Ο Αλέκος Κιτσάκης γεννήθηκε το 1934 στο Ριζοβούνι Πρέβεζας, γνωστό και ως «Λάκκα Σούλι». Σπουδαίος τραγουδιστής. Το «αηδόνι της Ηπείρου». Έτσι τον αποκαλούν… Έτσι τον αποκάλεσε πρώτη φορά ο Μάκης Μάτσας δίνοντας τον τίτλο «Αλέκος Κιτσάκης, το Αηδόνι της Ηπείρου» σε δίσκο που κάνανε μαζί στα 1965.
Σε μια μαραθώνια συνέντευξη, που παραχώρησε ο Αλέκος Κιτσάκης στους Γ. Φετοκάκη και Γ. Καρζή για το portal http://www.hpeiros.gr/
απάντησε σε σχετική ερώτηση: «Με πολλούς (έχω συνεργαστεί). Και με αρκετούς του Λαϊκού τραγουδιού. Όπως με την Καίτη Γκρέυ, τον Στέλιο Καζαντζίδη, τη Μαρινέλλα, τη Ρίτα Σακελαρίου, την Τζένη Βάνου, τον Περικλή Περράκη και πολλούς ακόμα… Ο Στέλιος Καζαντζίδης, φοβερός τραγουδιστής αλλά ιδιόμορφος χαρακτήρας. Του έδιναν φοβερά λεφτά για να τραγουδήσει, εκατομμύρια. Αυτός έλεγε «ναι, ναι» και την τελευταία στιγμή μπορεί να το μετάνιωνε και να μην πήγαινε…
Και ο Μάτσας τον παρακαλούσε να πει κανένα τραγούδι. Οι μόνοι για τους όποιους ο Μάτσας είχε δώσει το ελεύθερο να γραμμοφωνούν ότι θέλουν, ήταν ο Καζαντζίδης και εγώ.
Εμένα με αγαπούσε πολύ ο Στέλιος. Θυμάμαι τραγουδούσα στο Βελούχι κι ερχόταν να με ακούσει.
Και κάποια στιγμή παίρνει το μικρόφωνο και λέει:
«Προσέξτε τον Αλέκο τον Κιτσάκη σαν τα μάτια σας. Να κάνετε προσευχή να ζήσει ο Κιτσάκης όσο γίνεται περισσότερα χρόνια, γιατί όσο περισσότερα χρόνια ζήσει, θα ζήσει κοντά του και το Δημοτικό τραγούδι».
Μεγάλη κουβέντα…».
Καζαντζίδης και Κιτσάκης. Μεγάλοι τραγουδιστές και οι δύο.
Ο ένας Πόντιος και ο άλλος Ηπειρώτης. Συνέδεσαν την καριέρα τους με τη δισκογραφική «ΜΙΝΟΣ». Εμπορικά επιτυχημένοι, με μεγάλη απήχηση στους Έλληνες της διασποράς.
Όσο και αν λατρεύουμε, στην κυριολεξία, τον Καζαντζίδη δεν μπορούμε παρά να παραδεχθούμε πως το μεγαλείο της φωνής και η τεχνική κατάρτιση ορισμένων παραδοσιακών τραγουδιστών είναι απαράμιλλα (αναφερόμαστε πρωτίστως στον Τάκη Καρναβά, στον Δημοσθένη Βλαχαγγέλη, στον Γιώργο Παπασιδέρη... και στον Κιτσάκη).
Ωστόσο, τον Κιτσάκη αποκάλεσαν «Καζαντζίδη του δημοτικού τραγουδιού».
Βλέπετε… ο Καζαντζίδης θα είναι πάντα το σημείο αναφοράς!
ΠΗΓΗ: http://stelioskazantzidis.blogspot.com/2011/10/blog-post_03.html#ixzz1ZnHOeZyb
Καζαντζίδης και Κιτσάκης από το προσωπικό αρχείο του Αλέκου Κιτσάκη http://stelioskazantzidis.blogspot.com/2011/10/blog-post_03.html#ixzz1ZnI9HC2Z |
Σε μια μαραθώνια συνέντευξη, που παραχώρησε ο Αλέκος Κιτσάκης στους Γ. Φετοκάκη και Γ. Καρζή για το portal http://www.hpeiros.gr/
απάντησε σε σχετική ερώτηση: «Με πολλούς (έχω συνεργαστεί). Και με αρκετούς του Λαϊκού τραγουδιού. Όπως με την Καίτη Γκρέυ, τον Στέλιο Καζαντζίδη, τη Μαρινέλλα, τη Ρίτα Σακελαρίου, την Τζένη Βάνου, τον Περικλή Περράκη και πολλούς ακόμα… Ο Στέλιος Καζαντζίδης, φοβερός τραγουδιστής αλλά ιδιόμορφος χαρακτήρας. Του έδιναν φοβερά λεφτά για να τραγουδήσει, εκατομμύρια. Αυτός έλεγε «ναι, ναι» και την τελευταία στιγμή μπορεί να το μετάνιωνε και να μην πήγαινε…
Και ο Μάτσας τον παρακαλούσε να πει κανένα τραγούδι. Οι μόνοι για τους όποιους ο Μάτσας είχε δώσει το ελεύθερο να γραμμοφωνούν ότι θέλουν, ήταν ο Καζαντζίδης και εγώ.
Εμένα με αγαπούσε πολύ ο Στέλιος. Θυμάμαι τραγουδούσα στο Βελούχι κι ερχόταν να με ακούσει.
Και κάποια στιγμή παίρνει το μικρόφωνο και λέει:
«Προσέξτε τον Αλέκο τον Κιτσάκη σαν τα μάτια σας. Να κάνετε προσευχή να ζήσει ο Κιτσάκης όσο γίνεται περισσότερα χρόνια, γιατί όσο περισσότερα χρόνια ζήσει, θα ζήσει κοντά του και το Δημοτικό τραγούδι».
Μεγάλη κουβέντα…».
Καζαντζίδης και Κιτσάκης. Μεγάλοι τραγουδιστές και οι δύο.
Ο ένας Πόντιος και ο άλλος Ηπειρώτης. Συνέδεσαν την καριέρα τους με τη δισκογραφική «ΜΙΝΟΣ». Εμπορικά επιτυχημένοι, με μεγάλη απήχηση στους Έλληνες της διασποράς.
Όσο και αν λατρεύουμε, στην κυριολεξία, τον Καζαντζίδη δεν μπορούμε παρά να παραδεχθούμε πως το μεγαλείο της φωνής και η τεχνική κατάρτιση ορισμένων παραδοσιακών τραγουδιστών είναι απαράμιλλα (αναφερόμαστε πρωτίστως στον Τάκη Καρναβά, στον Δημοσθένη Βλαχαγγέλη, στον Γιώργο Παπασιδέρη... και στον Κιτσάκη).
Ωστόσο, τον Κιτσάκη αποκάλεσαν «Καζαντζίδη του δημοτικού τραγουδιού».
Βλέπετε… ο Καζαντζίδης θα είναι πάντα το σημείο αναφοράς!
ΠΗΓΗ: http://stelioskazantzidis.blogspot.com/2011/10/blog-post_03.html#ixzz1ZnHOeZyb