσπονδία, προκειμένου να ανατραπεί η απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου της 16/2/2011 που αφορούσε στην απαγόρευση σύναψης συνεχόμενων συμβάσεων με τα ίδια πρόσωπα. Υπάρχουν όμως πλείστα άλλα ζητήματα τα οποία χρονίζουν και παγιώνονται και η επίλυσή τους γίνεται ολοένα και δυσκολότερη, όπως π.χ. η ανάθεση αλλότριων καθηκόντων, οι παράνομες μεταφορές ΔΥΠ, η καταστρατήγηση εγκυκλίων εκ μέρους κάποιων αιρετών κτλ.
Μετά λύπης μας διαπιστώνουμε ότι το Υπουργείο αδυνατεί να προστατεύσει το θεσμό και αντί να τον προάγει και να τον απογειώσει, αντίθετα κάνει ότι είναι δυνατόν για να τον υποβαθμίσει.
Μόνο λυπηρό μπορεί να χαρακτηριστεί το φαινόμενο των κλειστών ΚΕΠ ή των ΚΕΠ με ένα μόνο υπάλληλο που αδυνατεί να εξυπηρετήσει τους πολίτες, φαινόμενα για τα οποία είχαμε προειδοποιήσει την τωρινή ηγεσία εδώ και καιρό αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε η ανάλογη μέριμνα!