Γράφει ο Μίλτος Μπούκας
Αγαπητέ Συνδημότη
Πόσο είσαι πρόθυμος να ξαναπληρώσεις υπεραξία για δημόσια αγαθά και περιουσία; (ενν. το υπόγειο πάρκινγκ της Κεντρική Πλατείας των Ιωαννίνων).
Το ζήτημα των υπόγειων χώρων στάθμευσης που έρχεται στην επικαιρότητα, με την εκδίκασή του στο Τριμελές Εφετείο Ιωαννίνων και με την κατάθεση «νυν» και «τέως» Δημάρχων Φίλιου και Γκόντα, μας ξαναφέρουν στο φως, ότι ο αποκλειστικός σκοπός αυτού του έργου ήταν το κέρδος και όχι μια συνολική πολιτική, για την βιώσιμη μετακίνηση στην πόλη μας.
Οι χώροι υπόγειας στάθμευσης, ή αλλιώς όπως είχαν ονομαστεί εν όψει των αγώνων του 2004 σαν έργα «Ολυμπιακής Φιλοξενίας» βρήκαν και εδώ, όπως σ’ όλη την ελληνική επικράτεια ένθερμους «εργολαβικούς» και «Αυτοδιοικητικούς» θιασώτες… Το θεσμικό πλαίσιο της κατασκευής υπόγειου πάρκινγκ, με τα εξαιρετικά προνόμια της επιδότησης της επένδυσης και λειτουργίας, είχε αναδόχους την Θεμελιοδομή(;) σε πρώτη φάση και σύμπραξη με την Πάρκινγκ Ιωαννίνων Α.Ε. σε δεύτερη. Βρήκαν «εργολαβική» στέγη που απετέλεσε και αντικείμενο το 2006 μεγάλου αγώνα κατοίκων και φορέων της πόλης, που εναντιώθηκαν στην καταστροφή των λιγοστών εναπομείναντων χώρων πρασίνου προς όφελος του Ι.Χ. αυτοκινήτου και της τοπικής κερδοσκοπίας. Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή πλήρωσε αυτές τις επιλογές της ενάντια στους ελεύθερους χώρους (βλ. Όαση, Ξενία, Κενάν Μεσαρέ κ.ά.) και δεν είναι πια στα πράγματα…
Η εταιρία που διαχειρίζεται σήμερα την επένδυση, έχει ζητήσει από τον δήμο να γίνει εκτίμηση από ορκωτούς λογιστές ώστε να αξιολογηθεί το τίμημα της αγοραστικής αξίας. Η εκδίκαση της υπόθεση και τα στοιχεία της δικογραφίας που βλέπουν το φως, αναφέρουν κακοδιοίκηση και ζημιά του δημοσίου, που ανέρχεται στα 4 εκατομμύρια ευρώ, ένεκα επιδότησης, και ένα συνολικό κόστος έργου στα 7,3 εκατομμύρια ευρώ!
Η πόλη σίγουρα δεν επωφελήθηκε απ’ αυτό το έργο. Κενές περιεχομένου αποδείχθηκαν όλες οι υποσχέσεις της πρώην Δημοτικής Αρχής για επίλυση του οξυμένου κυκλοφοριακού προβλήματος. Πέρα από την αλλαγή του τοπίου από πνεύματος πρασίνου, στην κεντρική πλατεία με την κοπή των δέντρων δεν τηρήθηκε καμμιά υπόσχεση για εκ νέου φύτευση. Οι ζαρντινιέρες χάσκουν ήδη νεκρές απέναντι από το Περιφερειακό μέγαρο ολοκληρώνοντας την αντιαίσθηση, του κενού κελύφους του αρχιτεκτονήματος του Κωνσταντινίδη…
Η κεντρική επιλογή αγοράς του πάρκινγκ από πλευράς δήμου, δημιουργεί τεράστιες ευθύνες για ένα «αμαρτωλό» κατά τα άλλα έργο. Έναντι ποίου τιμήματος κε Φίλιο;
Και με ποια νομιμοποίηση; Κοστοβόρες υποδομές χαμηλής ανταποδοτικότητας, που δεν συνάδουν με τις παρούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και την τάση που παρατηρείται παγκοσμίως για μείωση πωλήσεων αυτοκινήτων, στροφή προς εναλλακτικές μορφές μετακίνησης, είναι απολύτως καταδικαστέες.
Η στήριξη οργανωμένων χώρων πρέπει να είναι απόρροια συνολικότερου σχεδιασμού, με επικαιροποίηση της παλαιάς κυκλοφοριακής μελέτης, για να αναδεικνύονται τα όποια οφέλη προκύπτουν. Η αναγκαιότητα αυτής της αγοράς, τι παρόδιους κοινόχρηστους χώρους αποδεσμεύει; Μπορούν να μετατραπούν σε χώρους πρασίνου και να αποδοθούν σε ήπιες μορφές κυκλοφορίας;
Επειδή υπάρχει έλλειμμα πληροφόρησης, αυτός ο αναχρονιστικός επαναπροσδιορισμός, βρίσκεται στον αντίποδα των έργων προτεραιότητας, όπως τα μέσα σταθερής τροχιάς που ποτέ δεν προβλήθηκαν με σαφήνεια, παρά μόνο είχαν αμφισβητηθεί, όπως και οι λύσεις μαζικής μετακίνησης χαμηλού κόστους, αλλά υψηλής αποτελεσματικότητας, όπως τα συστήματα ελαφρού σιδηροδρόμου (τραμ) από τον Αντιδήμαρχο κο Μασσαλά!
Γιατί τα χρήματα δεν δίνονται για την επίλυση άλλων πιο μείζονος σημασίας προβλημάτων; παρά για μια «αποθήκη» αυτοκινήτων που η τιμή των καυσίμων έχει ελαχιστοποιήσει την χρήση τους;
Πόσα χρόνια θα χρειαστούν για την απόσβεση της συγκεκριμένης αγοράς;
Οι πλατείες με υπόγεια Parking μετατρέπονται στην πραγματικότητα σε «κόμβους» κοντά στους οποίους αυξάνεται η κίνηση των οχημάτων, συγκλίνοντας προς αυτά. Αυτό που χρειάζεται η πόλη είναι η εκτόπιση των τροχοφόρων, ο αερισμός της πόλης από τον ασφυκτικό κλοιό του σημερινού οδικού τοπίου μεγαλούπολης.
Η επαναγορά της «υπόγειας» αυτής επιχείρησης λειτουργεί προς όφελος της ποιότητας ζωής;
Ποια είναι η «περιβαλλοντική» τιμολόγηση της απώλειας του κοινωνικού χώρου από κάθε αυθαίρετη κατάληψη;
Δεν έχουμε δει κανένα σχεδιασμό υποδομών για εναλλακτικά μέσα μετακινήσεων.
Δεν υπήρξε η παραμικρή στροφή προς ποιοτικά συστήματα αστικών συγκοινωνιών με περιβαλλοντικά κριτήρια.
Δεν υπάρχει ενσωμάτωση της δημοτικής και διαδημοτικής συγκοινωνίας (ΚΤΕΛ) για την βελτίωση του επιπέδου εξυπηρέτησης των λεωφορείων του. Το κάθε όχημα με την διάνυση 6-7 επί πλέον χιλιομέτρων δημιουργεί πέρα από περιβαλλοντική επιβάρυνση και μια οικονομική επιβάρυνση για την απόσταση εντός λεκανοπεδίου που διανύουν για να προσεγγίσουν τα υπερτοπικά συγκοινωνιακά προς Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Το ευρύ δίκτυο πεζοδρόμησης που εξαγγέλλετε με τυμπανοκρουσίες δεν αποτελεί παρά μόνο μικρές «νησίδες» αποκομμένες και μη λειτουργικές οι οποίες ενδεχομένως να τονώσουν επιλεκτικά την εμπορικότητα κάποιων καταστημάτων αλλά τίποτε πέραν τούτου!
Το ιστορικό κέντρο, Κάστρο, Περικάστρια περιοχή, Ανεξαρτησίας και Καραμανλή, η «αισθητική» κληρονομιά της πόλης μας, με το ιστορικό και αρχιτεκτονικό βάρος και ιδιαιτερότητα εγκαταλείπεται εκτός «εμπορικής ανταγωνιστικής ζώνης».
Τα αναρτημένα ενοικιαστήρια και πωλητήρια επιχειρήσεων κραυγάζουν!…
Καληνύχτα σας!
Μπούκας Μίλτος