Διανύουμε
τον όγδοο χρόνο της προσπάθειας για αναδιάταξη των εθνικών παραγωγικών
συνιστωσών και την προσαρμογή της εθνικής οικονομίας στις τρέχουσες απαιτήσεις
της παγκοσμιοποιημένης αγοράς.
Οι διαδοχικές διακυβερνήσεις και οι διοικήσεις
της τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκόντες άκοντες, αναγκάστηκαν να ορίσουν και να
εξυπηρετήσουν σε μεσοβραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα τα κρίσιμα θέματα για την
παλινόρθωση της οικονομικής ισορροπίας που σχετιζόταν είτε με τον σχεδιασμό,
είτε με την εφαρμογή των ενδεδειγμένων μεταρρυθμιστικών πολιτικών.
Είναι
πλέον κοινά απoδεκτό ότι η επόμενη ημέρα της Ελληνικής Οικονομίας θα στηριχθεί
σε πρωτεύοντα βαθμό στους κλάδους της Ενέργειας, της Βιομηχανίας τροφίμων, της
Γεωργοκτηνοτροφίας, των Υπηρεσιών αποθήκευσης και διανομής παράλληλα με το
αναδιαρθρωμένο λιανεμπόριο και τον Τουρισμό.
Ως
Περιφερειακή Αρχή, υλοποιήσαμε ένα τεκμηριωμένο σχέδιο ορθολογικής αντιμετώπισης
των προκλήσεων και συνεχίζουμε να δημιουργούμε ευνοϊκές συνθήκες για την πρόοδο
του τόπου μας στο πλαίσιο των προαναφερομένων.
Το
αντικείμενο του εξειδικευμένου τουρισμού, έχει κυρίως ως υποκείμενο τον
ελεύθερο και ανεξάρτητο επισκέπτη-ταξιδιώτη, ο οποίος αναζητά μόνος του
-συνήθως μέσω του διαδικτύου - συνδυασμένες πληροφορίες για την επίσκεψή του σε
έναν ταξιδιωτικό προορισμό. Έχει συχνά ειδικά ενδιαφέροντα, που αφορούν την
επίτευξη της πνευματικής, συναισθηματικής, σωματικής, φυσικής και ψυχικής του
ευδιαθεσίας.
Σε αυτή
την αγορά που για την χώρα μας αποτιμάται σε 17εκατ. δυνητικούς επισκέπτες,
όταν παγκόσμια ανέρχεται σε 500εκατ., απευθύνεται ιδιαίτερα ο ιαματικός
τουρισμός.
Στην
χώρα μας ήδη έχουν αδειοδοτηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία αδειοδότησης 110
ιαματικές πηγές. Στην Περιφέρεια Ηπείρου έχουμε 5 Ιαματικές πηγές:
2 στον
Δήμο Κόνιτσας Ιωαννίνων, τον Αμάραντο και τα Καβάσιλα,
1 στον
Δήμο Πρέβεζας τα Παλιοσάραγα,
1 στον
Δήμο Άρτας το Χανόπουλο, και
1 στον
Δήμο Φιλιατών Θεσπρωτίας την Σαγιάδα, και
1 στον
Δήμο Δωδώνης.
Διαθέτουμε
και τις τρεις μορφές Ιαματικού Φυσικού Πόρου: Νερό, Πηλό και στον Αμάραντο
Ατμό, την μοναδική τέτοια περίπτωση στην Ελλάδα.
Ο
πλούτος αυτός μέχρι σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί εξαιτίας τόσο του ελλιπέστατου
θεσμικού πλαισίου (κτηματολόγιο, δασολόγιο, κλπ), όσο και του ότι, τις
περισσότερες φορές, οι επενδυτικές πρωτοβουλίες ήταν ανοργάνωτες και
αποσπασματικές. Ένας Δήμος δεν αρκεί να έχει τον ιαματικό πόρο και να αναμένει
δικαιωματικά την οικονομική ανταπόδοση. Πρέπει παράλληλα, να συνδυάσει όλα τα
πλεονεκτήματα που είναι δυνατόν να πλαισιώσουν αυτή τη μορφή τουρισμού και έτσι
να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο και μοναδικό σύνολο παροχών που θα καλύπτει τις
σύγχρονες ανάγκες.