Αυξημένο
κίνδυνο επιπλοκών αντιμετωπίζουν οι παχύσαρκοι, αλλά και οι ελλιποβαρείς
ασθενείς που υποβάλλονται σε αποκατάσταση κοιλιoκήλης, ιδιαίτερα εάν αυτή είναι
περισφιγμένη. Από μια ανάλυση δεδομένων
102.191 ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπισή
της (εκ των οποίων το 8,5% ήταν παχύσαρκοι) διαπιστώθηκε ότι υπάρχει
συσχετισμός μεταξύ του Δείκτη Μάζας Σώματος και του κινδύνου για επιπλοκές.
«Οι
άνθρωποι που έχουν επιπλέον του φυσιολογικού βάρος αντιμετωπίζουν αυξημένο
κίνδυνο εμφάνισης κήλης ή ακόμα και πολλαπλών κηλών στο κοιλιακό τοίχωμα και η
αιτία είναι ότι το πλεονάζον βάρος δημιουργεί αύξηση της πίεσης στους
κοιλιακούς μυς, με αποτέλεσμα να τους καθιστά πιο αδύναμους και πιο επιρρεπείς
στην ανάπτυξη κήλης. Όταν η κήλη μείνει αθεράπευτη, τα παραπανίσια κιλά
προκαλούν σιγά-σιγά αύξηση του μεγέθους της, που σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό
μπορεί να οδηγήσει σε περίσφιξη, δηλαδή σε παγίδευση του εντέρου στον μυϊκό
ιστό, προκαλώντας έντονο πόνο και απαιτώντας άμεση θεραπεία. Από μελέτες έχει
φανεί ότι και το ελλιπές βάρος ενέχει κινδύνους επιπλοκών», επισημαίνει ο
γενικός χειρουργός Δρ. Αναστάσιος
Ξιάρχος - Διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών -
Ιατρικού Περιστερίου και Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής
Χειρουργικής (www.axiarchos.gr).
Σύμφωνα
με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στη ηλεκτρονική έκδοση του Surgery, οι
ελλιποβαρείς ασθενείς με Δείκτη Μάζας
Σώματος (ΔΜΣ) μικρότερο από 18,5 είχαν 10% πιθανότητα επιπλοκών, ενώ οι
ασθενείς με φυσιολογικό ΔΜΣ (18,5-24,99) είχαν 7,7%. Όσο αυξανόταν δε ο ΔΜΣ αυξάνονταν αντιστοίχως
και τα ποσοστά επιπλοκών. Συγκεκριμένα, οι υπέρβαροι ασθενείς είχαν μεγαλύτερο
κίνδυνο κατά 8,2% οι παχύσαρκοι κατά 9,7%, οι σοβαρά παχύσαρκοι κατά 12,2%, οι
νοσηρά παχύσαρκοι κατά 16,1%, ενώ στα υπέρ-παχύσαρκα άτομα το ποσοστό ανήλθε
στο 19,9%.
Όπως
ανέφεραν οι ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πενσυλβάνια, όταν
διαχώρισαν τις επιπλοκές σε εγχειρητικές, ιατρικές και αναπνευστικές,
παρατηρήθηκε ότι υπάρχει διατήρηση της συσχέτισης μεταξύ των μεγαλύτερων
κατηγοριών ΔΜΣ και του αυξημένου αριθμού επιπλοκών για όλες τις κατηγορίες.