H τηλεοπτική συνέντευξη του Φ. Φίλιου σε τοπικό κανάλι εφ’ όλης της ύλης για τα πεπραγμένα 9 μηνών στο σημείο που ρωτήθηκε για την πρόθεση ανέγερσης ξενοδοχειακών μονάδων στην παραλίμνια περιοχή απεκάλυψε ότι:
Γίνεται πια φανερό ότι δεν μπορούμε να προσδοκούμε ένα καθησυχαστικό κοινό τοπίο φιλοπεριβαλλοντικών προθέσεων και τούτο γιατί υπάρχει σαφές ενδογενές ζήτημα πολιτικής ταυτότητας σε μια Δημοτική Αρχή η οποία έχει μεταλλαχθεί. Υπάρχει μια τεράστια διάσταση μεταξύ του “είναι” και του “φαίνεσθαι”. Κατανοητός σαν βεληνεκές ο περιβαλλοντισμός και η οικολογική προσέγγιση όμως η ευρεία απήχηση στο φιλελεύθερο αναπτυξιακό μοντέλο που ακολουθείται πλέον ευδιάκριτα προάγει τον ανθρωποκεντρισμό, τον οικονομισμό και έναν προσδιορισμένο αστικό και ατομικιστικό παρεμβατισμό. Είναι ίσως το κοινό πεδίο αντίληψης και δράσεων με το ΠΑΣΟΚ στο οποίο έκανε αναφορά ο κος Φίλιος!
Στην διεκδίκηση της 2ης τετραετίας που επικαλέσθηκε ανακαλύπτουμε τον ατομικό οπορτουνισμό και τον πολιτικό καριερισμό, τις αρχές του ενός ανδρός και την καθυπόταξη της συστημικής εξουσίας χωρίς συμμετοχικές διαδικασίες. Οι συμφωνίες των πολιτικών δυνάμεων και ο ρόλος που διαδραμάτισαν είχαν ημερομηνία λήξης.
Η άνευ όρων συναίνεση με τις σχέσεις δύναμης (επίδοξοι ξενοδόχοι – εκκλησία - ΚΤΕΛ – η γνωστή ανίερη συμμαχία για χωροθέτηση πάρκινγκ δίπλα στο Νεκροταφείο του Αγίου Νικολάου, δημοτ. διαμ. Περάματος και το ναυάγιο της Μελέτης) με την εκχώρηση ευαίσθητων πεδίων (του αιγιαλού) εντός ζώνης υψηλής προστασίας που διαταράσσουν ακόμη και την ιστορική και αρχαιολογική μορφή της λίμνης ως τόπου με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος (νομολ. ΣτΕ 5448/96 σχετ. με την προστασία αρχαιολ. χώρων) καταμαρτυρούν ιδεολογική προσέγγιση, λαϊκιστικής μορφής που έχει σαν στόχο την εμπορευματοποίηση της παραλίμνης όχθης και των κοινόχρηστων αγαθών.
Ομολογίες για τα ξενοδοχεία του τύπου “…μέχρι στιγμής δεν έχει απευθυνθεί κανείς στην πολεοδομία του δήμου…” και “…ότι ωστόσο αν αυτό συμβεί, δε θα είναι δυνατόν να υπάρχει αρνητική απάντηση από τη στιγμή που οι διαδικασίες είναι νόμιμες…” Γιατί αυτή η σπουδή λοιπόν για ξενοδοχειακά μπαλκόνια με θέα την λίμνη αγαπητέ Φίλιππα; Η περί την λίμνη περιοχή δεν αφορά την παρούσα δημοτική αρχή καθώς μου ανέφερε ο γενικός γραμματέας του Δήμου κος Μαρούφωφ είναι υπόθεση της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου! Όλα τα κόμματα της αριστεράς έχουν δημοσιοποιήσει την αντίθεσή του με πρώτους καταγγέλοντες τους Οικολόγους Πράσινους για τα επίμαχα ξενοδοχεία κλείνοντας με την τοποθέτηση του ΤΕΕ Ηπείρου, όλοι ομιλούν για δημιουργία τετελεσμένων εν όψει του Προεδρικού Διατάγματος που δεν έρχεται…
Α. Ποια η άποψη της Δημοκρατικής Αριστεράς που συμμετέχει με 2 δημοτικούς συμβούλους στην παράταξη Φίλιου αφού έφερε και το πρόβλημα στο ελληνικό κοινοβούλιο;
Β. Τι έχει να πει επ’ αυτού ο αντιδήμαρχος έργων κος Μασσαλάς καθόσον γνωρίζουμε ότι ήταν ο βασικός συντάκτης του κειμένου της επερώτησης;
Για το 4ο ξενοδοχείο στο οποίο κάνατε αναφορά κε Δήμαρχε το ιδιοκτησιακό του καθεστώς είναι συρραφή οικοπέδων υψηλής “κοπτοραπτικής” της προηγούμενης πολιτειακής αρχής και των τεχνικών σας υπηρεσιών με τον αφανισμό σημαντικού αριθμού δένδρων.
Όσον αφορά τους Οικολόγους Πράσινους που “κατά περίσταση” θεωρούνται πολιτικός σας εταίρος έχει παρερμηνευθεί η αυθεντική βιοκεντρική μας αντίληψη παρ’ όλες τις πολύωρες προγραμματικές μας δεσμεύσεις. Δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι οικολογικές αρχές, αξίες και ο καταναλωτισμός. Είναι ευτύχημα τολμώ να ομολογήσω που δεν εκπροσωπηθήκαμε, είναι προτιμότερο να παραμείνουμε μειοψηφικοί οδοιπόροι ενός μοναχικού δρόμου, εκείνου της συλλογικής ευθύνης, της καθαρότητας και της ηθικής συνέπειας.
Ο μύθος της ανάπτυξης ή τουριστικής αξιοποίησης ή της προσφιλούς σας ανάπλασης αποτελεί εν τέλει συστήματα σκέψης και αναχρονιστικό σχεδιασμό που βασίζονται στην απεικόνιση του homo economicus, σταθερά προσανατολισμένα στην απόδοση τοπικών επιχειρηματικών συμφερόντων. Η αλόγιστη διαχείριση και ο καιροσκοπισμός θα επιφέρουν καταστροφικά αποτελέσματα στην βιώσιμη προοπτική, θέτοντας σε κίνδυνο την ικανότητα των επόμενων γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες.
Η μονομερής αυτή προσέγγιση της πρόσκαιρης ευημερίας, σε μια περιοχή με σπάνια οικολογικά αποθέματα με την νομιμοποίηση 3-4 ξενοδοχειακών αδειών θα καταλήξει σε “επιδημικό φαινόμενο” κάθε εκμετάλλευσης και σε υποθήκευση διαχρονικών κοινωνικών αγαθών. Οι αδιαμφισβήτητες επιστημονικές διαπιστώσεις περί “νεκρής λίμνης” και δραματικής μείωσης της βιοποικιλότητας αποτελούν απειλή της ολικής κατάρρευσης του φυσικού οικοσυστήματος της Παμβώτιδας.
Αυτή η κρίση ευνοεί επιχειρηματικούς παράγοντες που επηρεάζουν σε κοινωνικό επίπεδο με την αύξηση των οικονομικών ανισοτήτων και το κλίμα γενικής απαισιοδοξίας και εργασιακής αβεβαιότητας κάμπτοντας κάθε μορφή εξουσίας με την “καραμέλα” των θέσεων εργασίας εκμεταλλευόμενοι “ληστρικά” την Αστικη μας λίμνη (= αναπτυξιακός παράδεισος).
Η οικονομική ισχύς προκαλεί τον εθισμό σε “φιλικά αναπτυξιακά τοπία” με την μορφή ενός “νομότυπου δικαίου” ο οποίος εκπορεύεται και από τον Α και Β βαθμό Αυτοδιοίκησης και ενοχοποιεί κάθε αντίρρηση ακόμη και αυτό το δικαίωμα προστασίας της ποιότητας ζωής και δημόσιας υγείας. Εκείνοι που δημιουργούν τις εξαρτήσεις εμπορευματοποιούν την ζωή μας επιφέροντας μια δραματική συστολή κάθε δημοκρατικής διεκδίκησης.
Η ανάληψη ευθύνης του περιβαλλοντικού προστατευτισμού και της επαναεπινόησης της ιδέας του “ωραίου” που θα συνδράμει στην αντίληψη της φιλικής πόλης, “…η οποία (δεν) είναι δομημένη μόνο για αυτοκίνητο…” (Αντιδ. Έργων Μασσαλάς) είναι επιτακτική. Η παραλίμνια περιοχή με τα ξεχωριστά αισθητικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά ένα ειδικό προστατευμένο οικοσύστημα, μέσα από διεθνείς συμβάσεις, εξέχουσας εθνικής και κοινοτικής σημασίας αποτελεί “νομοτελειακή” ευθύνη.
Η λίμνη αποτελεί το “κοινό σπίτι” όλων μας, επιτρέπεται να την χρησιμοποιούμε σαν τροφοληπτικό οργανισμό, με τον πρέποντα σεβασμό, όχι όμως “δια πάσαν οικοπεδοφαγικήν χρήσιν”…
Οι “φυσικοί της κληρονόμοι” είναι η ιχθυπανίδα η οποία δυστυχώς δεν ασκεί κανένα εκλογικό δικαίωμα!
Όποια άλλη παρέμβαση επεκτακτική ή τεχνική συνιστά υποβάθμιση της φύσης αντιστοιχεί στην συρρίκνωση της πολυπλοκότητας που την χαρακτηρίζει, της διαφορετικότητας που συνθέτει την ισορροπία της που τροφοδοτεί και την ζωτική και συμβολική της πληρότητας.
Προκύπτουν ειδικές υποχρεώσεις των αρμοδίων υπηρεσιών και των αρχών του Δήμου και της Περιφέρειας για να λαμβάνονται συγκεκριμένα μέτρα προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος της Παμβώτιδας και στην κατεύθυνση της πλήρους αποκατάσταση και όχι της συνέχισης του “τραυματισμού” του παράκτιου χώρου που αυτές “υιοθετούν”…
Μπούκας Μίλτος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων