ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΡΙΑΧΟΒΟΥ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΡΙΑΧΟΒΟΥ
Στη θέση Ντομπρίτσι Ριαχόβου, η οποία ανήκει στον Δήμο Άνω Καλαμά, βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ριαχόβου, μέσα σε μαγευτικό φυσικό περιβάλλον.
Η μονή θεμελιώθηκε και άρχισε να κτίζεται το Μάρτιο του 1998 και ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 2004, με τη φροντίδα και την επίβλεψη του Ιερέα Ιωάννη Στ. Μπέσιου, εφημερίου Ριαχόβου.
Η μονή Ριαχόβου υπάγεται στη Μητρόπολη Ιωαννίνων και μέσα στο σύντομο διάστημα της λειτουργίας της έχει να επιδείξει αξιόλογo πραγματικά έργο.
Υπάρχουν στη μονή εκτός του ιερού ναού, διαθέσιμοι χώροι για πολλές δραστηριότητες, όπως: Αμφιθέατρο για πολιτιστικές εκδηλώσεις, χώροι αναψυχής, γήπεδο μπάσκετ, παιδική χαρά, κ.λ.π.
Στη μονή λειτουργεί ξενώνας για τη φιλοξενία εγκαταλειμένων γερόντων της περιοχής ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει συνολικά 20 άτομα. Ο ξενώνας διαθέτει 8 δίκλινα δωμάτια και ένα τρίκλινο.
Η περιοχή είναι πολύ ενδιαφέρουσα για τον επισκέπτη, καθώς μπορεί να απολαύσει τη φύση με τα ωραία δάση της περιοχής, την ησυχία του χώρου, και το νερό από τις πηγές της περιοχής.

ΠΑΛΙΟ ΜΑΥΡΟΝΟΡΟΣ-ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

ΠΑΛΙΟ ΜΑΥΡΟΝΟΡΟΣ

Το παλιό Μαυρονόρος πάνω σε μια βουνοκορφή του Κασιδιάρη,
ξεγυμνωμένο από τη φθορά του χρόνου, ξεκουράζεται στο γαλήνιο τοπίο
και την απόλυτη ηρεμία.
Η διαδρομή είναι δύσκολη, ο δρόμος δύσβατος, το τοπίο όμως μαγευτικό.
Από την περιοχή Αλώνια, πάνω απ’ το βράχο ο επισκέπτης μπορεί να δει απ’ τη μία μεριά τον κάμπο του Άνω Καλαμά και την Γκαμήλα, από την άλλη την Κακαβιά και τα βουνά της Αλβανίας. Όμως εδώ ήρθαν το 1866 είκοσι οχτώ οικογένειες από το χωριό Γλούστα, της Θεσπρωτίας. Θαυμασμό προκαλεί η αρχιτεκτονική των διώροφων πέτρινων αρχοντικών. Όλα τα σπίτια, χτισμένα με πέτρα λαξευμένη από πελεκητές τεχνίτες και ξύλα δουλεμένα με το χέρι, είναι διώροφα με κύριο χαρακτηριστικό το υπόγειο κελάρι. Από το 1964 έχει να καπνίσει τζάκι στο Παλιό Μαυρονόρος, όταν και ο τελευταίος κάτοικος το εγκατέλειψε. Το παλιό Μαυρονόρος ακολούθησε τη μοίρα των ορεινών οικισμών της χώρας, που εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους είτε για να εγκατασταθούν στις πόλεις όπου η ζωή ήταν ευκολότερη είτε να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς. Σήμερα τα ερειπωμένα διώροφα αντιστέκονται στη φθορά για να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη αλλά και την ιστορία του.